Επιστολή ενός πατέρα - Έκλυση για βοήθεια.
Αθήνα 19/01/2011
Θέμα : Προβλήματα επικοινωνίας με το ανήλικο παιδί μου
Είμαι πατέρας ενός αγοριού 5 χρονών περίπου και βρίσκομαι σε διάσταση με τη μητέρα του εδώ και 2,5 χρόνια (Μάιος 2008) . Έχω δικαστική απόφαση που ορίζει την επικοινωνία μου με το παιδί αλλά η εν διαστάσει με διάφορες προφάσεις δεν την εφαρμόζει. Έχω να ακούσω (ακόμα και τηλεφωνικά) και να δω το παιδί μου πάνω από 6 μήνες (από τις 26/07/2010).
Ενημερωτικά σας λέω ότι για τα έτη 2009 & 2010 έχω περίπου 100 καταγεγραμμένες (από τα περιπολικά της αστυνομίας) αρνήσεις της εν διαστάσει για επικοινωνία μου με το παιδί. Το 2010 έχω δει το παιδί 10-15 φορές (30 ώρες συνολικά !!!). Η εν διαστάσει δεν μου απαντά ούτε καν στο τηλέφωνο και όταν με βάση το πρόγραμμα της παραπάνω δικαστικής απόφασης, πηγαίνω στο σπίτι που εκείνη διαμένει με το παιδί για να το παραλάβω, τα πάντα είναι κλειστά και δεν απαντούν ούτε στα χτυπήματα του κουδουνιού της πόρτας.
Το βασικό πρόβλημα είναι ότι, σύμφωνα με τους δικηγόρους μου, δεν υπάρχει το κατάλληλο νομικό πλαίσιο για δυνατότητα άμεσης εφαρμογής της δικαστικής απόφασης επικοινωνίας. Αυτό που μπορώ να κάνω (και ήδη κάνω) είναι να καταθέτω μηνύσεις και αγωγές που με τα γνωστά προβλήματα των αναβολών και των καθυστερήσεων στην έκδοση των δικαστικών αποφάσεων (τουλάχιστον 3-4 χρόνια), δεν μπορούν ουσιαστικά να λύσουν το πρόβλημα.
Σας ενημερώνω ότι για την αποκατάσταση της επικοινωνίας μου με το παιδί, έχω κάνει τις ακόλουθες ενέργειες :
1) Έχω καταθέσει δύο (2) τακτικές αγωγές εναντίον της εν διαστάσει συζύγου μου, για την πλήρη παρεμπόδιση της επικοινωνίας με το παιδί.
2) Για το ίδιο θέμα έχω υποβάλει, τέσσερις (4) μηνύσεις εκ των οποίων η μία με αυτόφωρη διαδικασία.
3) Έχω κινήσει διαδικασία μέσω προσωρινής διαταγής (η οποία δυστυχώς απορρίφτηκε) και εν συνεχεία έχω κάνει ασφαλιστικά μέτρα στα οποία ζητάω από το δικαστήριο να αφαιρέσει την επιμέλεια του παιδιού από τη «μητέρα» και την αναθέσει σ’ εμένα.
4) Έχω ζητήσει δύο φορές από τον Εισαγγελέα Ανηλίκων, στον οποίο έχω εκθέσει όλη τη κατάσταση, να παρέμβει. Ο εισαγγελέας κάλεσε στο γραφείο του τη «μητέρα» του παιδιού στις 27/10/2010 και εκείνη δεν ανταποκρίθηκε στη κλήση του και δεν πήγε στο γραφείο του (στο σχετικό φάκελο της εισαγγελίας γράφει χαρακτηριστικά «δεν προσήλθε»).
5) Έχω στείλει επιστολή με σχετικά έγγραφα στο «Συνήγορο του παιδιού» (τμήμα του «Συνήγορο του πολίτη»).
6) Στην υπόθεση έχει εμπλακεί, παρόλο που δεν μπορεί πρακτικά να έχει δικαιοδοσία, η ιατρική ομάδα και προσωπικά η διευθύντρια της παιδοψυχιατρικής κλινικής του νοσοκομείου παίδων «Αγλαΐα Κυριακού».
7) Το παιδί είναι εγγεγραμμένο στο
8) Έχω αποταθεί στο «Χαμόγελο του παιδιού» όπου οι υπεύθυνοι μου είπαν ότι δεν μπορούν να κάνουν κάτι γιατί το θέμα είναι νομικής φύσης.
9) Είμαι μέλος του συλλόγου «ΣΥ.Γ.Α.Π.Α» ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΔΡΙΚΗ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΚΗ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ.
Ενημερωτικά αναφέρω ότι η πρωτόδικη απόφαση (πολυμελές πρωτοδικείο) επί της αγωγής διαζυγίου έχει βγει εναντίον της εν διαστάσει συζύγου μου. Αναμένεται η σχετική απόφαση του Εφετείου.
Σημειώνω ιδιαίτερα ότι με το παιδί έχω μια πάρα πολύ καλή σχέση, ότι του λείπω και μου λείπει πολύ, ότι με αναζητάει και θέλει πάρα πολύ να με βλέπει.
Είναι τόσο παράλογο και τόσο απαράδεκτο η πρώην σύζυγος και «μητέρα» του παιδιού, έπειτα από όλα αυτά που αναφέρω παραπάνω (δικαστικές αποφάσεις, παρεμβάσεις φορέων, παρεμβάσεις ειδικών, κ.λπ.), χωρίς ουσιαστικά να λογοδοτεί πουθενά, να έχει τη πλήρη δυνατότητα και δικαιοδοσία να μεθοδεύει συνεχώς και με κάθε τρόπο την πλήρη αποκοπή, τον ουσιαστικό απογαλακτισμό του παιδιού από τον άνθρωπο που κάθε στιγμή και με όλους τους τρόπους επιμένει να δείχνει την αφοσίωση και την αγάπη του στο παιδί. Αντί σαν πραγματική «μητέρα», που ενδιαφέρεται για την ουσιαστική ισορροπία του παιδιού, να επιδιώκει και να αγωνίζεται για την όσο το δυνατό μεγαλύτερη και ουσιαστικότερη συνεύρεση πατέρα-παιδιού, εκείνη να μηχανεύεται με κάθε τρόπο πως θα ξεριζώσει ότι πιο τρυφερό και αληθινό, πως δηλαδή το παιδί θα ξεχάσει, πως θα απομακρυνθεί εντελώς από τον πατέρα του. Πως μπορεί μια κοινωνία να ελπίζει ότι θα στηρίζεται σε πραγματικές αξίες, όταν ουσιαστικά αδιαφορεί μπροστά σ' αυτό τον βιασμό της ψυχούλας αυτών των παιδιών που δεν μπορούν να αντιδράσουν. Είμαστε όλοι απαράδεκτοι και αχαρακτήριστοι. Εγώ σαν πατέρας δεν πρόκειται να σταματήσω να αγωνίζομαι για το πραγματικό καλό του μικρού μου αγοριού που ξέρω ότι με έχει ανάγκη, με ζητάει και με περιμένει.
Το σημαντικότερο σε όλα αυτά είναι ότι το παιδί κ’ εγώ κινδυνεύουμε να χάσουμε ουσιαστικά τελείως την επαφή μας. Φοβάμαι ότι όσο περνάει ο καιρός και δε βλεπόμαστε, θα με ξεχάσει και θα αποξενωθεί πλήρως από το πατέρα του.
Εφ’ όσον μπορείτε, σας παρακαλώ να βοηθήσετε (δημοσιοποίηση, κοινοποίηση σε αρμόδιες υπηρεσίες, κ.λ.π.) σχετικά με τα προβλήματα επικοινωνίας με το παιδί μου, επισημαίνοντας ότι το θέμα αυτό αφορά χιλιάδες συμπολίτες μας.
Σας ευχαριστώ εκ των πρότερων και παραμένω στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε συμπληρωματική πληροφορία ή διευκρίνιση χρειαστείτε.
Με εκτίμηση
Β. Π.
Τηλέφωνο σπιτιού: 210 ΧΧΧΧΧΧΧ, Κινητό: 69ΧΧΧΧΧΧΧΧ, email: χχχχ@χχχχχχ.gr
