«Καταρρέει» λόγω κρίσης η ελληνική οικογένεια.

Έρευνα: 

 

Ένας στους δύο εφήβους αναφέρει πως θεωρεί ότι η οικονομική κατάσταση της οικογένειάς του δεν είναι καλή. 

 

Το 27% των εφήβων αναφέρει ότι λόγω της κρίσης δημιουργήθηκαν καυγάδες και εντάσεις στην οικογένειά τους 

 

Σε οικογένεια με άνεργους γονείς μεγαλώνει το 14,6% των εφήβων στην Ελλάδα - Ένας στους δέκα εφήβους ζει με τον πατέρα του ή τη μητέρα του.

Σημαντικές αλλαγές, εξαιτίας και της οικονομικής κρίσης, έχουν επέλθει στη δομή και στον τρόπο ζωής της σύγχρονης ελληνικής οικογένειας τα τελευταία τέσσερα χρόνια, όπως προκύπτει από τα αποτελέσματα Πανελλήνιας έρευνας με θέμα «Οι έφηβοι και η οικογένειά τους» που εκπόνησε το Ερευνητικό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο Ψυχικής Υγιεινής (ΕΠΙΨΥ) και δημοσιοποιήθηκε σήμερα.

Ένας στους δύο εφήβους αναφέρει πως θεωρεί ότι η οικονομική κατάσταση της οικογένειάς του δεν είναι καλή (ποσοστό 48,2%). Το 2010 το αντίστοιχο ποσοστό των παιδιών που είχαν απαντήσει ότι μεγαλώνουν σε οικογένεια με καλή οικονομική κατάσταση ήταν 64,7%. Επιπλέον, οι ερευνητές διαπιστώνουν ότι το 2014 καταγράφεται αύξηση του ποσοστού των εφήβων όλων των ηλικιών, που απαντούν ότι βρίσκονται σε «οικογένεια με όχι και τόσο» ή «καθόλου καλή οικονομική κατάσταση».

Το 27% των εφήβων αναφέρει ότι λόγω της κρίσης δημιουργήθηκαν καυγάδες και εντάσεις στην οικογένειά τους. Σημαντικό ποσοστό βιώνει έντονα την οικονομική κρίση όπως αυτή εκφράζεται μέσα από την αδυναμία της οικογένειάς τους να κάνει διακοπές και ταξίδια (το 27% δηλώνει ότι δεν πηγαίνουν πια διακοπές), την ανάγκη για μετακόμιση σε μικρότερο σπίτι (αφορά ποσοστό 8,2%) και, σε κάποιες περιπτώσεις, την αδυναμία για αγορά τροφίμων (ποσοστό 5,4%).

Σε οικογένεια με άνεργους γονείς μεγαλώνει το 14,6% των εφήβων στην Ελλάδα. Ωστόσο, το 2014 το ποσοστό των εφήβων που ανέφεραν ότι οι γονείς τους είναι άνεργοι και ψάχνουν για δουλειά ήταν διπλάσιο (14,6%) συγκριτικά με το 2010 (6,8%) και πενταπλάσιο συγκριτικά με το 2002 (3,2%).

Ένας στους δέκα εφήβους ζει μόνο με τον πατέρα του ή τη μητέρα του. Η μεγάλη πλειονότητα ζει και με τους δύο βιολογικούς γονείς, ωστόσο ποσοστό 11,8% αναφέρει ότι ζει σε μονογονεϊκού τύπου οικογένεια. Μάλιστα, από το 1998 έως το 2014 έχει διπλασιαστεί το ποσοστό των εφήβων που αναφέρουν ότι ζουν σε μονογονεϊκή οικογένεια (από 5,5% σε 11,8%).

Το 25% των εφήβων έχει τουλάχιστον έναν γονιό αλλοδαπής εθνικότητας, ενώ ποσοστό 12,1% αναφέρει ότι και οι δύο γονείς είναι αλλοδαπής εθνικότητας.

Η επικοινωνία με τους γονείς

Παρά το γεγονός ότι οι έφηβοι ανέφεραν καυγάδες και εντάσεις στην οικογένεια λόγω της οικονομικής κρίσης, η συνολική ικανοποίησή τους από τις σχέσεις που αναπτύσσονται στην οικογένεια δεν φαίνεται να μεταβάλλεται διαχρονικά, λένε οι ερευνητές.

Οι περισσότεροι έφηβοι απάντησαν ότι τους είναι εύκολο να μιλούν στη μητέρα ή τον πατέρα τους, ωστόσο το 10,9% ανέφερε ότι δεν του είναι εύκολο να μιλήσει σε κανέναν από τους δύο γονείς του. Η πλειονότητα των μαθητών (89,1%) ανέφεραν το 2014 ότι τους είναι κατά κανόνα εύκολο να μιλήσουν με τουλάχιστον έναν από τους γονείς με το ποσοστό αυτό να μειώνεται από τη μικρότερη ηλικιακή ομάδα στη μεγαλύτερη (94,8% οι 11χρονοι, 89,2% οι 13χρονοι και 83,0% οι 15χρονοι). Γενικά, από την ηλικία των 11 στην ηλικία των 15 ετών μειώνεται σημαντικά το ποσοστό των εφήβων που νιώθουν υποστήριξη από την οικογένειά τους.

Γονεϊκός έλεγχος

Στους εφήβους έγινε ερώτηση σχετικά με το βαθμό στον οποίο οι γονείς γνωρίζουν για δραστηριότητές τους, όπως πού βρίσκονται μετά το σχολείο, πού πηγαίνουν τα βράδια, ποιοι/είναι οι φίλοι/-ες τους, πώς ξοδεύουν τα χρήματά τους και τι κάνουν στον ελεύθερό τους χρόνο.
Σύμφωνα με τις απαντήσεις των εφήβων ο πατέρας βρίσκεται μέσα σε άγνοια! Για δύο στους πέντε εφήβους ο πατέρας δεν γνωρίζει ποιοι είναι οι φίλοι τους (43%), τι κάνουν στον ελεύθερο χρόνο τους (39,4%) ή πού ξοδεύουν τα χρήματά τους (39,7%).

Η ταυτότητα της έρευνας

Η «Έρευνα για τις συμπεριφορές που συνδέονται με την υγεία των εφήβων μαθητών» διεξάγεται στο πλαίσιο του διεθνούς προγράμματος «Health Behaviour in School-Aged Children» (HBSC, www.hbsc.org) υπό την αιγίδα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας. H έρευνα επαναλαμβάνεται ανά τετραετία σε περισσότερες από 40 χώρες παρέχοντας πολύτιμες πληροφορίες για τον τρόπο ζωής των εφήβων και τους κινδύνους που απειλούν την υγεία τους.

Στην Ελλάδα το πρόγραμμα πραγματοποιείται από το ΕΠΙΨΥ από το 1998 με την επιστημονική ευθύνη της ομότιμης καθηγήτριας του Πανεπιστημίου Αθηνών, κυρίας Άννας Κοκκέβη. Στην έρευνα του 2014 συμμετείχε πανελλήνιο αντιπροσωπευτικό δείγμα 4.141μαθητών εφηβικής ηλικίας (ΣΤ΄ Δημοτικού, Β΄ Γυμνασίου και Α΄ Λυκείου) από 245 σχολικές μονάδες.

 Παναγιώτα Καρλατήρα 20/02/2015

ΠΗΓΗ

Συνειδητότητα και έμβρυο.

Τα συναισθήματα μας και η επίδρασή τους στο αγέννητο παιδί μας
…..υπάρχει επίπεδο συνειδητότητας στο έμβρυο…;

Πολλές έρευνες έχουν γίνει με σκοπό να αποδείξουν πώς η σχέση μεταξύ αρνητικών σκέψεων, συναισθημάτων και αντίδρασης στο στρες βλάπτει το αγέννητο παιδί, ενώ συναισθήματα γεμάτα αισιοδοξία και αγάπη γαλουχούν το αγέννητο μωρό σας.

 Η έρευνα δείχνει ότι αμέσως μετά από τη σύλληψη, υπάρχει ένα επίπεδο συνειδητότητας στο έμβρυο. Καθώς το έμβρυο αναπτύσσεται, το υποσυνείδητό του αποθηκεύει πληροφορίες ώστε να προετοιμαστεί για το περιβάλλον της μητέρας του καθώς επίσης η συναισθηματική κατάσταση της μητέρας επηρεάζει γονιδιακά το έμβρυο!

Όμως, ο ρόλος του πατέρα στη σχέση του με τη μητέρα είναι επίσης σημαντικός. Από τον έκτο μήνα, το έμβρυο μπορεί να ακούσει και να κινηθεί με το ρυθμό της φωνής της μητέρας του. Φανταστείτε τη διαφορετική επίδραση που δέχεται όταν η μητέρα του τραγουδά ευτυχισμένη ή φωνάζει με θυμό. Δεν αποτελεί καμία έκπληξη ότι υπερηχογραφήματα που λαμβάνονται, ενώ οι γονείς φωνάζουν ο ένας στον άλλο δείχνουν ολόκληρο το σώμα του μωρού να συσπάται με διέγερση. Φανταστείτε τη ζημιά που προκαλείται μετά από μήνες τροφοδοσίας του εμβρύου με αυτή την αρνητική ενέργεια.Τρομακτικό, έτσι δεν είναι;Στην πραγματικότητα, οι μελέτες δείχνουν ότι μια κακή σχέση μεταξύ των γονέων αυξάνει τον κίνδυνο ψυχολογικής και σωματικής βλάβης του παιδιού σε ένα εντυπωσιακό ποσοστό 200% ή και περισσότερο! οι σκέψεις ” οι αντιληπτές από τις μητέρες τους πριν από τη γέννηση” επιτρέπουν στο αγέννητο βρέφος να «βελτιστοποιήσει τη γενετική και την φυσιολογική του ανάπτυξη.”

 «Είναι βιολογικά αδύνατο για ένα γονίδιο να λειτουργεί ανεξάρτητα από το περιβάλλον του: τα γονίδια σχεδιάστηκαν για να ρυθμίζονται από τα σήματα από τον άμεσο περιβάλλοντα χώρο τους», … μερικά από τα οποία, με τη σειρά τους, είναι βαθιά επηρεασμένα από τις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις μας.”

Οι επιστήμονες αναγνωρίζουν τους ζωντανούς οργανισμούς ως ”δυναμικά συστήματα” ικανά για άμεσο επαναπρογραμματισμό των συμπεριφορών των γονιδίων ώστε να φιλοξενήσουν τις περιβαλλοντικές προκλήσεις».Η σχέση μεταξύ αρνητικών σκέψεων, συναισθημάτων, και αντίδρασης στο στρες είναι σαφής. Η σχέση μεταξύ της αισιοδοξίας και της γαλούχηση του αγέννητου παιδιού θα ακολουθήσει κατά πάσα πιθανότητα την ίδια πορεία δράσης. Αυτή τη φορά, οι “καλές” ορμόνες, όπως η οξυτοκίνη, είναι πιθανό να είναι αυτές που κυκλοφορούν για να βοηθήσουν το μωρό.

 Αλλά οι σκέψεις μπορεί να έχουν μια ακόμη πιο άμεση διαδρομή για τον επηρεασμό του DNA. Υπάρχει και μια άλλη ενέργεια που φαίνεται να συνδέει τις συναισθηματικές σκέψεις με τη γενετική αλλαγή. Ας δουμε πόσο δεκτικός σε σκέψεις μπορεί να είναι ο πλακούντας.

Στη μελέτη, το Ινστιτούτο HeartMath, , χρησιμοποίειται DNA από πλακούντα. Σε κάθε έναν από τους 28 ερευνητές, οι οποίοι ήταν ”ειδικά εκπαιδευμένοι” στο πώς να δημιουργούν και να αισθάνονται έντονα συναισθήματα όταν τους ζητηθεί”, δόθηκε ένα φιαλίδιο DNA από πλακούντα. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι κάθε δείγμα του DNA του πλακούντα “άλλαζε σχήμα ανάλογα με τα συναισθήματα των ερευνητών του.”

Όταν οι ερευνητές αισθάνονταν θετικά συναισθήματα, όπως αγάπη, χαρά και ευγνωμοσύνη, το DNA », απάντησε με χαλάρωση: “Το κλώσμα του ομφάλιου λώρου ξετυλίχθηκε και μάλιστα επιμηκύνθηκε” Όταν οι ερευνητές αισθάνονταν αρνητικά συναισθήματα, όπως θυμό, φόβο, απογοήτευση ή άγχος, το DNA “σφίχθηκε, έγινε μικρότερο, και ακόμη έσβησε πολλούς από τους κωδικούς του.” Τέλος, όταν οι ερευνητές αισθάνθηκαν και πάλι θετικό συναίσθημα, οι «κώδικες τέθηκαν και πάλι σε λειτουργία.”

 Τα συμπεράσματα δικά σας!!!!!!!!!

Πηγή

Βρετανία: Νόμιμη η γέννηση παιδιών με τρεις γονείς!

Πότε επιτρέπεται κάτι τέτοιο και πού πιστεύουν οι Βρετανοί ότι θα ωφελήσει !

 

Μπορεί ο κοινός νους να δυσκολεύεται να συλλάβει εκ πρώτης τι ακριβώς σημαίνει αυτό, όμως ουσιαστικά πρόκειται για μία «ιατρική επανάσταση» με σκοπό να περιορίσει τις γεννήσεις παιδιών με γενετικά προβλήματα.

Όπως αναφέρεται σχετικά, πρόκειται για μια τεχνική που χρησιμοποιεί DNA που έχει δωρηθεί για το σκοπό αυτό, προκειμένου να μειωθεί ο κίνδυνος συγκεκριμένων γενετικών ανωμαλιών, που περνούν από τους γονείς στο παιδί.

Η πρόταση εγκρίθηκε με ψήφους 382 υπέρ έναντι 128 κατά και θα πρέπει να επικυρωθεί στις 23 Φεβρουαρίου και από τη Βουλή των Λόρδων, κάτι που θεωρείται απλή τυπικότητα..

Για την ακρίβεια, τα παιδιά που θα γεννηθούν με τη χρήση αυτής της μεθόδου θα οφείλουν μόνο το 1% του DNA τους στον «τρίτο» γονέα, καθώς ο δότης παρέχει μόνο τα δικά του μιτοχόνδρια στην ένωση. Οι ασθένειες που προέρχονται από παθήσεις των μιτοχονδρίων είναι συνήθως απειλητικές ακόμα και για τη ζωή του βρέφους, ενώ υπολογίζεται πως περίπου 4.000 παιδιά γεννιούνται με τέτοια προβλήματα ετησίως, μόνο στις ΗΠΑ.

Η τεχνική την οποία ενέκριναν οι βρετανοί βουλευτές και η οποία αναπτύχθηκε από βρετανούς ερευνητές, συνίσταται στο εξής: Μιτοχόνδρια από μία υγιή γυναίκα δότη συνδυάζονται με το DNA δύο γονέων σε μία γονιμοποίηση που γίνεται σε χημικό περιβάλλον. Για την ακρίβεια, γονιμοποιούνται με το σπέρμα του πατέρα και τα δύο ωάρια, της μητέρας και της δότριας. Στην συνέχεια, οι γενετικές πληροφορίες των δύο γονέων «μεταγγίζονται» σε εκείνο της δότριας, από το οποίο κρατούνται μόνο τα μιτοχόνδρια.

Η μέθοδος αυτή είναι ακόμη σε ερευνητικό στάδιο στη Βρετανία και τις Ηνωμένες Πολιτείες με στόχο να βοηθηθούν άνθρωποι που είναι φορείς κληρονομικών νόσων, ανίατων καταστάσεων που κληρονομούνται από τη μητέρα στο παιδί και αφορούν ένα στα 6.500 παιδιά παγκοσμίως.

Οι επικριτές της μεθόδου υποστηρίζουν ότι αυτή συνιστά ένα πρώτο βήμα για τη δημιουργία "προσχεδιασμένων" μωρών.