Τρίτη 28 Δεκεμβρίου 2010

Λουκέτο στο κλειστό κολυμβητήριο της Καβάλας

«Τα μαύρα Χριστούγεννα» για το κλειστό κολυμβητήριο της Καβάλας



Το αίμα παγώνει στο κολυμβητήριο της Καβάλας. Οι χεριές στις διαδρομές μουδιασμένες. Ο κεραυνός που όλοι φοβόμασταν έπεσε. Η ΔΗΜΩΦΕΛΕΙΑ αποφάσισε και ο δήμαρχος συμφώνησε: ο κολυμβητήριο θα κλείσει.
Το αίμα παγώνει στο κολυμβητήριο της Καβάλας. Οι χεριές στις διαδρομές μουδιασμένες. Ο κεραυνός που όλοι φοβόμασταν έπεσε. Η ΔΗΜΩΦΕΛΕΙΑ αποφάσισε και ο δήμαρχος συμφώνησε: ο κολυμβητήριο θα κλείσει.
Οι αιτιολογίες – δικαιολογίες πολλές: δεν υπάρχουν χρήματα για να θερμανθεί το νερό της πισίνας επειδή λόγω της καταστροφής της στέγης απαιτούνται μεγάλα ποσά, η πρώτη και επίσημη. Είχε κακοτεχνίες και ήταν δύσκολο να λειτουργήσει, η δεύτερη και ανεπίσημη για να δικαιολογήσει την πρώτη. Κι ήρθε και τρίτη και τέταρτη και πέμπτη...
Το ερώτημα που κρέμεται στα χείλη των μεγάλων δεν βρίσκει απάντηση: πόσα είναι αυτά τα επιπλέον έξοδα;
Το ερώτημα που κρέμεται στα χείλη των παιδιών είναι ένα: αν δεν ξανανοίξει το κολυμβητήριο, θα μας πηγαίνετε στη Δράμα για να κολυμπάμε;

Τετάρτη βράδυ, 22 Δεκεμβρίου 2010.Ένα παιδί δεκατριών ετών, η Αθηνά Π. (το πρόσωπο πραγματικό, το όνομα φανταστικό) κάθεται μπροστά στον υπολογιστή της. Μεθαύριο θέλει να πει τα κάλαντα. Ποια κάλαντα; Αυτά που αναγγέλλουν τα χαρούμενα Χριστούγεννα;
Όχι, φέτος αυτό το παιδί μαζί με άλλα παιδιά θα καλαντίσουν «Τα μαύρα Χριστούγεννα».

Και η Αθηνά Π. γράφει:
ΤΑ ΜΑΥΡΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ
Τρίγωνα κάλαντα κύκλοι και λοιπά,
αυτά είναι προβλήματα που έχουν τα παιδιά.
Τρίγωνα κάλαντα του προβληματισμού
Το κολύμπι μια φωλιά του αθλητισμού.
Το στέκι μας αυτό θα κλείσει γιορτινό
Μήνυμα θα φέρουμε ΔΕ ΦΕΥΓΟΥΜΕ ΑΠ’ ΕΔΩ.
Αθλούνται τα παιδιά καθημερινά
Και ήρθαν οι επιτήδειοι να φάνε τα λεφτά.Γι΄ αυτό κι εμείς εδώ σας λέμε με θυμό
Ξυπνήστε μη καθόσαστε και κάντε το ΣΩΣΤΟ!
Τρίγωνα κάλαντα λαμπάκια γιορτινά
Πράξεις εμείς θέλουμε και όχι μπλα μπλα μπλα.
Τρίγωνα κάλαντα και κλείνουμε μ’ αυτό
Το κολυμβητήριο θα μείνει ΑΝΟΙΧΤΟ!!!

Μέσω του διαδικτύου, μέσω του facebook τα παιδιά οργανώνονται.




Πέμπτη απόγευμα, 23 Δεκεμβρίου 2010.Στο κολυμβητήριο τα παιδιά έχουν όλα στα χέρια τους «Τα μαύρα Χριστούγεννα». Κι αποφασίζουν. Την παραμονή των Χριστουγέννων θα τα ψάλλουμε στο δήμαρχο. Συνάντηση στις 11:15 το πρωί έξω από το Δημαρχείο.
Οι γονείς παίρνουμε στα χέρια μας «Τα μαύρα Χριστούγεννα». Κι όσο τα παιδιά μας οργανώνονται εμείς αρχίζουμε την κριτική. Αν πρέπει να ειπωθεί αυτό, αν πρέπει να ειπωθεί και εκείνο…

Παρασκευή πρωί, 24 Δεκεμβρίου 2010.Συνοδεύουμε τα παιδιά μας στο Δημαρχείο. Έχουν πάρει τα τριγωνάκια τους, έχουν μάθει απ΄ έξω τα λόγια.
Οι μεγάλοι έχουμε στα χέρια μας το κείμενο και συνεχίζουμε να το βλέπουμε με σκεπτικισμό. Μήπως αυτό να το λέγαμε έτσι, μήπως αυτό να το λέγαμε αλλιώς.
Να το λέγαμε; Μα δεν το λέμε εμείς. Τα παιδιά το είπαν. Είμαστε συγκλονισμένοι. Λέξεις-μαχαίρια μες τα κάλαντα νιώθουμε να τα ψάλλουν και σ’ εμάς: «προβληματισμός», «θυμός», «επιτήδειοι», «ξυπνήστε», «σωστό»…
Τα παιδιά μας ανεβαίνουν προς το Δήμαρχο και του ψάλλουν «Τα μαύρα Χριστούγεννα». Ο δήμαρχος χαμογελά αχνά και φυσικά ζητά να βγεί μαζί τους την καθιερωμένη φωτογραφία. Φεύγοντας λέει: «Και του χρόνου καλύτερα κάλαντα».
«Αυτό είναι στο χέρι σας», ακούγεται μια φωνή.
«Να μας εξηγήσουν οι γονείς τι σημαίνει «ήρθαν οι επιτήδειοι να φάνε τα λεφτά», απαντά ο δήμαρχος.
«Ένα δεκατριάχρονο το έγραψε, όχι οι γονείς. Κι εγώ έκλαιγα που το διάβασα χθες βράδυ. Ένα δεκατριάχρονο το έγραψε μόνο του».
«Προφανώς τ’ ακούει στο σπίτι του».
Όχι, κε Δήμαρχε. Η μικρή Αθηνά Π., όπως και τα υπόλοιπα παιδιά, δεν τ΄ άκουσαν στο σπίτι τους. Τ΄ ακούν εδώ και χρόνια στους δέκτες των τηλεοράσεων όπου μαθαίνουν ότι όλοι μαζί τα φάγαμε, τ’ ακούν στις προεκλογικές εκστρατείες. Αλλά δεν το ακούν μόνον. Το ζουν στη μικρή καθημερινότητά τους στο σπίτι, στο σχολείο, στο κολυμβητήριο όταν βλέπουν τους γονείς τους να δυσκολεύονται, όταν βλέπουν τις αίθουσες των σχολείων να στάζουν νερό όταν βρέχει, όταν παίρνουν υποσχέσεις που τις βλέπουν λίγες ημέρες μετά να αλλάζουν.
Εμείς οι γονείς αυτών των παιδιών νιώθουμε συγκλονισμένοι. «Τα μαύρα Χριστούγεννα» κλείνουν μέσα τους την εικόνα των παιδιών μας για όλους μας. Κι έτσι όπως τα καταφέραμε ψάχνουμε να βρούμε τι μπορούμε να κάνουμε για να την αλλάξουμε.
Τα παιδιά ήρθαν να σας τα ψάλλουν, κε Δήμαρχε, με την ελπίδα να τα διαψεύσετε. Ήρθαν στον άρχοντα της πόλης τους να πουν τα παράπονά τους και να πάρουν για κέρασμα την ελπίδα για τη ζωή τους… Τι θα τους κεράσετε;
Σας ευχόμαστε «Άσπρα Χριστούγεννα», κε Δήμαρχε.
Αλέκα Νικολαΐδου – Καλαποθάκου
Μαμά του Ερμή, του Θαλή και του Αναστάση αλλά και της Κατερίνας, του Ιάκωβου, του Στέλιου, της Μαρίας, της Παναγιώτας, του Κωνσταντίνου, του Θανάση, της Ιωάννας, του ……………, του ………………, του …………….

ΠΗΓΗ

Κυριακή 19 Δεκεμβρίου 2010

Συγκρουσιακά διαζύγια: τα παιδιά του Αρμαγεδδώνα

ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΚΟΛΑΪΤΗΣ
Επίκ. Καθηγητής Παιδοψυχιατρικής, Παιδοψυχιατρική Κλινική Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών, Νοσοκομείο Παίδων «Η Αγία Σοφία», Θηβών & Μικράς Ασίας, 115 27 Αθήνα


 Περίληψη

Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται και στη χώρα μας αύξηση των περιστατικών παιδιών που εμπλέκονται και ταλαιπωρούνται από τις μακροχρόνιες δικαστικές διαμάχες των χωρισμένων γονέων τους (γνωστά και ως «παιδιά του Αρμαγεδδώνα»).


Τα διαζύγια που συνοδεύονται από έντονες διαμάχες και συγκρούσεις, αν και δεν αποτελούν την πλειοψηφία των περιστατικών που παραπέμπονται στις υπηρεσίες ψυχικής υγείας για παιδιά και εφήβους, συνδέονται με ψυχική φθορά στα ίδια τα παιδιά, στις οικογένειές τους, καθώς επίσης και στους ειδικούς ψυχικής υγείας ή άλλα εμπλεκόμενα πρόσωπα. Η συνεχιζόμενη έκθεση του παιδιού στις σοβαρές συγκρούσεις των γονιών του, είτε στα πλαίσια γάμου είτε στα πλαίσια διαρκούς ανταγωνισμού μετά το διαζύγιο, μπορεί να προκαλέσει σοβαρό κίνδυνο για την ψυχική του υγεία και ανάπτυξη.

Παρουσιάζονται στοιχεία που αφορούν δύο καταστάσεις, οι οποίες συναντώνται με αυξημένη συχνότητα στα πλαίσια συγκρουσιακών διαζυγίων:

1) οι ψεύτικοι ισχυρισμοί για σεξουαλική κακοποίηση παιδιών και

2) το σύνδρομο αποξένωσης από τον γονέα. (P.A.S.) 

Τονίζεται η ανάγκη για αξιόπιστη αξιολόγηση και διαχείριση τέτοιων περιπτώσεων καθώς και τα γενικότερα μέτρα που πρέπει να ληφθούν από την πολιτεία. Επίσης δε λόγω του αυξανόμενου όγκου περιπτώσεων με ψεύτικες καταγγελίες κακοποίησης, οι παιδοψυχίατροι να διαθέτουν την ειδική γνώση και εμπειρία ώστε να μπορούν να ξεχωρίζουν πραγματικές από ψεύτικες περιπτώσεις κακοποίησης.

Επιπλέον, είναι απαραίτητο και άλλοι επιστήμονες που ασχολούνται με παιδιά π.χ. εισαγγελείς ανηλίκων, να ενημερωθούν για το φαινόμενο.



Κυριακή 12 Δεκεμβρίου 2010

Παιδιά χωρίς...πατέρα Μεγαλώνοντας χωρίς πατέρα...

Τα Δικαιώματα των παιδιών είναι υποδεέστερα του Γυναικείου δικαιώματος τεκνοποίησης και γονεϊκότητας.



Ιστορική νίκη για το δικαίωμα τεκνοποίησης των ανύπαντρων και ομοφυλόφιλων γυναικών αποτελεί η απόφαση του βρετανικού Κοινοβουλίου να άρει τον περιορισμό που θέτουν οι κλινικές γονιμοποίησης στα ζευγάρια που θέλουν να αποκτήσουν απογόνους για τον υποχρεωτικό χαρακτήρα του πατέρα.

Το νομοσχέδιο για την Ανθρώπινη Γονιμοποίηση και Εμβρυολογία θα αντικαταστήσει τη σχετική νομοθετική ρύθμιση, σύμφωνα με την οποία είναι υποχρεωτική η «γονεϊκή υποστήριξη» ( βλέπε: "ΤΕΡΜΑ ΟΙ ΜΗΤΕΡΕΣ !!!" ).

Εβδομήντα πέντε Βρετανοί βουλευτές ψήφισαν υπέρ της απόσυρσης της ρύθμισης και 68 κατά. Η συζήτηση έγινε στο πλαίσιο της συζήτησης για τον νόμο που καλύπτει θέματα σχετικά με την ανθρώπινη γονιμότητα και εμβρυολογία, καθώς και τη γονιδιακή έρευνα.



Αμβλώσεις
Ένα 24ωρο νωρίτερα οι βουλευτές απέρριψαν πρόταση επιβολής περισσότερων περιορισμών στις αμβλώσεις. Οι προσπάθειες των Συντηρητικών να περιορίσουν τις αμβλώσεις στη χώρα απέτυχαν, με αποτέλεσμα το βρετανικό Κοινοβούλιο να δώσει το «πράσινο φως» στο να παραμείνει το ανώτατο επιτρεπόμενο χρονικό όριο για τον τερματισμό της κύησης στις 24 εβδομάδες.
Η μείωση της περιόδου κατά την οποία επιτρέπονται οι εκτρώσεις θα σηματοδοτούσε την πρώτη σημαντική αλλαγή στο νομικό πλαίσιο από το 1990, όταν το όριο είχε μειωθεί από τις 28 στις 24 εβδομάδες.
Το ανώτατο όριο είναι διπλάσιο απ ό,τι στη Γαλλία και τη Γερμανία, 6 εβδομάδες μεγαλύτερο απ ό,τι στη Σουηδία και τη Νορβηγία και ίσο με ό,τι προβλέπεται στην Ολλανδία. (ethnos.gr)


Σε αυτή τη χώρα πάμε κατά διαόλου...
Παιδιά χωρίς πατέρα και αμβλώσεις στις 24 βδομάδες !!!


Μεγαλώνοντας χωρίς πατέρα...

Η Ειρήνη Τζελέπη, Συμβουλευτική Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια, Pg.Dipl., MSc., City University, Λονδίνο, εξηγεί στο Υγείαonline.gr, το πρόβλημα που προκύπτει στα παιδιά από την απουσία του πατέρα.

Ο ρόλος του πατέρα στη συναισθηματική εξέλιξη και ωρίμανση του παιδιού είναι εξαιρετικά σημαντικός. Το υψηλό ποσοστό διαζυγίων σήμερα αλλά και άλλα πιθανά αίτια μπορεί να οδηγήσουν πολλές φορές στην απομάκρυνσή του από την καθημερινή φροντίδα και ανατροφή των παιδιών, γεγονός που αποφέρει σημαντικές συνέπειες στην ανάπτυξή τους.

Το παιδί, από τη στιγμή της γέννησής του, ζει μια αποκλειστικά συμβιωτική σχέση με τη μητέρα που το βοηθά να επιβιώσει σε βιολογικό αλλά και συναισθηματικό επίπεδο. Σε αυτό το στάδιο το παιδί βιώνει τον εαυτό του όχι αποκλειστικά ως ξεχωριστό άτομο αλλά, κυρίως, ως μια προέκταση της ύπαρξης και της παρουσίας της μητέρας του.

Ο πατέρας αποτελεί το πρόσωπο το οποίο στη συνέχεια μεσολαβεί στη σχέση αυτή «αποκόπτοντάς» το από τον ομφάλιο λώρο και «εισάγοντάς» το σε αλληλεπίδραση και με άλλα πρόσωπα και καταστάσεις. Η απουσία του επομένως σε αυτό το στάδιο αφήνει το παιδί σε μια σχέση προσκόλλησης με τη μητέρα και, κυρίως, με ένα αίσθημα προσωπικής αδυναμίας και ανεπάρκειας. Το ίδιο δεν μπορεί να προσδιορίσει επακριβώς «τι του λείπει», νιώθει ότι «σε κάτι υστερεί», ότι «κάτι έχει πληγεί ανεπανόρθωτα μέσα του»...

Η αυτοεκτίμηση και η «εικόνα» του εαυτού του πλήττονται και νιώθει ότι δεν έχει αυτό που έχουν τα άλλα παιδιά: την αγάπη και την αφοσίωση του πατέρα του. Βιώνει παράλληλα ένα συναισθηματικό «κενό» το οποίο ως έφηβος ή ως ενήλικας πιθανόν να αναζητήσει να καλύψει με διάφορους τρόπους, π.χ. σχέσεις εξαρτητικές, χρήση ουσιών, παραβατική συμπεριφορά κ.ά.

Αγόρια και κορίτσια επηρεάζονται όμως και με διαφορετικό τρόπο:

Τα αγόρια

•    Απουσία ανδρικού προτύπου

Το αγόρι έχει ανάγκη την παρουσία του πατέρα ως πρότυπο ταύτισης και ανακάλυψης της ανδρικής του ταυτότητας. Η απουσία του πατέρα το οδηγεί σε αναζήτηση άλλων στερεότυπων ανδρικών συμπεριφορών, π.χ., μίμηση ηρώων της τηλεόρασης, συμμαθητών στο σχολείο που θεωρούνται δυνατοί και σκληροί. Σε μια προσπάθεια επιβεβαίωσης του ανδρισμού του παριστάνει συχνά το σκληρό ή το μάγκα αποβάλλοντας εσκεμμένα οποιοδήποτε θηλυπρεπές στοιχείο της συμπεριφοράς του.

•    Απομάκρυνση από τη μητέρα

Στην περίπτωση αυτή, λειτουργώντας αμυντικά, μπορεί να «παγώσει» τη σχέση με τη μητέρα του, θεωρώντας την συχνά ως υπεύθυνη για την απομάκρυνση του πατέρα. Αποστασιοποιείται και αρνείται την προσέγγιση και επικοινωνία μαζί της. Παραμένει έτσι με ένα αίσθημα μοναξιάς αλλά και πιθανού αδιεξόδου σχετικά με τη μετέπειτα εξέλιξη της σχέσης τους.

Τα κορίτσια

•    Αντίληψη για το ανδρικό φύλο

Η σχέση με τον πατέρα αποτελεί για το κορίτσι τη βάση στην οποία χτίζεται η σχέση του με το αντίθετο φύλο. Μέσω του πατέρα αποκτά εικόνα, αντίληψη και πεποίθηση γενικότερα για τον «άντρα» και βάσει αυτής μπορεί να επιλέξει αργότερα σύντροφο, σύζυγο αλλά και πατέρα των παιδιών της.

•    Στήριξη της θηλυκότητας

Παράλληλα η συμπεριφορά του πατέρα στηρίζει και επιβεβαιώνει τη θηλυκή ταυτότητα του κοριτσιού. Την αίσθηση που αποκτά η ίδια μέσα της για την αξία της ως γυναίκα. Πολλά κορίτσια που δεν βιώνουν μια σχέση καθημερινής αλληλεπίδρασης και τρυφερότητας με τον πατέρα μπορεί να συμπεριφέρονται ως «αγοροκόριτσα» νιώθοντας βαθιά μέσα τους υποτιμημένη τη θηλυκή υπόσταση της προσωπικότητάς τους.

Αγώνας για αναγνώριση

Ο αγώνας για αναγνώριση είναι όμως διαρκής για αγόρια και κορίτσια, μια προσπάθεια αναπλήρωσης της προσοχής και της αφοσίωσης που έχει λείψει. Θέλουν να νιώσουν αυτό που δεν έχουν πάρει, ότι οι άλλοι τα αποδέχονται και αξίζουν την αγάπη τους. Παρ’ όλα αυτά, διστάζουν να εμπιστευτούν και να δεσμευτούν σε μια σχέση, ο φόβος επικρατεί ότι μπορεί να απογοητευθούν ή να εγκαταλειφθούν και πάλι.

Και ο θυμός επικρατεί, οργή που συνήθως στρέφεται προς τον ίδιο τον εαυτό επιφέροντας μια καταθλιπτική διάθεση. Γιατί κάθε παιδί σχεδόν πάντα θεωρεί ότι εκείνο φταίει όταν οι άλλοι δεν το προσέχουν όπως του αξίζει.

Συχνά καταβάλλεται μια υπερπροσπάθεια επίτευξης κάτι υψηλού και εξαιρετικά σημαντικού. Αγωνίζονται σκληρά, σχεδόν τελειοθηρικά και μπορεί να είναι ανταγωνιστικοί με τους άλλους. Πίσω από κάθε εναγώνια προσπάθεια κρύβεται όμως η βαθιά ανάγκη για αποδοχή και «μπράβο» από τους γύρω. Οι άλλοι μπορεί και πάλι να τους πληγώσουν…

Η μητέρα

Ο ρόλος της μητέρας είναι καθοριστικός όποιος και να είναι ο λόγος απομάκρυνσης ή απουσίας του πατέρα. Η ίδια καλείται κυρίως:

•    Να φροντίσει καλά τον εαυτό της προκειμένου να αντεπεξέλθει στο δύσκολο έργο της.

•    Να παρέχει μια γέφυρα επικοινωνίας μεταξύ του πατέρα και των παιδιών.

•    Να «επιτρέψει» την έκφραση αρνητικών συναισθημάτων.

•    Να μην κατηγορεί «ανοιχτά» τον πατέρα.

•    Να αποτελέσει εναλλακτικό πρότυπο ή και να παρέχει άλλα «θετικά» αντρικά πρότυπα.

•    Να οριοθετήσει και να χειριστεί επωφελώς διακανονισμούς διαζυγίου ή άλλων σχετικών θεμάτων αποφεύγοντας διαρκείς και ανώφελες συγκρούσεις.

•    Να μην ξεχνά ότι τα παιδιά αποτελούν σε κάθε περίπτωση απόγονο και των δύο γονέων. Τα ίδια δεν έχουν καμία επιλογή σε αυτό!

ΒΛΕΠΕ:   "Absent"

Σάββατο 11 Δεκεμβρίου 2010

Αστυνομικός έπαιζε με το τηλεκοντρόλ... (3)

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ ΤΜΗΜΑ ΡΟΔΟΥ



Ονομάζομαι Z. Γ. ΚΑΤΟΙΚΟΣ ΡΟΔΟΥ ΕΤΩΝ .. ΤΗΛΕΦΩΝΟ 6944......
 

Επανέρχομαι για τρίτη φορά μέσα σε διάστημα 2 περίπου μηνών για να καταγγείλω και να δημοσιοποιήσω την χωρίς άλλο κατρακυλά και κατάντια που έχει πλέον περιέλθει το αστυνομικό τμήμα ρόδου από προσωπικές μου εμπειρίες .
 

Σήμερα στις 10:30 10-12-2010 επισκέφτηκα το αστυνομικό τμήμα ρόδου για να καταθέσω μήνυση στην εν διαστάσει σύζυγο μου για παραβίαση μόνιμης δικαστικής απόφασης στα πλαίσια της καθημερινής επικοινωνίας μου που πρέπει να έχω με την ανήλικη κόρη μου.
Υπέδειξα λοιπόν στον αξιωματικό υπηρεσίας που βρισκόταν εκείνη την στιγμή η εγκαλούμενη και του ζήτησα να κινηθεί αμεσα η διαδικασία του αυτοφώρου.
Μου απάντησε ότι αυτή την στιγμή δεν υπάρχει διαθέσιμο περιπολικό και ότι η διαδικασία θα ολοκληρωνόταν στο επόμενο δίωρο.
 

Στις 11:30 τηλεφώνησα στον αξιωματικό και τον ρώτησα αν έγινε η σύλληψη αλλά μου απάντησε ότι δεν υπάρχει ακόμα διαθέσιμο περιπολικό.
 

Ξανατηλεφώνησα στις 12:30 αλλά η απάντηση ήταν η ιδία με την μονή διάφορα ότι είχε ήδη ενημερώσει κάποιο περιπολικού και θα κινιόντουσαν εντος της επόμενης ώρας .
Στις 13:20 και ενώ βρισκόμουν σε απόσταση περίπου 50 μέτρων από το σημείο που τους είχα υποδείξει να γίνει η σύλληψη ,είδα την εγκαλούμενη να βγαίνει έξω τρέχοντας και να μπαίνει στο αμάξι της με το όποιο έφυγε με μεγάλη ταχύτητα .


ΟΠΩΣ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΤΕ ΕΙΧΕ ΗΔΗ ΠΕΣΕΙ ΣΥΡΜΑ ΚΑΙ Η ΚΥΡΙΑ ΕΤΡΕΧΕ ΝΑ ΑΠΟΦΥΓΕΙ ΤΟ ΑΥΤΟΦΟΡΟ ..ΑΠΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΕ ΝΑ ΑΝΑΡΩΤΙΕΣΤΕ..

Κατέβηκα στο Α Τ ΡΟΔΟΥ ,βρήκα τον αξιωματικό υπηρεσίας και τον ρώτησα τι έγινε, μου απάντησε ότι σε 15 λεπτά που θα αλλάξει η βάρδια θα πάνε αμέσως να την συλλάβουν.
Του απάντησα ότι δεν χρειάζεται διότι ήδη είχε πέσει σύρμα μέσα από το τμήμα και η κυρία το είχε σκάσει. εδω θα ήθελα να δηλώσω ότι δεν ρίχνω καμία μομφή για τον αξιωματικό υπηρεσίας ,αντίθετος ήταν ένας παρά πολύ ευγενέστατος αξιωματικός ,απλά στο σήμα που δόθηκε το έμαθαν και κάποια αλλά λαγωνίκα και έκαναν την δουλεία τους άψογα.
Ζήτησα να δω τον διοικητή και πήγα στο γραφείο του όπου ήταν και ο υποδιοικητής μέσα .
 

ΔΙΑΛΟΓΟΣ
 

ΕΓΩ: καλημέρα κύριε διοικητά .(του αναφέρω ακριβώς το περιστατικό πως έγινε).ήρθα στο γραφείο σας να το αναφέρω όπως μου είχατε πει και στην προ ενός μηνός συνάντηση μας ..το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν την είχα ειδοποιήσει εγώ ..κάποιος από το προσωπικό του τμήματος φρόντισε να το κάνει.
ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ: Δεν σου απαντώ γιατί δεν ξέρω αν με μαγνητοφωνείς (τι ήθελε άραγε να μου απαντήσει και φοβήθηκε να το κάνει;;;;)
ΕΓΩ: Και βεβαία δεν μαγνητοφωνώ κύριε διοικητά ,,αλλά δεν καταλαβαίνω την απάντηση σας και δεν κατανοώ την στάση σας .
ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ: Μην μου μιλάς ρε έμενα έτσι εδώ μέσα , ακούς τι σου λέω.
ΕΓΩ: Τι συμπεριφορά είναι αυτή κύριε διοικητά σας παρακαλώ δεν σας επιτρέπω να μου μιλάτε έτσι.
ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ: Πέρασε έξω από εδώ ρε ..ορίστε μας τώρα ..δεν μου αρέσει το ύφος σου ρε, κατάλαβες .
ΕΓΩ: Κύριε διοικητά σας παρακαλώ αυτή την στιγμή βρίσκομαι στην υπηρεσία σας και όχι στο σπίτι σας , όταν έρθω σπίτι σας να με πετάξετε έξω ,εδώ απαιτώ να μου συμπεριφέρεστε καλυτέρα.
ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ: Σηκώνετε πάνω μου υψώνει το ανάστημα του και πάει να σηκώσει το χέρι του να με κτυπήσει (προφανώς αναπόλησε μνήμες της χούντας .)
ΕΓΩ: Μην τολμήσεις και με αγγίξεις .
Εκείνη την στιγμή μπήκε στην μέση ο υποδιοικητής ,ένας ευγενέστατος κύριος ,επίπεδου για να αποσυμφορήσεις την ένταση.
ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ: Φύγε από εδώ ρε μην σε. που θα μου πεις έμενα για το σπίτι μου , και ξανακάνει την κίνηση πάλι να πάει να με κτυπήσει .
ΕΓΩ: Δεν σας είπα τίποτα για το σπίτι σας και να μην λέτε ψέματα δεν σας Τιμα, μην κινήστε κατά πάνω μου γιατί δεν σας φοβαμε.δεν σας επιτρέπω ,η συμπεριφορά σας είναι ανάρμοστη και δεν ταιριάζει σε έναν διοικητή τμήματος .είστε επιεικώς απαράδεκτος .
 

Αποχώρησα από το τμήμα και πήγα και κατήγγειλα το γεγονός στον δικηγόρο μου και μετέπειτα στον κύριο εισαγγελέα .
 

Η συμπεριφορά αυτή του διοικητή του αστυνομικού τμήματος ΦΩΤΗ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ έχει να κάνει φανερά με την ενόχληση και τον πανικό που τον διακατέχει μετά από δημοσιοποίηση που έκανα σε γνωστά μπλοκ της ρόδου και όχι μόνο για τα καμώματα υφιστάμενων προ ενός μηνός περίπου και επί των ημερών του.. επειδή λοιπόν ξεγύμνωσα την σήψη που υπάρχει εκεί μέσα από ορισμένους και την κατάντια. Ο εν λόγο κύριος λοιπόν μόλις με είδε δεν κρατήθηκε και ξέσπασε ..προφανώς κάποιους τους ενοχλεί τόσο πολύ η αλήθεια και επειδή έχουν μάθει διαφορετικά δεν μπορούν να δεχθούν ένα πολίτη που ρίχνει γροθιά στο μαχαίρι.
 

Ο φοβος της καρέκλας προφανής αλλά και ο τρόπος της προστασίας της λανθασμένος .
.Κύριε ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΕ γνωρίζετε σε πια θέση σας έχει βάλει η πολιτεία ,μήπως όμως δεν γνωρίζετε οτι ο τρόπος που συμπεριφέρεστε είναι ανάρμοστος .δεν αρμόζουν σε ένα διοικητή συμπεριφορές πεζοδρομίου.
Η σύζυγος σας είναι διευθύντρια στον δημοτικό παιδικό σταθμό που πάει η κόρη μου τον όποιον και επισκέπτεται καθημερινά η πρώην σύζυγος μου με πολλές φορές η παραμονή της μέσα να ξεπερνά και το 20λεπτο.μηπως έχετε λάβει λανθασμένες πληροφορίες για το πρόσωπο μου ,δεν θέλω να το πιστεύω...
Αλλά και έτσι να υποθέσουμε ότι είναι ,δεν αρμόζει η συμπεριφορά σας σε ένα πολίτη που παλεύει για το δικαίωμα του παιδιού του..
Από εδώ και πίσω οφείλετε να σεβεστε. Δεν θ α ανεχτώ πλέον από εδώ και πίσω άλλη τέτοια συμπεριφορά .
 

Καταγγέλλω και δημοσιοποιώ ανάρμοστη συμπεριφορά ,κακή λειτουργιά του τμήματος που διοικηταί και υφιστάμενους σας (φιλαράκια της κύριας ) που κάνουν πλάτες και νταβατζηλίκια που στην ουσία εκθέτουν εσάς τον ίδιο και κατεπεκταση το ίδιο το σώμα.
 

Ανυψώστε λοιπόν εκεί το ανάστημα σας ...
Ο σκοπός για τον όποιο αγωνίζομαι είναι ιερός και δεν θα διστάσω να πάω ακόμα και κόντρα στο ρεύμα για να βρω το δίκιο του παιδιού μου.
Πόσοι άλλοι συμπολίτες μας ταλαιπωρήθηκαν με παρόμοιες ιστορίες και σιώπησαν ..λάθος δημοσιοποιήστε .κολάστε τους στον τοίχο..έχουμε δημοκρατία .βαλτέ και εσείς ένα λιθαράκι να σώσουμε τους εαυτούς μας τα παιδιά μας .και αυτό το έρημο το κράτος ....................................................


Προηγούμενες Καταγγελίες του ιδίου.

Τα στοιχεία του Καταγγέλλοντα βρίσκονται στην διάθεσή μας και δεν δημοσιοποιούνται για ευνόητους λόγους.

Δευτέρα 29 Νοεμβρίου 2010

Eνα αστέρι που μέσα του νυχτώνει. 21 Νοεμβρίου 2010

21 Νοεμβρίου 2010

Την Κυριακή στης 19:00 ο μικρός ( 9χρονος)  πρέπει να επιστρέψει στο σπίτι της έχουσας την επιμέλεια μητέρα του, σύμφωνα με την δικαστική απόφαση επικοινωνίας.
Η επιστροφή δεν ήταν ποτέ εύκολη εδώ και 6 χρόνια.




Στης 19:00 επικοινώνησα με την μητέρα του της εξέθεσα την κατάσταση και παρακάλεσα παράταση για να ηρεμήσει το παιδί και να τον επιστρέψω.
Του μίλησε η μητέρα του, αλλά  ο .. ( 9χρονος)  ήταν κάθετος στην άρνησή του να επιστρέψει στο σπίτι της.
Τον πήρα μια βόλτα με το αυτοκίνητο προκειμένου να ηρέμηση και από εκείνη την ώρα , εγώ και το παιδί ,  ήμασταν συνεχώς σε επικοινωνία με την μητέρα και τον δικηγόρο της προκειμένου να πεισθεί να επιστρέψει, …χωρίς αποτέλεσμα.

Στης 8:23 δέχτηκα τηλεφώνημα από το Α.Τ. Καβάλας στο οποίο κατέφυγε η μητέρα προκειμένου να παραπονεθεί για την μη τήρηση της δικαστικής απόφασης.
Αμέσως πήγα στο αστυνομικό τμήμα μαζί με το παιδί  και το παρέδωσα.

Ενημέρωσα τον αξιωματικό υπηρεσίας για την κατάσταση που δημιουργήθηκε...
... ότι γνωρίζω την υποχρέωσή μου να τον παραδώσω, αλλά λόγο της κατάστασης του παιδιού ( άγχος κλάμα ) και της αντίστασης που προβάλει, μου είναι αδύνατον να τον οδηγήσω στο σπίτι της μητέρας του.

Ταυτόχρονα το παιδί δεν άφηνε την μητέρα του να τον πλησιάσει, κρυβόταν πίσω μου, και πότε με φωνές πότε με κλάματα φώναζε :  «Δεν γυρνάω πίσω, δεν θα γυρίσω ποτέ, δεν αντέχω άλλο βρίσιμο και ξύλο, δεν αντέχω άλλο, βοηθείστε με, θέλω να μείνω με τον πατέρα μου»

Τότε ζήτησα την παρέμβαση του εισαγγελέα για την προστασία του παιδιού, και αποχώρησα στον προθάλαμο αφήνοντας μόνο το παιδί με την μητέρα του, αν μπορέσει να τον πάρει.

Σε λίγη ώρα με ενημέρωσαν ότι επικοινώνησαν με τον Εισαγγελέα υπηρεσίας κ. Χατζηγεωργίου, και ζήτησαν οδηγίες.
Ο Εισαγγελέας παρήγγειλε να επιστρέψει το παιδί στην μητέρα του σύμφωνα με την δικαστική απόφαση, και, ότι αίτημα έχω να το θέσω την επομένη το πρωί στην Εισαγγελία.

Μη μπορώντας να κάνω τίποτα προσπάθησα να φύγω, αλλά το παιδί με ακολουθούσε αρνούμενο να με αποχωρισθεί  και να τον πλησιάσει η μητέρα του.

Από εκείνη την στιγμή  εντάθηκαν οι προσπάθειες, τόσο από τους αστυνομικούς όσο και  από την μητέρα του,  να πεισθεί να την ακολουθήσει.

Μου ζητήθηκε να  συμμετέχω, αλλά….

1) Γνωρίζοντας την κρίσιμη κατάσταση της ψυχικής του υγείας. ( Διάγνωση παιδοψυχίατρου)

2) Φοβούμενος να μην παρουσιάσει κάποια κρίση.  ( πρόσφατη κρίσει  στις  19 Σεπτεμβρίου όταν οδηγήθηκε στο νοσοκομείο καβάλας με κρίση πανικού εξ αιτίας της συμπεριφοράς της μητέρας του)

3) Γνωρίζοντας την κατάσταση που βιώνει και τα προβλήματα που του δημιουργεί η συμπεριφορά της ψυχιατρικά ασθενούς μητέρας του, ( Διπολική με ψυχώσεις  και στοιχεία Δραματικής Διαταραχής Προσωπικότητας, βάση ψυχιατρικής και ψυχολογικής γνωμάτευσης )

…. ( τα οποία και τους ενημέρωσα), 
...παρέμεινα αμέτοχος προσφέροντάς του μόνο την αγκαλιά μου όταν την επιζητούσε.

Με φωνές, κλάματα και επιχειρηματολογώντας,  το παιδί αρνιόταν πεισματικά να υποχωρήσει. Κάθε μέσω, προτροπή,  αλλά και πίεση και απειλές από την μητέρα του απέβαινε άκαρπο. Άκαμπτη και η μητέρα σε κάθε απόπειρα συμβιβασμού.

«Αν δεν με αφήσετε να πάω με τον πατέρα μου θα κοιμηθώ εδώ»,  «θέλω να είμαι μαζί με τον πατέρα μου ακόμα και αν τον βάλετε φυλακή», «με αυτήν δεν φεύγω» φώναζε,  και κούρνιαζε στην αγκαλιά μου.

Σε όλο αυτό το διάστημα οι αστυνομικοί επέδειξαν αξιοσημείωτη ψυχραιμία, σε μια κατάσταση απερίγραπτη.
Είναι τρομακτικά τα συναισθήματα που σου δημιουργούνται όταν ακούς το παιδί σου να φωνάζει ΒΟΗΘΕΙΑ, να ΥΠΟΦΕΡΕΙ, και εσύ να μην έχεις το δικαίωμα ούτε να κλάψεις για να μην το επιβαρύνεις περισσότερο.

Η στάση, μητέρας και Εισαγγελέα, στην επιβολή της δικαστικής απόφασης,  μόνο ερωτηματικά δημιουργεί,.
Και μεν η μητέρα -  λόγο ψυχιατρικής πάθησης και αγωγή - δεν έχει επαρκές συναίσθημα, απαλλάσσεται.
Ο Εισαγγελέας όμως!
 Αποφάσισε χωρίς καμία προσπάθεια διερεύνησης..
   Η προστασία της παιδικής ηλικίας αλλά και το συμφέρον του παιδιού επέβαλε να εφαρμοστή η δικαστική απόφαση επικοινωνίας!

Ούτε τα κλάματα, ούτε οι φωνές, ούτε οι καταγγελίες,  ούτε η θελήσει του παιδιού είναι ικανές να κάμψουν την νομιμότητα.
Η παραγγελία του εισαγγελέα  λειτούργησε υπέρ της απόφασης.
Για το παιδί ποιος θα λειτουργήσει;
 Άλλωστε αυτός που αποφάσισε, αυτό το βράδυ, δεν μοιράστηκε μαζί μας την εμπειρία. Την τραυματική της ανάμνηση  μέλλει να υποφέρουμε ανήμποροι,… παιδί και πατέρας.

Στης 10:30 η ένταση αυξήθηκε περισσότερο.
Ο αξιωματικός υπηρεσίας με ενημέρωσε ότι θα κατατεθεί μήνυση για μη τήρηση της δικαστικής απόφασης .
 Την διαδικασία αυτή την έχω υποστεί άλλες δύο φορές,  αφήνοντας τραυματικές εμπειρίες στο παιδί..

Έκανα μια τελευταία προσπάθεια συμβιβασμού, ζητώντας από την μητέρα του, να επιτρέψει στο παιδί να κοιμηθεί μαζί μου και το πρωί να τον οδηγήσω στο σχολείο.
Πρόταση που απεδέχθη (!!! ) και η περιπέτεια έληξε στης 10:45.

Αυτό που δεν υποχώρησε ήταν το άγχος του παιδιού να επιστρέψει στο περιβάλλον που κατήγγειλε.
Μέχρι και την εξώπορτα του σχολείου, το επόμενο πρωί,  έκλεγε και μου έλεγε πως «αν έρθει η μαμά να με πάρει στο σχόλασμα δεν θα την ακολουθήσω και θα φύγω από το σπίτι»
Πράγμα που έχει ήδη κάνει.

Στης 12 Ιουλίου 2010 στις 2:07 το μεσημέρι, ημέρα Δευτέρα, έφυγε από το σπίτι.  ( θα δημοσιευθεί )

Έτσι αμέσως μετά πήγα στην Εισαγγελία Καβάλας.
Με δέχτηκε σε ακρόαση η  Εισαγγελέας Πρωτοδικών κα, Ζωγράφου.
Της εξέθεσα το ιστορικό, τα περιστατικά και τους φόβους μου, ζητώντας την παρέμβασή της για την ευτυχία και την ασφάλεια του παιδιού .
Αρνήθηκε κάθε παρέμβαση και απέδωσε το περιστατικό στην φυσική μου παρουσία στο χώρο.
Αυτό ήταν που δεν επέτρεψε την εκτέλεση της δικαστικής απόφασης, .....η παρουσία μου στον χώρο.

Ενημερώνω, ότι από τον Φεβρουάριο του 2008 έχω καταθέσει μήνυση για ενδοοικογενειακή βία, μεταφέροντας την κατάσταση και τις μαρτυρίες και τις εκκλήσεις του παιδιού.
Τα υποστήριξα με φωτογραφίες, video, ηχογραφήσεις, ψυχολογικές και ψυχιατρικές γνωματεύσεις. Παρόλο που καταθέτω συνεχώς αναφορές, κανένα μέτρο δεν λαμβάνετε, καμία ενημέρωση δεν μου δίνεται για την πορεία της μήνυσης. Η τύχη της αγνοείτε.

Τα ίδια περιστατικά μετέφερα και επικαλέσθηκα  σε ασφαλιστικά μετρά που κατέθεσα τον Αύγουστο του 2008 για την προστασία και επιμέλεια του παιδιού ( θα δημοσιευθούν ). 
Αμέσως κατατέθηκε μήνυση από την πρώην σύζυγό μου για συκοφαντική δυσφήμηση.
Η ίδια εισαγγελέας την εδέχθη και με παραπέμπει να δικαστώ, …σε λίγες ημέρες. 
Η προστασία και η ευτυχία του παιδιού είναι υποδεέστερα της φήμης της μητέρας!

ΑΚΟΥΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ! ! !


 Διαβάστε ΕΔΩ το "ΕΚΤΑΚΤΟ ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ"  
που εξέδωσε ο "ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΑΝΔΡΩΝ" 
την Κυριακή  21 Νοεμβρίου 2010.


Σάββατο 27 Νοεμβρίου 2010

ΠΡΩΤΟΦΑΝΗΣ ΕΜΠΑΙΓΜΟΣ ΑΠΟ ΔΙΚΑΣΤΗ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΠΑΤΕΡΑ


Πατέρας που διεκδικεί την επιμέλεια των παιδιών του από δεκαετίας είναι στόχαστρο για κάθε άδικη αντιμετώπιση με αποτέλεσμα να καταστραφούν τα δύο παιδιά του.

Η απαράδεκτη υπ. αρ. 31525/10 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης γίνεται αφορμή ώστε να ξετυλιχθεί το κουβάρι πολλών άλλων αποφάσεων που οδήγησαν δύο παιδιά στην κατάθλιψη, στην πνευματική, ψυχική και σωματική υπανάπτυξη και στο σύνδρομο PAS (Parental Alienation Syndrome).

Ουσιαστικά, εγκατέλειψαν δύο αγοράκια σε Μήδεια με σκοπό να δημιουργήσει άλλους Οιδίποδες.

Αν η απόφαση εκπλήσσει, το αποτέλεσμα της είναι το ίδιο καταστροφικό  με  χιλιάδες άλλες.

Διαβάστε περισσότερα.

Τετάρτη 24 Νοεμβρίου 2010

ΤΕΡΜΑ ΟΙ ΜΗΤΕΡΕΣ !!!

...τους Πατέρες, ήδη, τους τελείωσαν!

Συλλογική παραφροσύνη… 
- ἀπὸ τὸ κακό στο χειρότερο!

Μετά την απαξίωση του πατρικού ρόλου σειρά έχουν οι μητέρες.
Πατέρες, Μητέρες, ενωθείτε και αντισταθείτε για χάρη των παιδιών μας.



Τὸ Εὐρωπαϊκὸ Συμβούλιο ὑποδεικνύει τὴν ὑποβολὴ ἀποφάσεως 12267, διὰ τῆς ὁποίας μεταξὺ ἄλλων συνιστᾶται νὰ καταπολεμηθῇ ὡς σεξιστικὴ στερεοτυπία (!) ἡ χρῆσις τοῦ ὅρου «μητέρα» . Συνιστᾶται λοιπὸν ἡ παράκαμψις τῆς χρήσεως τῆς ἐννοίας αὐτῆς, ὡς ἀνασταλτικῆς τῆς «ἰσότητος τῶν φύλων». Ἔτσι ἀξιολογεῖται ὁ ῥόλος τῆς μητέρας ὡς παθητικὴ λειτουργία.

Ἰδιαιτέρως «προωδευμένη» ἐπ᾿ αὐτοῦ προκύπτει ἡ Ἑλβετία. Συμφώνως πρὸς νέαν ὁδηγίαν περὶ τῆς ὑπηρεσιακῶς ἐνδεικνυμένης γλώσσης, ἐμπίπτει ἡ χρῆσις τῶν ἐννοιῶν «πατέρας» καὶ «μητέρα» εἰς τὴν κατηγορίαν τῶν καλουμένων «ἐννοιῶν διακρίσεων»· συνεπῶς τὰ παιδιὰ δὲν θὰ μποροῦν ἐπισήμως νὰ ἔχουν πατέρα καὶ μητέρα ἀλλὰ «γονεϊκὰ μέρη» ἢ «α΄ καὶ β΄ γονικὸ» ὡς γονεῖς. «Ἡ ὁδηγία εἶναι ὑποχρεωτικὴ προκειμένου περὶ ὑπηρεσιακῶν δημοσιευμάτων καὶ ἐγγράφων», ἐξήγησε ἡ Isabel Kamber, ὑποδιευθύντρια τοῦ Γερμανικοῦ τομέως τῆς Κεντρικῆς Γλωσσικῆς Ὑπηρεσίας τῆς ὁμοσπονδιακῆς καγκελαρίας τῆς Ἑλβετίας. 

Τοιουτοτρόπως εὐθυγραμμίζονται οἱ πολιτικοὶ ἰθύνοντες τῆς Βέρνης πρὸς τὴν γραμμὴν τῆς κατ᾿ ἐφαρμογὴν τῆς ἰσότητος τῶν φύλων ὑποβολῆς ἀποφάσεως 12267 τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Συμβουλίου. Ἡ συγκεκριμένη ὑποβολὴ θὰ εἶναι καὶ εὐνοϊκὴ πρὸς τὴν διεκδίκησιν γονεϊκότητος ὑπὸ ὁμοφυλοφίλων ζευγῶν· ὁπότε κάποιο παιδὶ μὲ «κοινωνικοὺς γονεῖς» δύο λεσβίες γυναῖκες, δὲν θὰ εἶχε πλέον (ὅπως τώρα) μία μητέρα καὶ μία θετὴ μητέρα ἀλλὰ δύο «γονεϊκὰ μέρη»: γονεϊκὸ μέρος 1 καὶ γονεϊκὸ μέρος 2. 

Θὰ εἶναι ὅμως ἀναγκαίως καὶ συνεπὲς πρὸς τὴν ὡς ἄνω γραμμὴν νὰ ἀλλάξῃ καὶ ὁ παπποὺς εἰς προγονέα 1, ἡ γιαγιὰ εἰς προγονέα 2 - ἤ, ἀκόμη καλλίτερα, εἰς προγονεϊκὸν μέρος 1.1, προγονεϊκὸν μέρος 1.2  καθὼς καὶ προγονεϊκὸν μέρος 2.1 καὶ προγονεϊκὸν μέρος 2.2 …


Θὰ διερωτᾶτο κανεὶς εὐλόγως, τὶ  εἴδους σκληρὰ φάρμακα παίρνουν ἐκεῖ στὸ Εὐρωπαϊκὸ Συμβούλιο;


Kollektives IrreseinEs gibt immer noch Steigerungen…
Mutter gibt’s nicht mehr…
Der Europarat berät die Beschlußvorlage 12267, in der unter anderem empfohlen wird, die Verwendung des Begriffes „Mutter“ als ein sexistisches Stereotyp (!) zu bekämpfen. Es wird empfohlen, die Verwendung dieses Begriffes zu unterlassen, da es die „Gender-Gleichheit“ behindere. Die Rolle der Mutter wird demnach als passive Funktion bewertet.
Besonders weit ist da die Schweiz „fortgeschritten“. Laut neuem Leitfaden für die amtlich verbindliche Sprache in der Schweiz scheint die Verwendung der Begriffe „Vater“ und „Mutter“ unter die Rubrik „diskriminierende Begriffe“ zu fallen. Kinder könnten demnach in der offiziellen Amtsprache keinen Vater und Mutter, sondern den Begriff „der Elternteil“ oder „das Elter“ als Abstammung haben. „Der Leitfaden ist für amtliche Publikationen verbindlich“, erklärte Isabel Kamber, stellvertretende Leiterin Zentrale Sprachdienste, Sektion Deutsch, der Bundeskanzlei in der Schweiz.
Damit folgen die politisch Verantwortlichen in Bern den Vorschlägen in der Beschlußvorlage 12267 im Ausschuß für Chancengleichheit von Männer und Frauen des Europarates. Diese Regelung würde auch den Erwerb der Elternschaft durch homosexuelle Paare erleichtern. Ein Kind, dessen soziale Eltern zwei lesbische Frauen sind, hätte dann eben nicht mehr eine Mutter und eine Stiefmutter, sondern zwei „Elter“: Elter 1 und Elter 2.
Folgerichtig wäre dann aber auch, daß aus Großmutter und Großvater – Großelter 1 und Großelter 2 wird – oder noch besser – Großelter 1.1 und Großelter 1.2 sowie Großelter 2.1 und Großelter 2.2……………
Stehen der Europarat und manche Politiker unter Drogen, fragen wir uns???
EDMUND

Δευτέρα 22 Νοεμβρίου 2010

Eνα αστέρι που μέσα του νυχτώνει.

 1 Νοεμβρίου 2004  –  21 Νοέμβριου 2010

Ο αγώνας ΣΩΤΗΡΙΑΣ του 9χρονου - πλέον - γιου μου συνεχίζεται...

7ος χρόνος ΟΜΗΡΙΑΣ

Το τελευταίο «επεισόδιο»  όπως Καταγγέλθηκε από τον
 "ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΑΝΔΡΩΝ" [ Πα.Συ.Α. ]


 Κυριακή, 21 Νοεμβρίου 2010
ΕΚΤΑΚΤΟ ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ

ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΣΤΗΝ ΚΑΒΑΛΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΕ ΕΞΕΛΙΞΗ: ΠΑΤΕΡΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΝΗΛΙΚΟ ΑΓΟΡΙ ΤΟΥ ΣΥΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΔΙΑΣΥΡΟΝΤΑΙ ΣΤΟ 1ο Α.Τ. ΚΑΒΑΛΑΣ ΕΝΩ ΤΟ ΠΑΙΔΙ .....
ΚΑΚΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΒΑΝΑΥΣΑ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΗΝ ΜΗΤΡΙΑΡΧΙΚΗ ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΚΑΚΟΠΟΙΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ

ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΑΓΟΡΙ ΚΛΑΙΕΙ ΚΑΙ ΟΔΥΡΕΤΑΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΩΡΕΣ ΔΙΟΤΙ ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΠΕΙΣΜΑΤΙΚΑ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΕΙ ΣΤΟ ΚΑΚΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ ΤΟΥ Η ΟΠΟΙΑ ΣΗΜΕΙΩΤΕΟΝ ΕΙΝΑΙ ΨΥΧΟΠΑΘΗΣ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΜΕΝΑ ΑΠΟ ΨΥΧΙΑΤΡΟΥΣ

ΕΔΩ ΚΑΙ ΩΡΕΣ ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΠΑΙΔΙ ΛΕΕΙ ΣΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥ ΚΛΑΙΓΟΝΤΑΣ:
"...μην με ξαναγυρίσεις εκεί δεν αντέχω άλλο..."

Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΕΧΕΙ ΤΟ ΑΝΑΦΑΙΡΕΤΟ ΦΥΣΙΚΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΑΠΟΔΩΣΕΙ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΑΝΗΛΙΚΟ ΤΕΚΝΟ ΤΟΥ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΥΨΙΣΤΗΣ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑΣ ΦΥΣΙΚΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΗ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΚΑΘΕ ΝΟΗΜΟΝΟΣ ΕΧΕΦΡΟΝΟΣ ΕΛΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΨΥΧΙΚΑ ΥΓΙΟΥΣ ΕΛΛΗΝΑ ΑΝΔΡΑ-ΠΑΤΕΡΑ

Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΕΧΕΙ ΗΘΙΚΗ ΚΑΙ ΝΟΜΙΚΗ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΑΜΥΝΑΣ ΠΟΥ ΠΗΓΑΖΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΚΗ ΤΟΥ ΙΔΙΟΤΗΤΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΡΑΔΩΣΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΚΑΚΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΕΝΩ ΟΙ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΙ ΕΧΟΥΝ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΝΑ ΣΥΝΔΡΑΜΟΥΝ ΑΥΤΟΝ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΟΧΙ ΝΑ ΕΦΑΡΜΟΣΟΥΝ ΜΙΑ ΠΑΡΑΝΟΜΗ ΚΑΚΟΠΟΙΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΤΥΡΑΝΝΙΚΗ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΟΔΗΓΩΝΤΑΣ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΩΣ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΣΤΟ ΑΥΤΟΦΩΡΟ ΓΙΑ ΠΑΡΑΒΙΑΣΗ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗΣ ΑΠΟΦΑΣΕΩΣ ΑΦΗΝΟΝΤΑΣ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΑΠΡΟΣΤΑΤΕΥΤΟ ΚΑΤΑΡΓΩΝΤΑΣ ΕΤΣΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΑΜΥΝΑΣ ΠΑΤΕΡΑ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙΟΥ

ΝΑ ΤΙ ΛΕΕΙ Ο ΝΟΜΟΣ ΠΟΥ ΕΞΑΣΦΑΛΙΖΕΙ ΤΗΝ ΔΡΑΣΗ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ

Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την άσκηση των Δικαιωμάτων των Παιδιών, ΝΟΜΟΣ ΥΠ' ΑΡΙΘ. 2502, ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΑΡΧΩΝ, Δυνατότητα Αυτεπάγγελτης ενέργειας, Άρθρο 8, «Στις διαδικασίες που αφορούν ένα παιδί, η δικαστική αρχή έχει την εξουσία, στις περιπτώσεις που καθορίζονται από το εσωτερικό δίκαιο και που απειλείται σοβαρά η ευτυχία του παιδιού, να επιληφθεί αυτεπαγγέλτως».

http://anakoinwths.pa-sy-a.gr/2010/11/21/20-30/pa-sy-a_anakoinwths_2010-11-21_20-30.htm#plohghsh_03
"ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΑΝΔΡΩΝ"
[ Πα.Συ.Α. ]
στις 9:58 μ.μ.  από http://ksipnistere.blogspot.com/2010/11/blog-post_2423.html

Ευχαριστώ θερμά  τον "ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΥΝΔΕΣΜΟ ΑΝΔΡΩΝ"
καθώς και όλους τους Blogger που ανάρτησαν την  καταγγελία.
.




Διαβάστε ΕΔΩ τα γεγονότα της Κυριακής  21 Νοέμβριου 2010




Σάββατο 20 Νοεμβρίου 2010

«Ανήλικοι σε υψηλό κίνδυνο – Ευθύνη όλων»

21 Νοεμβρίου 2010

"Παγκόσμια Ημέρα Δικαιωμάτων του παιδιού"


Με αφορμή την...
ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΗΜΕΡΙΔΑ – ( Ε.Π.Α.Α )
 της Εταιρία Προστασίας Ανηλίκων Αθηνών  
 την Τετάρτη 8 Απριλίου 2009
στην Αίθουσα Εφετείου Αθηνών


Η ευθύνη δεν είναι συλλογική στην περίπτωση των παιδιών των διαζευγμένων.
Είναι Αποκλειστική ευθύνη του κράτους και του δικαστικού συστήματος που επιμένει να επιβάλει το ιδιοκτησιακό καθεστώς των μητέρων στα παιδιά μας, χρησιμοποιώντας  ολόκληρο τον  δημοσιοϋπαλληλικό του μηχανισμό.


Δικαστές που καταλήγουν πάντα, ότι το Συμφέρον του τέκνου είναι να μένει με την μητέρα του -  δίνοντας  μάλιστα και την αποκλειστική επιμέλειά.
( βλέπε: Δηλώσεις Κατσιβαρδάκου)

Εκπαιδευτικοί που αδιαφορούν ή συγκαλύπτουν την κακοποίηση των παιδιών.

Εισαγγελείς που στην καλύτερη περίπτωση κάνουν τα πάντα προκειμένου να μην κάνουν ΤΙΠΟΤΑ. Και φυσικά δεν διστάζουν να συγκαλύψουν καταγγελίες κακοποιήσεις ή να προκαλέσουν την κακοποίηση  διατάσωντας την …άποψη τους.

Αστυνομικοί που συντάσσουν …«Εκθέσεις κατ οίκον Έρευνας και Κατάσχεσης» απείθαρχων παιδιών που καταγγέλλουν την κακοποίησή τους και αρνούνται να επιστρέψουν στην ιδιοκτήτρια μητέρα..

Αστυνομικοί που συλλαμβάνουν τον μη έχοντα την επιμέλεια γονέα που καταγγέλλει κακοποίηση, ενώ οι υπόλοιποι του τμήματος κυνηγούν  το παιδί μέσα στο τμήμα προκειμένου να το παραδώσουν στον «νόμιμο κάτοχο του» (την μητέρα του).

Δικαστικός ( γυναίκα) που απορεί με 6χρονο που δεν θέλει να επιστρέψει στην μητέρα του γιατί τον δέρνει και προσπαθεί να τον πείσει να επιστρέψει σε αυτή, με το ακαταμάχητο επιχείρημα : « Και εγώ έδερνα τα παιδιά μου αλλά τα αγαπούσα» « έτσι είναι οι μανούλες», «…( και άλλα πολλά ).

Κοινωνική λειτουργός ( στην ίδια περίπτωση ) έδρασε πιο …διπλωματικά!
«Αν δεν έρθεις να πάμε στην «μαμά» θα πας σε ίδρυμα, άλλα αν έρθεις  θα κανονίσω να βλέπεις τον πατέρα σου περισσότερο»!

Θα μπορούσα να συνεχίσω με Ψυχιάτρους, Παιδοψυχίατρους, Υπεύθυνο Ιατροπαιδαγωγικού κέντρου, και άλλους δημοσίους υπαλλήλους.
Χρειάζεται όμως, να γράψω ιδικό κεφάλαιο για τον καθένα,  και θα γίνει εν καιρώ...

Αυτή είναι η κατάσταση  και η παρεχόμενη προστασία του κράτους στα παιδιά μας. ( ιδικά των διαζευγμένων )

Προσπαθούν να μας πείσουν ότι η κατάσταση αυτή επιδέχεται βελτίωσης.


ΟΧΙ!
Η κατάσταση αυτή απαιτεί ΑΝΑΤΡΟΠΗ.

Καμία «βελτίωση» δεν είναι ικανή να… καθαγιάσει τους σημερινούς θύτες σε σωτήρες.   

Αν το θέμα της επιμέλειας δεν αφορούσε τις ζωές των παιδιών μας θα ήταν απλά υποκρισία.
Τώρα, μόνο σαν έγκλημα μπορεί να χαρακτηριστεί η Δικαστική πρακτική απόδοσης επιμέλειας, η  «Υπερασπίσεις του συμφέροντος» των παιδιών μας και η προστασία της παιδικής  ηλικίας..

Η μακροχρόνια αυτή τακτική και το πλήθος των δικαστικών αποφάσεων παραπέμπει ευθέως σε ΠΑΙΔΟΜΑΖΩΜΑ και ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ.



Διαβάστε:

Το Σχολείο ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις των καιρών;
Πενταρβάνη-Υφαντή Θεοδοσία Εκπαιδευτικός-φιλόλογος ,
Μέλος του Δ.Σ. της Ε.Π.Α.Α

«Ανήλικοι σε υψηλό κίνδυνο – Ευθύνη όλων». ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ – ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

Διαφάνεια 1

Διαφάνεια 2

Δευτέρα 15 Νοεμβρίου 2010

Κηδεμονία σε ναρκομανή πατέρα, γιατί η μητέρα ήταν χειρότερη.

Δημοσιεύθηκε από PredGR στις 6 Ιουλίου 2010

Δικαστήριο στην Αυστραλία αποφάσισε να δώσει την επιμέλεια μιας 5χρονης στον ηρωινομανή πατέρα. Και αν αναρωτηθεί κάνεις πως γίνεται ένας ηρωινομανής να κερδίζει την επιμέλεια της κόρης του;
Η απάντηση είναι απλή.
Η μητέρα ήταν ακόμα πιο ακατάλληλη!

Η μητέρα της μικρής εκτός από ηρωινομανής ήταν και ιερόδουλη. Έτσι ομόφωνα οι δικαστές αποφάσισαν να μένει το παιδί με τον πατέρα του, χρηστή ναρκωτικών χωρίς λευκό ποινικό μητρώο καθώς στο παρελθόν είχε καταδικαστεί για σεξουαλική παρενόχληση!

Η μητέρα όμως ήταν σε χειρότερη κατάσταση. Αμέσως μετά τη γέννα του βρέφους παράτησε το παιδί της και πήγε να αγοράσει ηρωίνη.

Αντί λοιπόν σαν μάνα να προστατεύσει το νεογέννητο παιδί της το εγκατέλειψε και κοιμόταν στους δρόμους. Όταν κάποια στιγμή δεν είχε χρήματα για να αγοράζει την δόση της εκδιδόταν.

Το ζευγάρι χώρισε λίγο μετά τη γέννησή της μικρής γιατί ο πατέρας φέρεται να είχε βίαιες συμπεριφορές. Ο πατέρας έχει να εργαστεί σχεδόν 10 χρόνια, λόγω κατάθλιψης και το κράτος του χορηγεί σύνταξη αναπηρίας.

Το 5χρονο κοριτσάκι εξετάστηκε από παιδοψυχίατρους. Διαπιστώθηκε ότι έχει προβλήματα στη συμπεριφορά και στην ομιλία.


Ο id65 συμπληρώνει:

Οι Δίκες «Επιμέλειας Τέκνου»  είναι κάτι το σύνηθες στα Ελληνικά δικαστήρια.
Η «εμπειρική γνώσει» των δικαστικών  έχει απλοποιήσει σε μέγιστο βαθμό την διαδικασία. Θεωρείτε αυτονόητο να δοθεί η επιμέλεια στην μητέρα χωρίς πολλούς – πολλούς προβληματισμούς, σε κάθε περίπτωση , ακόμα και στην παραπάνω.
Την πρακτική αυτή ( των Ελληνικών Δικαστηρίων ) υποστηρίζει , και θεωρητικά, η Γενική Γραμματεία Ισότητας.

Με δήλωσή της η κα. Δ. Κατσιβαρδάκου, ειδικός στα ανθρώπινα δικαιώματα της Γ.Γ.Ι., ξεκαθάρισε την «αόριστη έννοια» του «συμφέροντος του τέκνου» που ταλαιπωρεί παιδιά και γονείς, σταθεροποιώντας την δικαστική πρακτική.

«Δεν θέλουμε να έρθουμε με κανέναν σε αντιπαράθεση, γιατί ο οποιοσδήποτε έχει το δικαίωμα να πιστεύει ότι θέλει.
Ωστόσο, η ελληνική Δικαιοσύνη θεωρεί ότι είναι καλύτερο για ψυχολογικούς λόγους ( ποιανού άραγε!) , το παιδί να μεγαλώνει με την μητέρα του.»

Βεβαίως, τόσο η δήλωσή της όσο και η πρακτική της εφαρμογή, έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την Επιστημονική γνώση, αλλά και αυτή κατέστη ανενεργή μιας και σπανιότατα εφαρμόζετε ακόμα και από αυτούς που την διδάσκουν.

Κυριακή 14 Νοεμβρίου 2010

ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΣΟΥΡΛΑΚΗΣ κατά ΕΛΛΑΔΑΣ

ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ
15 Οκτωβρίου 2009

ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΣΟΥΡΛΑΚΗΣ κατά ΕΛΛΑΔΑΣ
ΠΑΡΑΒΙΑΣΗΣ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 6 ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ
ΠΑΡΑΒΙΑΣΗΣ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 8 ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ
ΕΠΙ ΤΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 41 ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ

"Κηρύσσει την προσφυγή παραδεκτή ως προς την αιτίαση την ελκόμενη από το άρθρο 8 της Σύμβασης, σε ό,τι αφορά την άρνηση των αρχών να του γνωστοποιήσουν την έκθεση της κοινωνικής έρευνας σχετικά με τις συνθήκες διαβίωσης του τέκνου του, και απαράδεκτη κατά τα λοιπά. "


Διαβάστε περισσότερα...

Δευτέρα 8 Νοεμβρίου 2010

Παιδί και Διαζύγιο

Μια εικόνα, χίλιες λέξεις.
Μαθητής δημοτικού εκφράζει σε μια ζωγραφιά πως βιώνει τον
χωρισμό – διαζύγιο των γονιών στην οικογένειά του.


«Και θα νοιώθω – σας αρέσει;-  πως με κόβουν μεσ’ τη μέση!»

Ζωγραφιά  μαθητή Δημοτικού από το βιβλίο του Χάριτου Κατάκη, 
"Οι τρεις ταυτότητες της Ελληνικής οικογένειας", εκδ. Κέδρος, σ. 112., διά της ΠΕΦΙΠ


ΠΗΓΗ    

Τετάρτη 3 Νοεμβρίου 2010

Δίκες Ανηλίκων

Περίπτωση 1η.

Τον Αύγουστο Ξεκίνησε στην στρατιωτική βάση του Γκουαντάναμο η πρώτη δίκη παιδιού για «εγκλήματα πολέμου» από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Κατηγορούμενος είναι ο Ομαρ Χαντρ, που συνελήφθη όταν ήταν 15 ετών.


Ο 23χρονος σήμερα Ομαρ Χαντρ κατηγορείται ότι έριξε μία χειροβομβίδα που σκότωσε έναν αμερικανό στρατιώτη τον Ιούλιο του 2002 στο Κοστ του Αφγανιστάν. Ο ίδιος είχε τραυματιστεί σοβαρά κατά τη διάρκεια ανταλλαγής πυροβολισμών.

«Το ψήφισμα του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου ξεκαθαρίζει ότι κανείς κάτω των 18 ετών δεν θα δικάζεται για εγκλήματα πολέμου και οι εισαγγελείς σε άλλα διεθνή δικαστήρια το χρησιμοποίησαν για να μην διώξουν ποινικά παιδιά. Από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο κανένα παιδί δεν έχει διωχθεί ποινικά για εγκλήματα πολέμου», υπογράμμισε η ειδική απεσταλμένη του ΟΗΕ για τα παιδιά σε ένοπλες συγκρούσεις Ράντικα Κουμαρασουάμι.


Περίπτωση 2η

Μια μικρούλα Νεουορκέζα όχι μόνο κάθισε στο σκαμνί για φόνο αλλά κινδυνεύει να καταδικαστεί καθώς όταν ήταν 4 ετών και 9 μηνών χτύπησε με το ποδήλατό της ηλικιωμένη που πέθανε τρεις μήνες αργότερα.
Το απίστευτο περιστατικό έγινε σε δρόμο της Νέας Υόρκης όταν η μικρή Τζούλιετ Μπράιτμαν και ο φίλος της Τζέικομπ Κον έκαναν αγώνα με τα ποδήλατα στο πεζοδρόμιο μπροστά στις μητέρες τους, που τα συνόδευαν.


 Η Τζούλιετ με το ποδήλατό της όμως έπεσε πάνω στην 87χρονη Κλερ Μένα και της προκάλεσε σοβαρά τραύματα που οδήγησαν στο θάνατό της. Ο γιος της γυναίκας μήνυσε τα παιδιά υποστηρίζοντας ότι υπήρξαν αμελή στο χειρισμό του ποδηλάτου τους και το δικαστήριο δέχτηκε τον ισχυρισμό καθώς όταν έγινε το περιστατικό ήταν πάνω από τεσσάρων χρονών. Σύμφωνα με τον νόμο της πολιτείας ωστόσο η εξάχρονη σήμερα Τζούλιετ μπορεί να διωχθεί κανονικά, γιατί μόνο όταν ένα παιδί είναι κάτω από 4 δεν μπορεί να του καταλογιστεί αμέλεια.

Το δικαστήριο έκρινε ακόμη ότι ο δικηγόρος της δεν προσκόμισε στοιχεία που να δείχνουν ότι το παιδί υστερούσε σε ωριμότητα ή σε εφυία, συνεπώς καταλάβαινε τις συνέπειες του να πέφτουμε με το ποδήλατο πάνω σε έναν άνθρωπο.

Στην περίπτωση της μικρή Τζούλιετ Μπράιτμαν φαίνετε να μην παρενέβη κανείς.
Αναμένουμε και την πρώτη δίκη ζώου, κατά τα Μεσαιωνικά πρότυπα, και τον ξεσηκωμό των φιλοζωικών οργανώσεων.





ΠΗΓΕΣ: The BEST news - TVXS       ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ   -   Otherside

Πέμπτη 28 Οκτωβρίου 2010

Ποίημα για την 28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ

Και πάλι φέτος γιορτάσθηκε η Εθνική επέτειος της 28ης  Οκτωβρίου.
Ο μικρός Απόλλων, μαθητής  δημοτικού, απήγγειλε ποίημα στην γιορτή του σχολείου του.

Λαέ, δούλε, δειλέ, δε σε σώζει
η φυγή στη φριχτή συμφορά,
στην ψυχή της Ελλάδας δεσπόζει
των ηρώων μια φλόγα ιερά.

Με την φλόγα η Ελλάδα θ' ανάψει
μια πελώρια στον κόσμο φωτιά,
τους μιαρούς, τους τυράννους θα κάψει,
πάλι ο κόσμος θα βρεί Λευτεριά

Το άλλο πρωί ο πατέρας του τον πήγε να δει την παρέλαση.
Μετά  του διηγήθηκε ιστορίες από την κατοχή που έμαθε από τον δικό του πατέρα, μα και ιστορίες από της μάχες που πολέμησε ο παππούς του, και άκουγε μικρός.
Του έμαθε πώς με λίγα όπλα και πολύ ψυχή πολεμήσαμε γενναία , και οι ξένοι είπανε για μας, πως από εδώ και πέρα δεν θα λέμε ότι οι Έλληνες πολέμησαν σαν ήρωες, αλλά ότι οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες.


Του χρόνου ο μικρός Απόλλωνας θα πει ποίημα;
Θα παρελάσει;
Μήπως  «θυμηθεί» ότι η 28η Οκτωβρίου είναι «Παγκόσμια ημέρα Κινουμένων Σχεδίων»;

Δευτέρα 25 Οκτωβρίου 2010

Αστυνομικός έπαιζε με το τηλεκοντρόλ... (2)

Σε συνέχεια της ανάρτησης "Αστυνομικός έπαιζε με το τηλεκοντρόλ...", έλαβα e-mail με την  παρακάτω καταγγελία και την δημοσιεύσω.

Ονομάζομαι Ζ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ετών 41 κάτοικος ΡΟΔΟΥ.

Καταρχάς θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για την προ 3 ήμερων
φιλοξενία στην ιστοσελίδα σας.
Από ότι γνωρίζω συνοδεία αστυνομικών έχουν πολιτικοί , διπλωμάτες, vip, άτομα που κινδυνεύουν από τρομοκρατικές ενέργειες.. κ.λ.π...

Εδώ λοιπόν έχουμε την εξής πρωτοτυπία από το Α.Τ.ΡΟΔΟΥ.
Την εβδομάδα που διανύσαμε πάνω από 2-3 φορές περιπολικά και
μηχανές της αστυνομίας συνόδεψαν πολίτη έως και την πόρτα παιδικού
σταθμού.

Το τραγελαφικό είναι όμως ότι η συγκεκριμένη πολίτης (ΔΙΑΒΑΣΤΕ
ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ) είναι και ήταν ΠΑΡΑΒΑΤΗΣ ΟΡΙΣΤΙΚΗΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗΣ  ΑΠΟΦΑΣΗΣ εδώ και 1,5 μήνα καθημερινός.
Τα όργανα της τάξης (είτε αυτοί που τους έστειλαν) αντί να συλλάβουν συνόδευαν..

ΑΠΟ ΠΟΤΕ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΘΗΚΕ Η ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟ ΓΝΩΡΙΖΩ.
ΑΠΟ ΠΟΤΕ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΤΕ ΚΑΙ ΣΥΝΟΔΕΥΕΤΕ..
Και ας πούμε λοιπόν ότι έπρεπε να συνοδευτεί (!) .....ποιοι λόγοι σοβαροί και
αποδεδειγμένοι προέτρεχαν και έπρεπε να γίνει;
Κινδύνευε από κάποιο ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗ;;;;;;;
Και αν βρεθούν και κάποιοι καλοθελητές να πουν (ακόμα και τώρα δεν νομιμοποιούνται) ότι συνόδευε ανήλικο ...ερωτώ : εφόσον το
άφηνε στον παιδικό και έφευγε γιατί δεν συλλαμβανόταν από την στιγμή που
είχαν μπει ήδη στον κόπο να συνοδέψουν ;;;;;
Αντιθέτως κυκλοφορούσε και κυκλοφορεί ελευθέρα ακόμα και μέσα στο Α.Τ. (ΕΛΑΣ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΣΟΥ).

Σε επίσκεψη λοιπόν που είχα στο Α.Τ.ΡΟΔΟΥ και μετά από συζήτηση εφ΄ όλης της
ύλης έφυγα με μεγάλη απορία και απογοήτευση και ακόμα προσπαθώ να
καταλάβω τι συμβαίνει ..και ερωτώ : ΝΟΜΟΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ..ΤΗΡΟΥΝΤΑΙ
ΟΜΩΣ.;;;;; ..ΔΟΞΑ ΤΟ ΘΕΟ Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΜΑΣ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΕ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΥΨΗΛΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΚΑΙ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΠΙΔΕΧΕΤΑΙ ΚΡΙΤΙΚΕΣ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ ΑΝ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ ΣΩΣΤΑ Η ΟΧΙ..
ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΟΦΕΙΛΟΥΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΑΦΗΣOYN ΤΙΣ ΚΡΙΤΙΚΕΣ ΩΣ
ΠΑΝΤΟΓΝΩΣΤΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΚΟΙΤΑΞOYN ΝΑ ΚΑΝOYN ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ TOYΣ ΣΩΣΤΑ..

Επειδή λοιπόν έχω ταλαιπωρηθεί αφάνταστα και στο παρελθόν από αυτά τα κακώς
κείμενα τα οποία θεωρώ ότι είναι υπεύθυνα για την κατάντια κάποιων
υπηρεσιών του ελληνικού κράτους, ΕΓΩ ΘΑ ΠΑΛΕΨΩ ΜΕ ΟΛΕΣ ΜΟΥ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΚΑΙ ΘΑ ΤΟ ΒΡΩ ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΜΟΥ

..ΕΠΕΙΔΗ ΕΧΟΥΜΕ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ..ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΛΟΓΟΥ
..ΕΧΩ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΓΝΩΡΙΖΩ .
ΤΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟ ΟΛΩΝ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΚΑΚΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΑΣΥΣΤΟΛΑ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΕΝΟΣ ΑΝΗΛΙΚΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ.
ΠΑΡΑΒΙΑΖΕΤΑΙ ΑΠΟΦΑΣΗ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠ'ΟΛΑ Η ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΕΝΟΣ ΠΑΙΔΙΟΥ.

ΚΟΙΤΑΞΤΕ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΣΩΣΤΑ ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΣΑΣ ΚΑΙ ΑΦΗΣΤΕ ΤΙΣ
ΠΡΟΣΤΑΣΙΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΑΝΤΟΓΝΩΣΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΣΑΣ

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ

Τετάρτη 20 Οκτωβρίου 2010

Αστυνομικός έπαιζε με το τηλεκοντρόλ...

Διαβάστε την καταγγελία που ακολουθεί...


"ονομαζομε Ζ. Γ.  ΕΤΩΝ 41 ΚΑΤΟΙΚΟΣ ΡΟΔΟΥ..σημερα στις 18:30 πηγα στο α.τ. ροδου και συγκεκριμενα στον αξιωματικο υπηρεσιας για να καταθεσω μυνηση στην εν διαστασει συζυγο μου για παραβιαση δικαστικης αποφασης επικοινωνιας με την ανηλικη κορη μου με την παροτρυνση του διοικητη του α.τ. τον οποιον και επισκευθηκα το πρωι..βρηκα λοιπον τον εν λογο αξιωματικο σε ενα καναπε του τμηματος να πεζει με το τηλεκοντρολ της τηλεορασης οταν λοιπον του ειπα τι ηθελα μου απαντησε με πολυ αποτομο τροπο οτι δεν σου κανω την μυνηση για τον λογο ακουσατε ακουσατε οτι ειχα ξαναπαει και κατεθεσα μυνηση πριν 15μερες και οτι εγω με καραγκιοζιλικια εγω δεν ασχολουμε οτι ειμε 25 χρονια στην υπηρεσια ..επιμεινα και μου απαντησε οτι δεν γουσταρω ρε να σου κανω την μυνηση πηγενε οπου θελεις και διαφορα αλλα του τυπου σεριφη..ειμε πνυγμενος στην δουλεια γελοντας ειρονικα και συνεχιζοντας να πεζει με το τηλεκοντρολ. περασε εξω ρε και διαφορα αλλα ..πεταξτε τον εξω μπροστα στα εβροντιτα ματια 4-5 νεαρων αστυνομικων και του δικηγορου μου ο οποιος και κατεβηκε στο τμημα μετα απο κληση που του εκανα και αρκετη ενταση στο τμημα διοτι του ανεφερε για παραβιαση καθηκοντος και αρχησε τα του ειδους με απειλης και διαφορα αλλα..στο τελος πηγα στο γραφειο του δικηγορου μου γραψαμε την μυνηση και πηγα κατω να την καταθεσω ..μου ειπε πως ειναι η τελευταια φορα που στην κανω εγω ..κλπ.και οταν θα με βλεπεις εμενα θα φευγεις..σημειωση τον κυριο δεν τον γνωριζω δεν εχω προηγουμενα..ο δικηγορος μου με παροτρινε να χαμηλωσω τους τονους σε αυτο ..το θεμα ..αλλα εγω επειδι ο εν λογο σεριφης ετοιμος για συνταξη αξιωματικος επειδι εκει δεν ειναι του παπου του το μαγαζι ..επειδι με προσβαλει η συμπεριφορα του σαν προσοπικοτητα ..επειδι λυπαμε ακριβως για την καταντια αυτην που ειδα σημερα που αν εδεινα το βιντεο θα πεζοταν σε ολα τα αθηναικα καναλια και θα γελουσε ολος ο κοσμος με τον σεριφη.επειδι εγω εκει πηγα για πολυ συμαντικη μου υποθεση και για δικαιωμα που το κερδισα με αγωνες και οχι να ακουω τα σχολια και τις προσβολες του απαραδεκτου σεριφη ..πριν καταφυγω στην δικαιωσυνη ηθελα να το δημοσιωποιησω ..ας παει σπιτι του ο ανθρωπος αμα βαρεθηκε ..ειμε φορολογουμενος πολιτης εχω δικαιωματα τα οποια και γνωριζω και δεν επιτρεπω να με προσβαλουν βαναυσα ..το τηλεφωνο μου ειναι το 6944658699.. ευχαριστω που μου αφιερωσατε τον χρονο σας ..θα ηθελα να ειχαμε σας παρακαλω μια επικοινωνια.."


ΠΗΓΗ

Τρίτη 19 Οκτωβρίου 2010

Absent

Justin Hunt, Director


Η απαξίωση του ρόλου του πατέρα , ισοδυναμεί με παγκόσμια ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ.

ΠΗΓΗ

Ευχαριστώ την κα. Effie D. από το yahoogroup, goneas2005.

Δευτέρα 18 Οκτωβρίου 2010

«ΟΤΑΝ ΚΙΝΔΥΝΕΥΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ»

ΣΥΜΠΟΣΙΟ ΠΑΙΔΙΚΩΝ ΧΩΡΙΩΝ SOS ΕΛΛΑΔΟΣ - ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ


Πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή και το Σάββατο 15-16 Οκτωβρίου 2010 το επιστημονικό συμπόσιο των παιδικών χωριών ΣΟΣ με θέμα

«ΟΤΑΝ ΚΙΝΔΥΝΕΥΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ»

Το συμπόσιο ήταν αφιερωμένο στον καθηγητή Κωνσταντίνο Σέκερη, του οποίου η ζωή -όπως είπαν οι ομιλητές- ήταν συνυφασμένη με υψηλό επίπεδο παιδείας, βαθύ αίσθημα ανθρωπισμού, ευγένια, ηρεμία, ανεξικακία, μακροθυμία, ανιδιοτέλεια και αγάπη για τα παιδιά και τους νέους. Η εικοσαετής προσφορά του στα Παιδικά Χωριά ΣΟΣ άφησε τις πιο συγκινητικές αναμνήσεις και ένα μεγάλο αίσθημα απώλειας.

Την έναρξη του Συμποσίου τίμησε με την παρουσία της η ψυχολόγος Μαίη Παπούλια, σύζυγος του Προέδρου της Δημοκρατίας, ο οποίος είχε προσφέρει και την αιγίδα του.
Το Συμπόσιο είχε σκοπό να αναλύσει τις περιπτώσεις κινδύνου των παιδιών και των νέων και να παρουσιάσει μοντέλα αντιμετώπισης των κινδύνων αυτών. Διακεκριμένα στελέχη της ακαδημαϊκής κοινότητας (βλέπετε και το πρόγραμμα) αλλά και επαγγελματίες της ψυχικής υγείας παρουσίασαν ερευνητικά δεδομένα και ενδιαφέρουσες προτάσεις.

Τα παιδιά κινδυνεύουν από την ανέχεια, τη στέρηση, (υλική και συναισθηματική), το κακό σύστημα παιδείας, υγείας, πρόνοιας και δικαιοσύνης, αλλά και από την άποψη ότι «η πολιτική γίνεται για τα χρήματα και όχι τα χρήματα για την πολιτική». Εν τέλει «τα παιδιά κινδυνεύουν όταν οι θεσμοί προστασίας τους χάνουν την ανθρωπιά τους», είπε ο Γρηγόρης Αμπατζόγλου, Καθηγητής Παιδοψυχιατρικής στο Α.Π.Θ.

Σε εξαιρετικά υψηλό κίνδυνο βρίσκονται τα παιδιά σε ιδρύματα και μάλιστα εκείνα που είναι άτομα με αναπηρία. Στην Ελλάδα λειτουργεί ένα σύστημα κλειστής περίθαλψης, στο οποίο καταργείται κάθε έννοια αξιοπρέπειας, τόνισε ο Χάρης Ασημόπουλος επίκουρος καθηγητής στο ΤΕΙ Αθήνας. Από τα 6.000 άτομα που ζουν σε ιδρύματα, το 30% είναι παιδιά και νέοι, οι οποίοι στερούνται εκπαίδευσης και βιώνουν επώδυνες εμπειρίες ζωής (καθήλωση, δέσιμο, φαρμακευτική καταστολή, απουσία ψυχαγωγίας, μοναξιά). Το προσωπικό δεν είναι επαρκές και δεν έχει την απαραίτητη ειδική εκπαίδευση, ενώ οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν καν την ύπαρξη της Διεθνούς Σύμβασης Δικαιωμάτων του παιδιού.

Είναι λοιπόν ανάγκη να κλείσουν τα ιδρύματα αυτά και να λειτουργήσουν μονάδες στο πλαίσιο της Κοινότητας, όπως  τηλεφωνικές γραμμές βοήθειας, προγράμματα διάγνωσης και θεραπείας, προστατευμένα διαμερίσματα και χώροι εργασίας, λέσχες, κέντρα ημέρας, ξενώνες κλπ. Οι μονάδες αυτές πρέπει να αποβλέπουν στην πρόληψη και να εργάζονται με αυστηρά επιστημονικά κριτήρια.
Απαραίτητη είναι και η συνεργασία σχολείων, μονάδων Υγείας και μονάδων Δικαιοσύνης, είπε ο αναπληρωτής Καθηγητής Παιδοψυχιατρικής, Επιστημονικός υπεύθυνος ΕΨΥΠΕ, Ιωάννης Τσιάντης και πρόσθεσε ότι χρειάζεται ένα ισχυρό κίνημα από τη κοινότητα που θα πείσει τους πολιτικούς να λάβουν μέτρα και αποφάσεις για την εξωιδρυματική προστασία των παιδιών.

 Τη χαμηλή θεατότητα της βρεφικής και νηπιακής ηλικίας επεσήμανε η κυρία Ελένη Αγάθωνος, διδάκτωρ ψυχολογίας, εμπειρογνώμων παιδικής προστασίας. Μαζί με τον ψυχολόγο Αντρέα Μποζώνη, παρουσίασαν το έργο του ξενώνα ΣΟΣ ΕΛΙΖΑ που στον ενάμιση χρόνο λειτουργίας του έχει περιθάλψει 13 παιδιά κάτω των πέντε ετών.

Η έμφυτη τάση των εφήβων για επιθετική συμπεριφορά μπορεί να εξελιχθεί σε εγκατεστημένη παραβατικότητα όταν και άλλοι παράγοντες συνδράμουν, είπε ο παιδοψυχίατρος-ψυχαναλυτής Χρήστος Ζερβής. Ο Ξενώνας Εφήβων των Παιδικών Χωριών ΣΟΣ Ελλάδος στο Χαλάνδρι προσέφερε σημαντικό έργο επί δύο χρόνια, εξασφαλίζοντας ένα πιο ευνοηκό μέλλον για οχτώ εφήβους που είχαν εισαχθεί σε αυτόν, μετά από εκδηλώσεις εναντιωματικής συμπεριφοράς, αλλά έκλεισε για οικονομικούς λόγους.

7,4 % των αγοριών και 3,2% των κοριτσιών παρουσιάζουν διαταραχή διαγωγής με μικρές ή μεγάλες πράξεις βίας, η οποία κατά κύριο λόγο οφείλεται σε βιώματα επιθετικότητας που λειτουργούν αθροιστικά. Το διαζύγιο, οι μη ικανοποιητικές σχέσεις, χαμηλές σχολικές επιδόσεις και το κακό εργασιακό περιβάλλον μπορεί να αποτελέσουν προγνωστικούς παράγοντες για εκδήλωση επιθετικότητας.  Το 25-40% των παιδιών με διαταραχή διαγωγής θα αναπτύξουν αντικοινωνικότητα ως ενήλικοι. Όπως έχει διαπιστωθεί -είπε ο επίκουρος καθηγητής παιδοψυχιατρικής Γεράσιμος Κολαΐτης τα θύματα της βίας γίνονται πιο βίαιοι ενήλικες και  επιδεικνύουν σκληρότερες πράξεις από τα άτομα που δεν έχουν υπάρξει θύματα βίας.

Η κυρία Δήμητρα Μακρυνιώτη, κοινωνιολόγος και καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Αθηνών, εστίασε στους κινδύνους που μπορεί να προκύψουν από την αυξανόμενη τάση ιατρικοποίησης της παιδικής ηλικίας  και την ομογενοποίησή  της με τον περιορισμό της ιδιωτικότητας των παιδιών και την αύξηση των νησίδων περιορισμού όπως είναι οι μονάδες φύλαξης, τα ολοήμερα σχολεία κλπ, όπου η παρουσία των ενηλίκων δεν είναι επαρκής.

Συχνά η παρουσία των ενηλίκων αντικαθίσταται από την τηλεόραση, η οποία είναι ένας παντοδύναμος και ανώνυμος παραγωγός και πολλές φορές μοναδική πηγή πληροφόρησης για θέματα που αφορούν την ζωή μας. Όμως η καθ' έξιν τηλεθέαση με τρεις ή περισσοτερες ώρες την ημέρα είναι δυνατόν να προκαλέσει στον τηλεθεατή το «σύνδρομο του μοχθηρού κόσμου», τόνισε η καθηγήτρια ψυχολογίας Φωτεινή Τσαλίκογλου. «Μεγάλα παιδιά αλλοιώνονται από το κανάλι της είδησης και μεταφέρουν την αλλοιωμένη αντίληψη στα μικρότερα παιδιά».

Η εξάρτηση των νέων από ψυχοδραστικές ουσίες στην Ελλάδα είναι αρκετά χαμηλή, ομως από τις καταγεγραμμένες περιπτώσεις διαπιστώνεται ότι οι χρήστες έχουν αρχίσει από την ηλικία των 13,9 ετών και σε ηλικία 15-16 ετών εχουν εγκαταλείψει το σχολείο.

          Η επικινδυνότητα είναι μια δύσκολη έννοια. Ο Έλληνας ποινικός δικαστής την έχει συμπεριλάβει εμπειρικά στον ποινικό κώδικα και την έχει προσαρμόσει στις συνθήκες της ελληνικής  κοινωνίας. Τη λαμβάνει υπόψη του και για την επιμέτρηση της ποινής αλλα και για τον προσδιορισμό της εγκληματικής συμεριφοράς.  Η εγκληματολόγος Πάρη Ζαγούρα  υποστήριξε ότι παρά την ύπαρξη ενισχυμένου νομικού οπλοστασίου, δεν χρειάζεται η δικαιοσύνη να εμπλέκεται, ή έστω να εμπλέκεται επιλεκτικά στο σύστημα πορστασίας ανήλικων θυμάτων και θυτών.


«Σε πολλές περιπτώσεις φαινομενικής νομιμότητας κρύβεται βαριά παρανομία», υπογράμμισε ο Συνήγορος του Παιδιού Γιώργος Μόσχος. Η παρουσία των παιδιών ως μάρτυρες στα Δικαστήρια, η μεγάλη αυστηρότητα στο Σχολείο και το  bulling είναι μερικές από αυτές από τις περιπτώσεις.
Στις μέρες μας καθίσταται εξόχως αναγκαίο να συλλάβουμε την ιδέα της επένδυσης και της πρόληψης των κινδύνων της παιδικής ηλικίας, γιατί είναι φτηνότερη από την αντιμετώπιση, αλλά επίσης να αξιοποίησουμε τις δυνάμεις της κοινωνίας, πρόσθεσε ο κύριος Μόσχος.

Η επένδυση στην παιδική ηλικία είναι εξαιρετικά περιορισμένη στην πατρίδα μας. Οι ανάγκες των παιδιών δεν περιλαμβάνονται στο πρόγραμμα οικονομικής σταθερότητας, είπε ο κύριος Γαβριήλ Αμίτσης, νομικός και Επίκουρος Καθηγητής Δικαίου Κοιν. Ασφάλειας ΤΕΙ Αθήνων. Η Ευρωπαϊκή Ένωση ωστόσο έχει συντάξει πρόγραμμα στρατηγικής που μπορούν να υιοθετήσουν τα κράτη μέλη της. Η Ελλάδα βρίσκεται στην τέταρτη θέση ως προς την παιδική φτώχεια, με ποσοστό 22%, μετά τη Ρουμανία 32%, τη Βουλγαρία 30% και την Ιταλία 26%, όταν ο μέσος όρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως προς τη παιδική φτώχεια είναι 19%.
Η συμβολή των εθελοντών αποδεικνύεται καίριας σημασίας στις μέρες μας. Οι ευαισθητοποιημένοι πολίτες μπορούν να συμβάλουν ώστε να μειωθεί ο κίνδυνος στιγματισμού και επιπολλασμού των προβλημάτων στην κοινωνία.

Ένα άριστο πρότυπο συνεργασίας εθελοντών με επαγγελματίες είναι το Κέντρο Στήριξης Παιδιού και Οικογένειας της Καλαμάτας.
Στο πεδίο της θεραπείας διαπιστώνεται ότι η  τέχνη δίνει την ευκαιρία για έκφραση, εκτόνωση, κινητοποίηση και συμμετοχή. «Παίζοντας το παιδί και ο ενήλικας διατηρεί τον εαυτό του», υπογράμμισε η παιδοψυχίατρος Αλίκη Γρηγοριάδου.

Το Παιδικό Χωριό ΣΟΣ αναδεικνύεται σε μοναδικό και ολοκληρωμένο μοντέλο προστασίας των παιδιών, βασιζόμενο στις αρχές «μητέρα, αδέρφια, σπίτι, χωριό». Είναι ένας θεσμός που στα 60 χρόνια λειτουργίας του κατάφερε να εξαπλωθεί σε 162 χώρες και  μπορεί να περηφανεύεται ότι έχει προσφέρει τη μητρική αγκαλιά σε περισσότερα από 70.000 παιδιά, ενώ έχει υποστηρίξει περισσότερα από 220.000 παιδιά για να ζήσουν στη δική τους βιολογική οικογένεια.
Στόχος όμως του θεσμού είναι ως το 2016 να έχει προσφέρει υποστήριξη σε 1.000.000 παιδιά.

Στην Ελλάδα λειτουργούν, τρία Παιδικά Χωριά ΣΟΣ (Βάρης, Θεσσαλονίκης, Αλεξανδρούπολης), δύο Στέγες Νέων (Αθήνα, Θεσσαλονίκη), τρία Κέντρα Στήριξης Παιδιού και Οικογένειας (Αθήνα, Αλεανδρούπολη, Καλαμάτα), ο Ξενώνας ΣΟΣ ΕΛΙΖΑ (για παιδιά κάτω των 5 ετών) στο Μαρούσι, δύο Ξενώνες Κακοποιημένων Παιδιών (Θεσσαλονίκη, Αλεξανδρούπολη), ένα Κέντρο Ημέρας για ΑΜΕΑ στην Αλεξανδρούπολη.   

          Την αυθεντικότερη εικόνα για το έργο που γίνεται στο παιδικό χωριό ΣΟΣ την έδωσε  ο νεαρός Κώστας, πρώην μέλος μιας ΣΟΣ οικογένειας, ο οποίος έιπε ότι βρήκε εκεί γαλήνη, παιδιά να παίζει, μητρική αγάπη. Έφυγε ώριμος, προετοιμασμένος με εφόδια συναισθηματικά, πνευματικά, υλικά, και είναι τώρα αισιόδοξος, σιγουρος για τον εαυτό του, αυτάρκης και περιζήτητος επαγγελματίας, ικανός να ισορροπήσει και αντιμετωπίσει τη ζωή. Θυμάται με σεβασμό τη ζωή του στο χωριό και δηλώνει ότι δεν κόβει τις επαφές του με αυτό και κυρίως με τη μητέρα ΣΟΣ με την οποία επικοινωνεί τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα και την επισκέπτεται στις διακοπές.