21 Νοεμβρίου 2010
Την Κυριακή στης 19:00 ο μικρός ( 9χρονος) πρέπει να επιστρέψει στο σπίτι της έχουσας την επιμέλεια μητέρα του, σύμφωνα με την δικαστική απόφαση επικοινωνίας.
Η επιστροφή δεν ήταν ποτέ εύκολη εδώ και 6 χρόνια.
Στης 19:00 επικοινώνησα με την μητέρα του της εξέθεσα την κατάσταση και παρακάλεσα παράταση για να ηρεμήσει το παιδί και να τον επιστρέψω.
Του μίλησε η μητέρα του, αλλά ο .. ( 9χρονος) ήταν κάθετος στην άρνησή του να επιστρέψει στο σπίτι της.
Τον πήρα μια βόλτα με το αυτοκίνητο προκειμένου να ηρέμηση και από εκείνη την ώρα , εγώ και το παιδί , ήμασταν συνεχώς σε επικοινωνία με την μητέρα και τον δικηγόρο της προκειμένου να πεισθεί να επιστρέψει, …χωρίς αποτέλεσμα.
Στης 8:23 δέχτηκα τηλεφώνημα από το Α.Τ. Καβάλας στο οποίο κατέφυγε η μητέρα προκειμένου να παραπονεθεί για την μη τήρηση της δικαστικής απόφασης.
Αμέσως πήγα στο αστυνομικό τμήμα μαζί με το παιδί και το παρέδωσα.
Ενημέρωσα τον αξιωματικό υπηρεσίας για την κατάσταση που δημιουργήθηκε...
... ότι γνωρίζω την υποχρέωσή μου να τον παραδώσω, αλλά λόγο της κατάστασης του παιδιού ( άγχος κλάμα ) και της αντίστασης που προβάλει, μου είναι αδύνατον να τον οδηγήσω στο σπίτι της μητέρας του.
Ταυτόχρονα το παιδί δεν άφηνε την μητέρα του να τον πλησιάσει, κρυβόταν πίσω μου, και πότε με φωνές πότε με κλάματα φώναζε : «Δεν γυρνάω πίσω, δεν θα γυρίσω ποτέ, δεν αντέχω άλλο βρίσιμο και ξύλο, δεν αντέχω άλλο, βοηθείστε με, θέλω να μείνω με τον πατέρα μου»
Τότε ζήτησα την παρέμβαση του εισαγγελέα για την προστασία του παιδιού, και αποχώρησα στον προθάλαμο αφήνοντας μόνο το παιδί με την μητέρα του, αν μπορέσει να τον πάρει.
Σε λίγη ώρα με ενημέρωσαν ότι επικοινώνησαν με τον Εισαγγελέα υπηρεσίας κ. Χατζηγεωργίου, και ζήτησαν οδηγίες.
Ο Εισαγγελέας παρήγγειλε να επιστρέψει το παιδί στην μητέρα του σύμφωνα με την δικαστική απόφαση, και, ότι αίτημα έχω να το θέσω την επομένη το πρωί στην Εισαγγελία.
Μη μπορώντας να κάνω τίποτα προσπάθησα να φύγω, αλλά το παιδί με ακολουθούσε αρνούμενο να με αποχωρισθεί και να τον πλησιάσει η μητέρα του.
Από εκείνη την στιγμή εντάθηκαν οι προσπάθειες, τόσο από τους αστυνομικούς όσο και από την μητέρα του, να πεισθεί να την ακολουθήσει.
Μου ζητήθηκε να συμμετέχω, αλλά….
1) Γνωρίζοντας την κρίσιμη κατάσταση της ψυχικής του υγείας. ( Διάγνωση παιδοψυχίατρου)
2) Φοβούμενος να μην παρουσιάσει κάποια κρίση. ( πρόσφατη κρίσει στις 19 Σεπτεμβρίου όταν οδηγήθηκε στο νοσοκομείο καβάλας με κρίση πανικού εξ αιτίας της συμπεριφοράς της μητέρας του)
3) Γνωρίζοντας την κατάσταση που βιώνει και τα προβλήματα που του δημιουργεί η συμπεριφορά της ψυχιατρικά ασθενούς μητέρας του, ( Διπολική με ψυχώσεις και στοιχεία Δραματικής Διαταραχής Προσωπικότητας, βάση ψυχιατρικής και ψυχολογικής γνωμάτευσης )
…. ( τα οποία και τους ενημέρωσα),
Του μίλησε η μητέρα του, αλλά ο .. ( 9χρονος) ήταν κάθετος στην άρνησή του να επιστρέψει στο σπίτι της.
Τον πήρα μια βόλτα με το αυτοκίνητο προκειμένου να ηρέμηση και από εκείνη την ώρα , εγώ και το παιδί , ήμασταν συνεχώς σε επικοινωνία με την μητέρα και τον δικηγόρο της προκειμένου να πεισθεί να επιστρέψει, …χωρίς αποτέλεσμα.
Στης 8:23 δέχτηκα τηλεφώνημα από το Α.Τ. Καβάλας στο οποίο κατέφυγε η μητέρα προκειμένου να παραπονεθεί για την μη τήρηση της δικαστικής απόφασης.
Αμέσως πήγα στο αστυνομικό τμήμα μαζί με το παιδί και το παρέδωσα.
Ενημέρωσα τον αξιωματικό υπηρεσίας για την κατάσταση που δημιουργήθηκε...
... ότι γνωρίζω την υποχρέωσή μου να τον παραδώσω, αλλά λόγο της κατάστασης του παιδιού ( άγχος κλάμα ) και της αντίστασης που προβάλει, μου είναι αδύνατον να τον οδηγήσω στο σπίτι της μητέρας του.
Ταυτόχρονα το παιδί δεν άφηνε την μητέρα του να τον πλησιάσει, κρυβόταν πίσω μου, και πότε με φωνές πότε με κλάματα φώναζε : «Δεν γυρνάω πίσω, δεν θα γυρίσω ποτέ, δεν αντέχω άλλο βρίσιμο και ξύλο, δεν αντέχω άλλο, βοηθείστε με, θέλω να μείνω με τον πατέρα μου»
Τότε ζήτησα την παρέμβαση του εισαγγελέα για την προστασία του παιδιού, και αποχώρησα στον προθάλαμο αφήνοντας μόνο το παιδί με την μητέρα του, αν μπορέσει να τον πάρει.
Σε λίγη ώρα με ενημέρωσαν ότι επικοινώνησαν με τον Εισαγγελέα υπηρεσίας κ. Χατζηγεωργίου, και ζήτησαν οδηγίες.
Ο Εισαγγελέας παρήγγειλε να επιστρέψει το παιδί στην μητέρα του σύμφωνα με την δικαστική απόφαση, και, ότι αίτημα έχω να το θέσω την επομένη το πρωί στην Εισαγγελία.
Μη μπορώντας να κάνω τίποτα προσπάθησα να φύγω, αλλά το παιδί με ακολουθούσε αρνούμενο να με αποχωρισθεί και να τον πλησιάσει η μητέρα του.
Από εκείνη την στιγμή εντάθηκαν οι προσπάθειες, τόσο από τους αστυνομικούς όσο και από την μητέρα του, να πεισθεί να την ακολουθήσει.
Μου ζητήθηκε να συμμετέχω, αλλά….
1) Γνωρίζοντας την κρίσιμη κατάσταση της ψυχικής του υγείας. ( Διάγνωση παιδοψυχίατρου)
2) Φοβούμενος να μην παρουσιάσει κάποια κρίση. ( πρόσφατη κρίσει στις 19 Σεπτεμβρίου όταν οδηγήθηκε στο νοσοκομείο καβάλας με κρίση πανικού εξ αιτίας της συμπεριφοράς της μητέρας του)
3) Γνωρίζοντας την κατάσταση που βιώνει και τα προβλήματα που του δημιουργεί η συμπεριφορά της ψυχιατρικά ασθενούς μητέρας του, ( Διπολική με ψυχώσεις και στοιχεία Δραματικής Διαταραχής Προσωπικότητας, βάση ψυχιατρικής και ψυχολογικής γνωμάτευσης )
…. ( τα οποία και τους ενημέρωσα),
...παρέμεινα αμέτοχος προσφέροντάς του μόνο την αγκαλιά μου όταν την επιζητούσε.
Με φωνές, κλάματα και επιχειρηματολογώντας, το παιδί αρνιόταν πεισματικά να υποχωρήσει. Κάθε μέσω, προτροπή, αλλά και πίεση και απειλές από την μητέρα του απέβαινε άκαρπο. Άκαμπτη και η μητέρα σε κάθε απόπειρα συμβιβασμού.
«Αν δεν με αφήσετε να πάω με τον πατέρα μου θα κοιμηθώ εδώ», «θέλω να είμαι μαζί με τον πατέρα μου ακόμα και αν τον βάλετε φυλακή», «με αυτήν δεν φεύγω» φώναζε, και κούρνιαζε στην αγκαλιά μου.
Σε όλο αυτό το διάστημα οι αστυνομικοί επέδειξαν αξιοσημείωτη ψυχραιμία, σε μια κατάσταση απερίγραπτη.
Είναι τρομακτικά τα συναισθήματα που σου δημιουργούνται όταν ακούς το παιδί σου να φωνάζει ΒΟΗΘΕΙΑ, να ΥΠΟΦΕΡΕΙ, και εσύ να μην έχεις το δικαίωμα ούτε να κλάψεις για να μην το επιβαρύνεις περισσότερο.
Η στάση, μητέρας και Εισαγγελέα, στην επιβολή της δικαστικής απόφασης, μόνο ερωτηματικά δημιουργεί,.
Και μεν η μητέρα - λόγο ψυχιατρικής πάθησης και αγωγή - δεν έχει επαρκές συναίσθημα, απαλλάσσεται.
Ο Εισαγγελέας όμως!
Αποφάσισε χωρίς καμία προσπάθεια διερεύνησης..
Η προστασία της παιδικής ηλικίας αλλά και το συμφέρον του παιδιού επέβαλε να εφαρμοστή η δικαστική απόφαση επικοινωνίας!
Ούτε τα κλάματα, ούτε οι φωνές, ούτε οι καταγγελίες, ούτε η θελήσει του παιδιού είναι ικανές να κάμψουν την νομιμότητα.
Η παραγγελία του εισαγγελέα λειτούργησε υπέρ της απόφασης.
Για το παιδί ποιος θα λειτουργήσει;
Άλλωστε αυτός που αποφάσισε, αυτό το βράδυ, δεν μοιράστηκε μαζί μας την εμπειρία. Την τραυματική της ανάμνηση μέλλει να υποφέρουμε ανήμποροι,… παιδί και πατέρας.
Στης 10:30 η ένταση αυξήθηκε περισσότερο.
Ο αξιωματικός υπηρεσίας με ενημέρωσε ότι θα κατατεθεί μήνυση για μη τήρηση της δικαστικής απόφασης .
Την διαδικασία αυτή την έχω υποστεί άλλες δύο φορές, αφήνοντας τραυματικές εμπειρίες στο παιδί..
Έκανα μια τελευταία προσπάθεια συμβιβασμού, ζητώντας από την μητέρα του, να επιτρέψει στο παιδί να κοιμηθεί μαζί μου και το πρωί να τον οδηγήσω στο σχολείο.
Πρόταση που απεδέχθη (!!! ) και η περιπέτεια έληξε στης 10:45.
Αυτό που δεν υποχώρησε ήταν το άγχος του παιδιού να επιστρέψει στο περιβάλλον που κατήγγειλε.
Μέχρι και την εξώπορτα του σχολείου, το επόμενο πρωί, έκλεγε και μου έλεγε πως «αν έρθει η μαμά να με πάρει στο σχόλασμα δεν θα την ακολουθήσω και θα φύγω από το σπίτι»
Πράγμα που έχει ήδη κάνει.
Στης 12 Ιουλίου 2010 στις 2:07 το μεσημέρι, ημέρα Δευτέρα, έφυγε από το σπίτι. ( θα δημοσιευθεί )
Έτσι αμέσως μετά πήγα στην Εισαγγελία Καβάλας.
Με δέχτηκε σε ακρόαση η Εισαγγελέας Πρωτοδικών κα, Ζωγράφου.
Της εξέθεσα το ιστορικό, τα περιστατικά και τους φόβους μου, ζητώντας την παρέμβασή της για την ευτυχία και την ασφάλεια του παιδιού .
Αρνήθηκε κάθε παρέμβαση και απέδωσε το περιστατικό στην φυσική μου παρουσία στο χώρο.
Αυτό ήταν που δεν επέτρεψε την εκτέλεση της δικαστικής απόφασης, .....η παρουσία μου στον χώρο.
Ενημερώνω, ότι από τον Φεβρουάριο του 2008 έχω καταθέσει μήνυση για ενδοοικογενειακή βία, μεταφέροντας την κατάσταση και τις μαρτυρίες και τις εκκλήσεις του παιδιού.
Τα υποστήριξα με φωτογραφίες, video, ηχογραφήσεις, ψυχολογικές και ψυχιατρικές γνωματεύσεις. Παρόλο που καταθέτω συνεχώς αναφορές, κανένα μέτρο δεν λαμβάνετε, καμία ενημέρωση δεν μου δίνεται για την πορεία της μήνυσης. Η τύχη της αγνοείτε.
Τα ίδια περιστατικά μετέφερα και επικαλέσθηκα σε ασφαλιστικά μετρά που κατέθεσα τον Αύγουστο του 2008 για την προστασία και επιμέλεια του παιδιού ( θα δημοσιευθούν ).
Αμέσως κατατέθηκε μήνυση από την πρώην σύζυγό μου για συκοφαντική δυσφήμηση.
Η ίδια εισαγγελέας την εδέχθη και με παραπέμπει να δικαστώ, …σε λίγες ημέρες.
Η προστασία και η ευτυχία του παιδιού είναι υποδεέστερα της φήμης της μητέρας!
ΑΚΟΥΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ! ! !
Με φωνές, κλάματα και επιχειρηματολογώντας, το παιδί αρνιόταν πεισματικά να υποχωρήσει. Κάθε μέσω, προτροπή, αλλά και πίεση και απειλές από την μητέρα του απέβαινε άκαρπο. Άκαμπτη και η μητέρα σε κάθε απόπειρα συμβιβασμού.
«Αν δεν με αφήσετε να πάω με τον πατέρα μου θα κοιμηθώ εδώ», «θέλω να είμαι μαζί με τον πατέρα μου ακόμα και αν τον βάλετε φυλακή», «με αυτήν δεν φεύγω» φώναζε, και κούρνιαζε στην αγκαλιά μου.
Σε όλο αυτό το διάστημα οι αστυνομικοί επέδειξαν αξιοσημείωτη ψυχραιμία, σε μια κατάσταση απερίγραπτη.
Είναι τρομακτικά τα συναισθήματα που σου δημιουργούνται όταν ακούς το παιδί σου να φωνάζει ΒΟΗΘΕΙΑ, να ΥΠΟΦΕΡΕΙ, και εσύ να μην έχεις το δικαίωμα ούτε να κλάψεις για να μην το επιβαρύνεις περισσότερο.
Η στάση, μητέρας και Εισαγγελέα, στην επιβολή της δικαστικής απόφασης, μόνο ερωτηματικά δημιουργεί,.
Και μεν η μητέρα - λόγο ψυχιατρικής πάθησης και αγωγή - δεν έχει επαρκές συναίσθημα, απαλλάσσεται.
Ο Εισαγγελέας όμως!
Αποφάσισε χωρίς καμία προσπάθεια διερεύνησης..
Η προστασία της παιδικής ηλικίας αλλά και το συμφέρον του παιδιού επέβαλε να εφαρμοστή η δικαστική απόφαση επικοινωνίας!
Ούτε τα κλάματα, ούτε οι φωνές, ούτε οι καταγγελίες, ούτε η θελήσει του παιδιού είναι ικανές να κάμψουν την νομιμότητα.
Η παραγγελία του εισαγγελέα λειτούργησε υπέρ της απόφασης.
Για το παιδί ποιος θα λειτουργήσει;
Άλλωστε αυτός που αποφάσισε, αυτό το βράδυ, δεν μοιράστηκε μαζί μας την εμπειρία. Την τραυματική της ανάμνηση μέλλει να υποφέρουμε ανήμποροι,… παιδί και πατέρας.
Στης 10:30 η ένταση αυξήθηκε περισσότερο.
Ο αξιωματικός υπηρεσίας με ενημέρωσε ότι θα κατατεθεί μήνυση για μη τήρηση της δικαστικής απόφασης .
Την διαδικασία αυτή την έχω υποστεί άλλες δύο φορές, αφήνοντας τραυματικές εμπειρίες στο παιδί..
Έκανα μια τελευταία προσπάθεια συμβιβασμού, ζητώντας από την μητέρα του, να επιτρέψει στο παιδί να κοιμηθεί μαζί μου και το πρωί να τον οδηγήσω στο σχολείο.
Πρόταση που απεδέχθη (!!! ) και η περιπέτεια έληξε στης 10:45.
Αυτό που δεν υποχώρησε ήταν το άγχος του παιδιού να επιστρέψει στο περιβάλλον που κατήγγειλε.
Μέχρι και την εξώπορτα του σχολείου, το επόμενο πρωί, έκλεγε και μου έλεγε πως «αν έρθει η μαμά να με πάρει στο σχόλασμα δεν θα την ακολουθήσω και θα φύγω από το σπίτι»
Πράγμα που έχει ήδη κάνει.
Στης 12 Ιουλίου 2010 στις 2:07 το μεσημέρι, ημέρα Δευτέρα, έφυγε από το σπίτι. ( θα δημοσιευθεί )
Έτσι αμέσως μετά πήγα στην Εισαγγελία Καβάλας.
Με δέχτηκε σε ακρόαση η Εισαγγελέας Πρωτοδικών κα, Ζωγράφου.
Της εξέθεσα το ιστορικό, τα περιστατικά και τους φόβους μου, ζητώντας την παρέμβασή της για την ευτυχία και την ασφάλεια του παιδιού .
Αρνήθηκε κάθε παρέμβαση και απέδωσε το περιστατικό στην φυσική μου παρουσία στο χώρο.
Αυτό ήταν που δεν επέτρεψε την εκτέλεση της δικαστικής απόφασης, .....η παρουσία μου στον χώρο.
Ενημερώνω, ότι από τον Φεβρουάριο του 2008 έχω καταθέσει μήνυση για ενδοοικογενειακή βία, μεταφέροντας την κατάσταση και τις μαρτυρίες και τις εκκλήσεις του παιδιού.
Τα υποστήριξα με φωτογραφίες, video, ηχογραφήσεις, ψυχολογικές και ψυχιατρικές γνωματεύσεις. Παρόλο που καταθέτω συνεχώς αναφορές, κανένα μέτρο δεν λαμβάνετε, καμία ενημέρωση δεν μου δίνεται για την πορεία της μήνυσης. Η τύχη της αγνοείτε.
Τα ίδια περιστατικά μετέφερα και επικαλέσθηκα σε ασφαλιστικά μετρά που κατέθεσα τον Αύγουστο του 2008 για την προστασία και επιμέλεια του παιδιού ( θα δημοσιευθούν ).
Αμέσως κατατέθηκε μήνυση από την πρώην σύζυγό μου για συκοφαντική δυσφήμηση.
Η ίδια εισαγγελέας την εδέχθη και με παραπέμπει να δικαστώ, …σε λίγες ημέρες.
Η προστασία και η ευτυχία του παιδιού είναι υποδεέστερα της φήμης της μητέρας!
ΑΚΟΥΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ! ! !
Διαβάστε ΕΔΩ το "ΕΚΤΑΚΤΟ ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ"
που εξέδωσε ο "ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΑΝΔΡΩΝ"
την Κυριακή 21 Νοεμβρίου 2010.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου