Η έλλειψη του πατρικού προτύπου διαταράσσει τις σύγχρονες κοινωνίες.

Σύμφωνα με πληροφορίες του thetrumpet.com που συγκέντρωσε για εσάς το pentapostagma.gr η Βρετανική κυβέρνηση αποκάλυψε τον προηγούμενο μήνα ότι περίπου τα δύο τρίτα των οικογενειών που αναγνωρίζει ως δυσλειτουργικές είναι μονογονεϊκές και έχουν αρχηγό μία μόνη μητέρα – ποσοστό που ξεπερνά κατά τρεις φορές τον εθνικό μέσο όρο.

Επίσημη ερευνητική ομάδα που διερεύνησε τις αιτίες των ταραχών του Λονδίνου το περασμένο καλοκαίρι εστίασε τελικώς στο αίτιο της οικογενειακής διάλυσης – ειδικότερα στην έλλειψη ισχυρού ανδρικού προτύπου στις οικογένειες – ως κοινό παράγοντα της ζωής πολλών νεαρών που συνελήφθησαν.

Επίσημοι αξιωματούχοι της τοπικής κυβέρνησης δήλωσαν ότι οι οικογένειες με πολλαπλά προβλήματα βρίσκονται σε ολική διάλυση.

“Η απουσία ενός θετικού πατρικού προτύπου αποτελεί ένα τεράστιο πρόβλημα, και πολύ συχνά οι παρόντες πατέρες αντιμετωπίζουν προβλήματα εθισμού στα ναρκωτικά και στο αλκοόλ που διαλύουν την λειτουργικότητα της οικογένειας’’, δήλωσε ο Γραμματέας Κοινοτήτων και Τοπικής Κυβέρνησης Eric Pickles.

Υπολογίζεται ότι οι βρετανικές οικογένειες με πολλαπλά προβλήματα κοστίζουν στους φορολογούμενους περίπου 9δις λίρες τον χρόνο για επιδόματα και άλλες δημόσιες υπηρεσίες.

Ενώ το οικονομικό κόστος για τους φορολογούμενους είναι τεράστιο, το συναισθηματικό κόστος για τα παιδιά είναι πολύ χειρότερα. Οι σπόροι της γονικής παραμέλησης σπείρουν καρπούς αυξανόμενης νεανικής βίας. Η νεολαία της Βρετανίας και άλλων εθνών διοχετεύουν την οικογενειακή τους απογοήτευση μέσω πρόκλησης καταστροφών, παραβατικότητας και απελπισίας.

Η πατρότητα είναι ο κύριος θεσμός της κοινωνίας μας, αλλά εδώ και δεκαετίες οι εξελικτικοί επιστήμονες, οι φεμινίστριες και οι ψυχολόγοι επιμένουν ότι ο ρόλος του πατέρα είναι μη αναγκαίος – και ότι είναι εν ουσία υπό εξαφάνιση.

Όμως, τα στοιχεία δείχνουν μία εντελώς διαφορετική εικόνα: οι μονογονεϊκές οικογένειες της Βρετανίας αντιμετωπίζουν πολλαπλά προβλήματα, και οι νέοι γίνονται επιθετικοί και παραβατικοί, και βιώνουν τεράστια συναισθηματικά και ψυχολογικά βάρη…

ΠΗΓΗ

ΑΠΟΔΟΜΗΣΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ, ΑΦΥΛΑ ΠΑΙΔΙΑ, ΠΑΙΔΙΚΗ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΟΤΗΤΑ...

Εκπομπή "Στο Επίκεντρο", στην τηλεόραση του CENTER (με έδρα την Καβάλα και εμβέλεια σε Ανατολική Μακεδονία και Θράκη), με τον Θανάση Γκόρδη και καλεσμένους τον ραδιοφωνικό παραγωγό Χρήστο Μελίδη, τον ψυχίατρο - συγγραφέα Ιάκωβο Μαρτίδη από την Δράμα και τον διδάκτορα Θεολόγο και Νομικό Κώστα Γεωργιάδη.

Θέμα η αποδόμηση της οικογένειας, αλλά και της φυσιολογικής σεξουαλικότητας των παιδιών, που εξελίσσεται και διαρκώς επεκτείνεται (και με θεσμικές παρεμβάσεις...) κυρίως σε κοινωνίες σε κεντροβόρειες χώρες της Ευρώπης και στις ΗΠΑ. Αρνητική εξέλιξη η οποία στο παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον που ζούμε πιθανώς να διεισδύσει σύντομα και στην Ελλάδα.

"Στο Επίκεντρο" μέσα από μια έρευνα του Χρ. Μελίδη με φωτογραφίες και δημοσιεύσεις που μας εκπλήσσει σφόδρα, μας ανησυχεί ιδιαίτερα, αλλά και μας αφυπνίζει.

Παρακολουθήστε την!

10 πράγματα που ένας γιος χρειάζεται από τον πατέρα του.

Στο βιβλίο του «What a Son Needs From His Dad: How a Man Prepares His Sons for Life», ο συγγραφέας Michael Donnell απαριθμεί τα 10 βασικά πράγματα που χρειάζεται ένας γιος από τον πατέρα του.


1. Σεβασμός
Λίγα πράγματα επηρεάζουν τόσο σημαντικά ένα αγόρι, ο σεβασμός είναι ένα από αυτά. Μην περιμένετε να τον κερδίσει, δώστε τον ανυστερόβουλα, ως ένα μεγάλο δώρο από εσάς προς εκείνον!

2. Εμπιστοσύνη
Η εμπιστοσύνη «γεννά» εμπιστοσύνη. Αν θέλετε λοιπόν κάποια στιγμή ο γιος σας να γίνει ένας ενήλικος άξιος εμπιστοσύνης απλώς…εμπιστευτείτε τον στα πάντα. Δείξτε εμπιστοσύνη στις επιλογές του, στην προσωπικότητά του, στους χρόνος του, στα πρόσωπα που επιλέγει, στα χόμπι του…

3. Αυτοπεποίθηση
Όλα τα παιδιά και ιδιαίτερα τα μικρά αγόρια έχουν ανάγκη να νιώθουν ότι μπορούν να κάνουν σπουδαία πράγματα. Δεν χρειάζεται να του δείξετε ποια είναι αυτά τα πράγματα. Το μόνο που χρειάζεται είναι να δώσετε προσοχή στις ανάγκες του και να του δώσετε την ευκαιρία να νιώσει σίγουρος με τον εαυτό του.

4. Όραμα
Ο γιος σας χρειάζεται από νωρίς να καταλάβει πως ενεργεί και σκέφτεται ένας ώριμος άνθρωπος. Και αυτό θα το δει κυρίως από εσάς. Γι’ αυτό γίνετε ο άνθρωπος που θα θέλατε ο γιος σας να γίνει. Και ξεκινήστε από σήμερα

5. Υπευθυνότητα
Οι νέοι άνθρωποι έχουν ανάγκη από σημαντικά «καθήκοντα» για να νιώσουν σημαντικοί και υπεύθυνοι. Σίγουρα αυτά τα καθήκοντα που εσείς θα του υποδείξετε θα τον βοηθήσουν να ωριμάσει, αλλά το πιο σημαντικό που θα πρέπει να του δείξετε είναι ο ρόλος του μέσα στην οικογένεια.

6. Χώρος
Σε κανένα μπαμπά δεν αρέσει να φεύγει μακριά από την οικογένεια του αλλά δε σας έχει τύχει κάποιες φορές που χρειάζεται να λείψετε σε ταξίδι ο γιος σας να συμπεριφέρεται προστατευτικά στη μαμά του και στα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας; Δε νιώθετε περήφανος γι’ αυτό; Θυμηθείτε πως όσο ο γιος σας χρειάζεται την παρουσία σας, άλλο τόσο χρειάζεται κάποιες φορές και το χώρο του, ώστε να μπορεί να παίρνει κάποιες ευθύνες από μόνος του

7. Μεγαλοψυχία
Όλοι χρειαζόμαστε τη στήριξη και τη μεγαλοψυχία των άλλων, στις δύσκολες ώρες της ζωής μας. Συχνά οι μπαμπάδες μαθαίνουν πολλά στους γιους τους, αλλά ξεχνούν να τους μάθουν την συμπόνια. Αλλά την χρειάζονται πολύ. Όπως έλεγε άλλωστε και ο Αριστοτέλης «η μεγαλοψυχία είναι σαν ένα κόσμημα που στολίζει όλες τις αρετές, γιατί τις κάνει μεγαλύτερες».

8. Καθοδήγηση
Ένας πατέρας μπορεί να καθοδηγήσει το γιο του με έναν τελείως διαφορετικό τρόπο απ’ ότι μια μητέρα. Ο πατέρας είναι το πρώτο πρόσωπο που δίνει έμπνευση στο γιο του. Και βέβαια στο δύσκολο δρόμο της καθοδήγησης θα πρέπει να έχετε υπομονή, κουράγιο και κατανόηση. Το αξίζει έτσι δεν είναι;

9. Πρόκληση
Τα αγόρια αγαπούν τις προκλήσεις. Τους αρέσει να σκαρφαλώνουν να πηδούν, να τρέχουν γενικά να αναπτύσσουν ταχύτητες. Μην τον εμποδίσετε, απλώς δείξτε του πότε χρειάζεται να πατάει φρένο.

10. Αγάπη
Δείξτε του πώς να αγαπάει. Πως; Αρχίζοντας από το να αγαπάτε την σύντροφο και την οικογένειά σας. Και μην ξεχνάτε πως δεν υπάρχει σωστός ή λάθος τρόπος να δείχνει κανείς την αγάπη του. Αρκεί να τη δείχνει.

ΠΗΓΗ

Δέν έχω μπαμπά!

Διάλογος ενός "ζωηρού" παιδιού με έναν λοχία.... 
...κατά τη διάρκεια επεισοδίου της σειράς “Boot Camp My Pre-Teen,” της Αμερικανικής τηλεόρασης.

 

 - Μία αυχμηρή ερώτηση, από τον λοχία...
 - Μία ανεκτίμητη απάντηση, από το οκτάχρονο παιδί...

ΠΗΓΗ

Γιατί τα κορίτσια παίρνουν, συνήθως, καλύτερους βαθμούς από τα αγόρια;

Νέα έρευνα υποστηρίζει πως ίσως αυτό οφείλεται στο ότι οι δάσκαλοι τα «συμπαθούν» περισσότερο!

Καθηγητές από το Πανεπιστήμιο της Georgia και το Πανεπιστήμιο Columbia στις ΗΠΑ υποστηρίζουν ότι έχουν ανακαλύψει το λόγο για τον οποίο τα κορίτσια παίρνουν καλύτερους βαθμούς στο σχολείο σε σχέση με τα αγόρια, παρά το γεγονός ότι δεν έχουν απαραίτητα καλύτερες επιδόσεις ή υψηλότερο IQ από εκείνα.

Σύμφωνα με έρευνα που δημοσίευσαν «οι δάσκαλοι από τις μικρές κιόλας τάξεις κάνουν ‘διακρίσεις’ βάσει το φύλου όταν πρόκειται να βαθμολογήσουν, δείχνοντας μεγαλύτερη συμπάθεια στα κορίτσια».

Για την έρευνά τους ανέλυσαν στοιχεία από 5800 δημοτικά σχολεία και διαπίστωσαν ότι οι επιδόσεις των αγοριών στα μαθηματικά, την ανάγνωση και τη φυσική, ήταν καλύτερες από αυτό που φανέρωναν οι βαθμοί τους. Όμως τα κορίτσια ήταν «καλύτερα» σε ό,τι αφορά τις μη γνωστικές διαδικασίες της μάθησης, όπως η προσοχή, η επιμονή, η θέληση για μάθηση, η ευελιξία και η οργανωτικότητα –κι αυτό είχε σαν συνέπεια να παίρνουν μεγαλύτερους βαθμούς.

Ενδεχομένως, όπως επισημαίνεται, παίζει ρόλο και το γεγονός ότι οι λειτουργοί της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης είναι στην πλειοψηφία τους γυναίκες.

Όπως επισημαίνει ο επικεφαλής της έρευνας, καθηγητής Cornwell, το γεγονός ότι στα αγόρια δίνονται χαμηλότεροι βαθμοί τα βάζει σε μειονεκτική θέση σε σχέση με μελλοντικές εκπαιδευτικές και επαγγελματικές ευκαιρίες, αφού η βαθμολογία του σχολείου μετράει σημαντικά στην εισαγωγή σε ανώτερες σχολές, δίνοντας το πλεονέκτημα στα κορίτσια. 

Σημειώνεται  ότι :

Όλες οι μέχρι τώρα χρηματοδοτούμενες Ευρωπαϊκές έρευνες που προβάλλονται από το Κέντρο Ερευνών για Θέματα Ισότητας ( Κ.Ε.Θ.Ι ), ασχολούνται αποκλειστικά με την "διαμόρφωση εναλλακτικών ταυτοτήτων φύλου ως αναγκαία προϋπόθεση για την προώθηση της ισότητας των φύλων στο χώρο του σχολείου και μέσω του σχολείου στην ευρύτερη κοινωνία".

Στόχος πάντα τα αγόρια, και οι αποδιδόμενες, σε αυτά,  "βίαιες μορφές συμπεριφοράς, τόσο εντός, όσο και εκτός του σχολικού χώρου και οι λόγοι για τους οποίους οι συγκεκριμένες συμπεριφορές χαρακτηρίζουν και συνδέονται κυρίως με τον ηγεμονικό ανδρισμό και την ηγεμονική ανδρική ταυτότητα". 

Έτσι πριμοδοτείται η συμπάθια υπέρ των κοριτσιών!

> Διαβάστε! < ...τον πρώτο τόμο της "έρευνας" του Κ.Ε.Θ.Ι, από όπου αντλήσαμε στοιχεία, αλλά και το παραπάνω κείμενο.

ΙΤΑΛΙΑ: Ο Δήμος της Βενετίας καταργεί τους όρους «πατέρας» και «μητέρα» από τα επίσημα έγγραφά του.

Ο δήμος της Βενετίας έχει περάσει ένα νόμο που απαγορεύει τους όρους «μητέρα» και «πατέρας» σε έντυπα που πρέπει να συμπληρώσουν οι γονείς για να κερδίσουν μια θέση για τα παιδιά τους στους δημόσιους παιδικούς σταθμούς.

Η πολιτική για τα «πολιτικά δικαιώματα και την καταπολέμηση των διακρίσεων» εισήχθη από την δημοτικό σύμβουλο Camilla Seibezzi, η οποία είπε ότι οι αλλαγές στη γλώσσα αποτελούν θεμελιώδη στόχο για την καταπολέμηση των «στερεοτύπων». «Η γλωσσική κατασκευή αποτελεί μια κατηγορία της σκέψης, μια καθημερινή πρακτική», είπε .

Η εφημερίδα, ‘Corriere del Veneto’, αναφέρει ότι οι όροι θα πρέπει να αντικατασταθούν από τους όρους "γονέας 1" και "γονέας 2". Η αλλαγή φαίνεται όμως ότι δεν έγινε δεκτή από τον κόσμο και η Seibezzi υπέβαλε καταγγελία στην αστυνομία ότι δέχτηκε λέει, απειλές, σε μια πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης.

 

 Η Seibezzi (φωτο) είπε στην εφημερίδα La Nuova ότι οι «οικογένειες του ουράνιου τόξου» («οικογένειες» ομοφυλόφιλων) που δεν αναγνωρίζονται στο ιταλικό δίκαιο είναι «η πραγματικότητα της καθημερινής μας ζωής». Η Seibezzi, που εργάζεται στον τομέα της πολεοδομίας, διορίστηκε από τον δήμαρχο της Βενετίας, Giorgio Orsoni, για να διευθύνει την νεοσυσταθείσα αντιπροσωπεία για τα «δικαιώματα LGBTQ των πολιτών και κατά των διακρίσεων» .

 

«Προχωράω μπροστά», είπε. «Ξέρω ότι δεν θα είμαι ‘δημοφιλής’, αλλά είμαι πεπεισμένη ότι έχουμε κάνει το σωστό πράγμα . Αποκάλεσε την αλλαγή "ένα πολύ μικρό βήμα προς τα πολιτικά δικαιώματα όλων" .

 

Ο Σύμβουλος για τη Νεολαία, Gianfranco Bettin, δήλωσε στην εφημερίδα, " Έχετε διαβάσει, απίστευτα, ότι αυτό σημαίνει «το τέλος της οικογένειας» ή «την ακύρωση των ρόλων της μητέρας και του πατέρα». Στην πραγματικότητα, η χρήση μόνο του όρου «γονιός»... δεν αφαιρεί κανένα ρόλο από κανέναν και δεν φέρνει το τέλος σε κάτι."

 

Η κίνηση αυτή έχει λάβει τις ανάμικτες απαντήσεις από τους πολιτικούς, ακόμη και από το Δήμαρχο Orsoni, ο οποίος είπε ότι δεν είχε κληθεί. «Δεν ήξερα τίποτα», είπε. "Οι εκπρόσωποι, πριν από την έναρξη κάθε πρωτοβουλίας, θα πρέπει να μιλούν μαζί μου."

Ο Simone Venturini, ηγέτης της παράταξης ‘Unione dei Democratici Cristiani e di Centro’ ( UDC ), δήλωσε: «Η αντιπροσωπεία των δικαιωμάτων των πολιτών είναι μια προσωπική απόφαση του δημάρχου και δεν έχει συμφωνηθεί από την πλειοψηφία, έτσι ώστε κάθε πρωτοβουλία θα πρέπει να αξιολογείται ή να απορρίπτεται.

 

«Δεν αισθανόμαστε ότι δεσμευόμαστε από τη συμφωνία της πλειοψηφίας της αντιπροσωπείας αυτής», πρόσθεσε . «Για εμάς, η οικογένεια αποτελείται από άνδρες και γυναίκες, αλλά αυτό δεν αφαιρεί τα δικαιώματα των άλλων. Το να επεξεργάζεσαι τους όρους «μητέρα» και «πατέρας» δεν νομίζω ότι δίνει υπόσταση στα δικαιώματα".

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγή

 

 

 

 

 

Η Απαγορευμένη Εκπαίδευση

 

La Educacion Prohibida (Ντοκιμαντέρ) 

 

Η Απαγορευμένη Εκπαίδευση (La Educacion Prohibida) είναι ένα ανεξάρτητο ντοκιμαντέρ για την εκπαίδευση που κυκλοφόρησε το 2012.

Περιγράφει ποικίλες εναλλακτικές πρακτικές εκπαίδευσης και αντισυμβατικά σχολεία στη.Λατινική Αμερική και την Ισπανία, και περιλαμβάνει εκπαιδευτικές προσεγγίσεις όπως η λαϊκή επιμόρφωση, το σύστημα Μοντεσσόρι, η προοδευτική εκπαίδευση, η εκπαίδευση Βάλντορφ, η κατ οίκον διδασκαλία.

Το ντοκιμαντέρ χωρίζεται σε 10 θεματικά επεισόδια, το καθένα από τα οποία παρουσιάζει μια διαφορετική πτυχή της εκπαίδευσης στο πλαίσιο του σχολείου και έξω από αυτό.

Τα θέματα περιλαμβάνουν την ιστορία του σχολικού συστήματος, την εξουσία και δύναμη στα σχολεία, την αξιολόγηση και το διαχωρισμό των μαθητών, την κοινωνική λειτουργία των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, καθώς και το ρόλο των εκπαιδευτικών και των οικογενειών.

Δείτε το βίντεο… 

ΠΗΓΗ

Βλέπε ακόμα...

Φεμινισμός, Ισότητα, Εκπαίδευση.

ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΔΕΝ ΜΟΡΦΩΝΟΥΝ

Εκπαιδεύοντας τους αυριανούς πολίτες (2)

«Αυτοί που μελέτησαν προσεκτικά τον τρόπο διακυβέρνησης των ανθρώπων, πρέπει να έχουν πεισθεί ότι πως η τύχη των εθνών εξαρτάται από την εκπαίδευση των νέων.»
Αριστοτέλης (384 π.Χ. – 322 π.Χ.)

Η ΘΗΛΥΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΕΛΙΤ

ΓΙΑΤΙ Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΕΛΙΤ ΜΕΤΑΒΑΛΛΕΙ ΤΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ ΣΕ ΜΗΤΡΙΑΡΧΙΕΣ;

Το ανακάτεμα των ρόλων των δύο φύλων παρουσιαζόμενο ως "πρόοδος"

Άρθρο του Alain De Benoist
Μετάφραση-σχόλια Αναστασίου Γιαννά.


Ο παιδίατρος Aldo Naouri γράφει: «Η κοινωνία υιοθέτησε ολοκληρωτικά, χωρίς όρια και ισορροπία, θηλυκές αξίες.». Το μαρτυρούν η υπεροχή της οικονομίας έναντι της πολιτικής, η κατανάλωση έναντι της παραγωγής, η υποχώρηση της εξουσίας σε σχέση με το «διάλογο», αλλά και το άγχος για την προστασία του «μωρού» (υπερεκτιμώντας την λέξη)• οι διαφημίσεις των εσωρούχων και οι εξομολογήσεις στα τηλεοπτικά σόου, η μόδα του ανθρωπισμού και η ελεημοσύνη διαμέσου της τηλεόρασης• η συνεχής έμφαση πάνω στα σεξουαλικά, αναπαραγωγικά και υγιεινιστικά  προβλήματα, η εμμονή της εμφάνισης και η περιποίηση του εαυτού• η θηλυκοποίηση ορισμένων επαγγελμάτων: καθηγήτριες, δικαστίνες, ψυχολόγοι, κοινωνικοί λειτουργοί• η σπουδαιότητα της εργασίας στα μέσα επικοινωνίας και στις υπηρεσίες, η εξάπλωση στρογγυλεμένων φορμών από την βιομηχανία, η μόδα της ιδεολογίας της θυματοποίησης• ο πολλαπλασιασμός των οικογενειακών συμβούλων, η ανάπτυξη του εμπορίου των συγκινήσεων και της ευσπλαχνίας• η νέα αντίληψη της δικαιοσύνης που την καθιστά όχι πια μέσο για μια δίκαιη κρίση, αλλά για να αποζημιώσει το πόνο των θυμάτων (ώστε να «επεξεργαστούν το πένθος» και να «ξαναφτιάξουν μια ζωή»)• η μόδα της οικολογίας και των «εναλλακτικών φαρμάκων», η γενίκευση των αξιών του εμπορίου•  η θεοποίηση του ζευγαριού και των προβλημάτων του• το γούστο για την «διαφάνεια» και του να «αναμιγνύεσαι», χωρίς να ξεχνάμε και τα κινητά τηλέφωνα ως αναπλήρωση του ομφάλιου λώρου• τέλος η ίδια η παγκοσμιοποίηση, που τείνει να καθιερώσει ένα κόσμο ροών και εισροών χωρίς σύνορα  ούτε σταθερά σημεία αφοράς, έναν υγρό και αμνιακό κόσμο.

Φρόϋντ, ουισκάκι, αυταρέσκεια και αποβλάκωση

Βέβαια, μετά την «άκαμπτη κουλτούρα» στυλ δεκαετίας του ’30, η θηλυκοποίηση που επήλθε δεν ήταν εξολοκλήρου κάτι αρνητικό. Όμως τώρα πια προκαλεί τα αντίθετα αποτελέσματα. Εκτός του ότι σημαίνει χάσιμο της αρρενωπότητας, οδηγεί στην συμβολική διαγραφή του ρόλου του πατέρα και στο να καταστήσει τους κοινωνικούς αρσενικούς ρόλους αδιάκριτους από τους θηλυκούς.

Λίγο-λίγο, ο πατέρας περιορίστηκε στον ρόλο του οικονομικού διαχειριστή και μερικές φορές ούτε καν σε αυτόν. Μεταμορφώθηκε σε απλό συναισθηματικό στήριγμα, σε προμηθευτή καταναλωτικών αγαθών και εκτελεστή των μητρικών θελήσεων, μισός κοινωνικός λειτουργός και μισός βοηθός στην κουζίνα, αλλάζει πάνες στα μωρά και σπρώχνει το καρότσι με τα ψώνια. Αλλά ο πατέρας συμβολίζει το Νόμο, αντικείμενο αναφοράς πάνω από τις οικογενειακές υποκειμενικότητες.

Ενώ η μητέρα εκράζει πρώτα απ΄όλα τον κόσμο των αισθημάτων και των αναγκών, ο πατέρας έχει την αποστολή να κόψει τον δεσμό μεταξύ μητέρας και παιδιού• τρίτη φιγούρα,που βγάζει τον γιό από την παιδική και ναρκισιστική παντοδυναμία, επιτρεποντάς του την κοινωνικό-ιστορική ένταξη, θέτοντας τον σε έναν κόσμο και σε μία διάρκεια, διασφαλίζει την μετάδοση της καταγωγής, του ονόματος, της ταυτοτητας, της πολιτισμικής κληρονομιάς και της αποστολής που πρέπει να εκτελέσει» (Philippe Forget).

Γέφυρα μεταξύ ιδιωτικής οικογενειακής ζωής και δημόσιας σφαίρας, περιορισμός της επιθυμίας εμπρός από το Νόμο, γίνεται απαραίτητος για την κατασκευή του Εαυτού. Αλλά σήμερα οι πατέρες τείνουν να γίνουν «οποιαδήποτε μητέρα». Χωρίς πατέρα όμως, ο γιός δυσκολεύεται να μεταβεί στον συμβολικό κόσμο. Ψάχνοντας μία άμεση ευημερία χωρίς να υπολογίζει τον νόμο, βρίσκει με φυσικότητα ένα τρόπο ύπαρξης μέσα στην εξάρτηση από το εμπόρευμα. Κατά παράδοξο τρόπο , η ιδιωτικοποίηση της οικογένειας συμβάδισε με την εισβολή της από τις «θεραπευτικές ομάδες» των τεχνικών και των ειδικών, συμβούλων και ψυχολόγων. Με την πρόφαση του εξορθολογισμού  της καθημερινής ζωής, αυτός ο αποικισμός της προσωπικής ζωής ενίσχυσε την ιατρικοποίηση της ύπαρξης, την ανευθυνότητα των γονιών και την ικανότητα της επιτήρησης και του πειθαρχικού ελέγχου από το κράτος.

Σε μία κοινωνία που ολοένα και περισσότερο θεωρείται υπόχρεη έναντι των ατόμων, ταλαντευόμενη μεταξύ μνήμης και συμπόνιας, το Κράτος –Πρόνοια, αφιερωμένο στην αξιολύπητη διαχείριση των κοινωνικών αθλιοτήτων διαμέσου «ιερέων» της υγείας, μεταμορφώθηκε σε ένα κράτος μητρικό και μητριαρχικό, υγιεινιστικό, διανομέας «υποστηρικτών μηνυμάτων» σε μία κοινωνία καλλιεργημένη σε θερμοκήπιο. Η θηλυκοποίηση των ελίτ και η θέση που αποκτήθηκε από την γυναίκα στον κόσμο της εργασίας δεν την έκανε πιο συναισθηματική, ανεχτική, προσεκτική στον άλλον, αλλά μόνον πιο υποκρίτρια. Η σφαίρα της εξαρτημένης εργασίας υπακούει περισσότερο από ποτέ μόνον στους νόμους του εμπορίου, του οποίου ο σκοπός είναι το συνεχές κέρδος.

Το νέο μοντέλο του "άνδρα"

Είναι γνωστό, ο καπιταλισμός πάντα ενθάρρυνε τις γυναίκες να εργαστούν:  για να μειωθούν οι μισθοί των ανδρών. Κάθε κοινωνία τείνει να εμφανίσει ψυχολογικές δυναμικές που παρατηρούνται και στο προσωπικό επίπεδο. Στο τέλος του 19ου αιώνα κυριαρχούσε συχνά η υστερία, στις αρχές του 20ου αιώνα η παράνοια. Σήμερα, στις δυτικές χώρες, η πιο κοινή παθολογία φαίνεται να είναι ένας  διαδεδομένος ναρκισσισμός, που μεταφράζεται σε ανωριμότητα και ένα άγχος προσανατολισμένο προς την κατάθλιψη. Κάθε άτομο θεωρεί ότι είναι αντικείμενο και σκοπός των πάντων, η σχέση με το χρόνο περιορίζεται στο άμεσο. Ο ναρκισσισμός δημιουργεί ένα αυτό-αναπαραγόμενο φάντασμα, σε ένα κόσμο χωρίς αναμνήσεις ούτε υποσχέσεις, όπου παρελθόν και μέλλον είναι το ίδιο ισοπεδωμένα πάνω σε ένα διαρκή παρών, και όπου καθένας πιστεύει ότι είναι το αντικείμενο του πόθου και απαιτεί να ξεφύγει από τις συνέπειες των πράξεων του. Κοινωνία  χωρίς  «πατέρες», κοινωνία χωρίς «διόρθωση»!

Το "θείο θηλυκό" ή Shekhinah

  Σχόλιο του μεταφραστή

Όλα τα παραπάνω  είναι παρατηρήσεις  ειδικών στο χώρο της ιατρικής και της κοινωνιολογίας. Τώρα όμως θα κάνουμε μια σύντομη κατάβαση, σε εκείνους τους αβυσσαλέους  χώρους  που προετοιμάζουν και καθοδηγούν  τα φαινόμενα που περιγράφηκαν, φαινόμενα  που δεν είναι καθόλου τυχαία και αποτέλεσμα της  «κοινωνικής εξέλιξης», όπως πολλοί  επιστήμονες της μετανεωτερικότητας  λανθασμένα  πιστεύουν.

Πράγματι ο Rene Guenon ήδη από το 1921 στο βιβλίο του : Le Théosophisme – Histoire d'une pseudo-religion (Θεοσοφία: Ιστορία μιας Ψευδο-θρησκείας) περιέγραφε  τους τρόπους με τους οποίους αυτή η νέο-γνωστική οργάνωση προωθούσε τον ερχομό της εποχής του «Θείου θηλυκού», δηλαδή της «Σοφίας» των γνωστικών ή της Shekhinah(η θηλυκή θεότητα) των ιουδαίων.

Μάλλον οι νέοι κοινωνιολόγοι δεν θυμούνται τις προσπάθειες προς αυτή την κατεύθυνση, δηλαδή της θηλυκοποίησης της κοινωνίας, που κατέβαλε η «Σχολή της Φρανκφούρτης», προπαγανδίζοντας τις θεωρίες του Johann Jakob Bachofen για την αρχαϊκή μητριαρχική κοινωνία και την μητριαρχική θρησκεία, αλλά και με την διαμόρφωση ψευδο-επιστημονικών όρων  όπως  η «αυταρχική προσωπικότητα» = άτομα που:

α) είναι πιστά στους παραδοσιακούς ρόλους της οικογένειας,
β) είναι προκατειλημμένα απέναντι σε «μειονότητες», 
γ) είναι πιο συντηρητικά στα πολιτικά τους φρονήματα,
δ) έχουν προβλήματα προσαρμογής  σε ομάδες με δημοκρατικό ύφος ή με laissez-faire ύφος κλπ.

Αυτά τα άτομα κατά την ιουδαϊκή Σχολή της Φρανκφούρτης είναι…άρρωστα.
Ποιός είναι ο απώτερος σκοπός όλων αυτών;
Η δημιουργία κοινωνιών που θα μοιάζουν με μία ρευστοποιημένη μάζα, ένας υγρός, εύπλαστος κόσμος, που όλα θα τα επιτρέπει, στην αέναη μάχη ενάντια στον ΠΡΩΤΑΡΧΙΚΟ  ΠΑΤΕΡΑ.

Πρόοδος....!

Η εγκατάλειψη νεογέννητων σε έξαρση ξανά.

 

Αντιδράσεις και ποικίλα σχόλια έχει προκαλέσει η επιστροφή των βρεφοδόχων σε πολλές χώρες, σε κάποιες λόγω της κρίσης.

Από το 2000 έχουν εγκατασταθεί εκατοντάδες βρεφοδόχοι σε νοσοκομεία της Αυστρίας, της Γερμανίας, της Πολωνίας, της Ελβετίας,  της Τσεχίας, της Ρουμανίας  και της Λετονίας και περίπου 400 μητέρες έχουν κάνει χρήση αυτών μέχρι σήμερα.

Οι βρεφοδόχοι εγκαθίστανται σε μεγάλα νοσοκομεία και πέρα από την φροντίδα στα παιδιά προσφέρουν ανωνυμία στην μητέρα, η οποία έχει την επιλογή να πάρει πίσω το παιδί αν αλλάξει άποψη μέσα σε μια εβδομάδα.

Σε άλλη περίπτωση, τα μωρά δέχονται τις απαραίτητες φροντίδες και στην συνέχεια εντάσσονται στη δικαιοδοσία του εθνικού συστήματος υιοθεσιών.

Πολλές οργανώσεις θεωρούν ότι βοηθάει στην μείωση της παιδικής θνησιμότητας, ενώ άλλοι υποστηρίζουν ότι με αυτόν τον τρόπο οι γονείς εγκαταλείπουν πιο εύκολα τα παιδιά τους.

 

Για στήριξη της οικογένειας... μίλησε κανείς;

Αξέχαστοι κινηματογραφικοί μπαμπάδες.

Με αφορμή την σημερινή Παγκόσμια Ημέρα του Πατέρα, θυμόμαστε μερικούς από τους καλύτερους μπαμπάδες του σινεμά, που έκαναν τα παραπάνω και πολλά περισσότερα για τα κινηματογραφικά παιδιά τους.


Κρίστοφερ Γκάρντνερ (Γουίλ Σμιθ)
 «Το Κυνήγι της Ευτυχίας»
«Μην αφήσεις ποτέ κανέναν να σου πει ότι δεν μπορείς να κάνεις κάτι. Ούτε καν εμένα. Αν έχεις ένα όνειρο, πρέπει να το προστατεύσεις. Όταν οι άνθρωποι δεν μπορούν να κάνουν κάτι, σου λένε ότι κι εσύ δεν μπορείς. Αν θέλεις κάτι, κυνήγησέ το. Τελεία.»
 

Γκουίντο Ορεφίτσε (Ρομπέρτο Μπενίνι)
 «Η Ζωή Είναι Ωραία»
«Κοιμήσου τώρα. Κάνε γλυκά όνειρα. Ίσως ονειρευόμαστε και οι δύο. Ίσως όλο αυτό είναι ένα όνειρο και το πρωί η μαμά θα μας ξυπνήσει με γάλα και μπισκότα.»




Τζορτζ Μπανκς (Στιβ Μάρτιν)
«Ο Πατέρας της Νύφης»
«Συνειδητοποίησα εκείνη τη στιγμή ότι δεν θα γυρνούσα ποτέ ξανά στο σπίτι για να βρω την Άννι στην κορυφή της σκάλας. Ποτέ δεν θα την ξαναέβλεπα στο πρωινό με τη ρόμπα και τις κάλτσες της. Ξαφνικά συνειδητοποίησα αυτό που συνέβαινε. Η Άννι είχε μεγαλώσει και μας άφηνε, και κάτι μέσα μου άρχισε να πονά.»


 
Τζορτζ Μπέιλι (Τζέιμς Στιούαρτ)
«Μια Υπέροχη Ζωή»
«Δεν είναι υπέροχο; Θα πάω στην φυλακή!»






 
Τζον Κ. (Ντένζελ Γουάσινγκτον)
«John Q»
«Δεν θα θάψω τον γιο μου! Ο γιος μου θα θάψει εμένα!»





Τζιουζέπε Κόνλον (Πιτ Ποστλθγουέιτ)
«Εις το Όνομα του Πατρός»«Απλά έκρυψαν το φως. [δείχνει το κεφάλι του] Δεν μπορούν να κρύψουν το φως εδώ μέσα.»

Αντόνιο Ρίτσι (Λαμπέρτο Ματζιοράνι) «Κλέφτης Ποδηλάτων»
«Ας τα ξεχάσουμε όλα. Θα μεθύσουμε!»







Καθηγητής Χένρι Τζόουνς (Σον Κόνερι)
«Ο Ιντιάνα Τζόουνς και η Τελευταία Σταυροφορία»
 «Βασικά, ήμουν υπέροχος πατέρας. Σου είπα ποτέ να τελειώσεις το φαγητό σου;
Να πας για ύπνο;
Να πλύνεις τα αυτιά σου;
Να κάνεις τα μαθήματά σου;
Όχι. Σεβάστηκα την ιδιωτική σου ζωή και σου έμαθα να βασίζεσαι στον εαυτό σου.»

Τζιοβάνι Σερμόντι (Νάνι Μορέτι)
«Το Δωμάτιο του Γιου»
«Αντίο, Αντρέα»







Εντ Μπλουμ (Άλμπερτ Φίνεϊ)
«Big Fish»
«Όταν αποκτάς παιδί, όλα αλλάζουν. Ρεύεται, πεινά τα βράδια, πρέπει να το αλλάξεις…Μου λένε ότι είναι τρομερό. Και μετά περνάς χρόνια προσπαθώντας να το διαφθείρεις και να το παραπλανήσεις, να γεμίσεις το μυαλό του με ανοησίες, και παρόλ’ αυτά βγαίνει μια χαρά.»


Μάρλιν (Άλμπερτ Μπρουκς και Θοδωρής Αθερίδης)
«Ψάχνοντας τον Νέμο»
«Πρέπει να βγω από’δω μέσα! Πρέπει να βρω το γιο μου.
Πρέπει… να του απαντήσω πόσο χρονών μπορούν να φτάσουν οι θαλάσσιες χελώνες!»




Άνδρας (Βίγκο Μόρτενσεν)
«Ο Δρόμος»
 «Αν ήμουν Θεός, θα είχα κάνει τον κόσμο όπως είναι, χωρίς καμία διαφορά.
Και έτσι έχω εσένα…έχω εσένα.»

Φιούριους Στάιλς (Λόρενς Φίσμπερν)
«Τα Παιδιά της Γειτονιάς»
«Κάθε βλάκας μπορεί να κάνει ένα μωρό αλλά μόνο ένας πραγματικός άντρας μπορεί να μεγαλώσει τα παιδιά του.»

Ο πατέρας του Τζιμ (Γιουτζίν Λέβι)
«American Pie»
«Θα πούμε στην μητέρα σου ότι φάγαμε όλη την πίτα.»








Μπράιαν Μιλς (Λίαμ Νίσον)
«Η Αρπαγή»«Αυτό που έχω είναι πολύ συγκεκριμένες ικανότητες, που απέκτησα κατά τη διάρκεια μιας μεγάλης καριέρας. Ικανότητες που με κάνουν τον εφιάλτη ανθρώπων σαν και σένα.
Αν αφήσεις την κόρη μου τώρα, τότε θα μπει ένα τέλος.
Δεν θα σε αναζητήσω, δεν θα σε κυνηγήσω.
Αλλά αν δεν την αφήσεις, θα σε ψάξω, θα σε βρω, και θα σε σκοτώσω.»


Γουίνκ (Ντουάιτ Χένρι)
«Τα Μυθικά Πλάσματα του Νότου»
«Ο μόνος μου σκοπός στη ζωή είναι να της μάθω πώς να τα καταφέρει.»

 Μάικλ Σάλιβαν (Τομ Χανκς)
«Ο Δρόμος της Απώλειας»
«Ο Πίτερ ήταν ένα τόσο γλυκό αγοράκι. Και εσύ…εσύ ήσουν πιο πολύ σαν και μένα. Και δεν ήθελα να είσαι σαν και μένα.»

Τεντ Κράμερ (Ντάστιν Χόφμαν)
«Kράμερ Εναντίον Κράμερ»
«Ξυπνάμε και τρώμε πρωινό και μιλάμε, και τον πάω στο σχολείο, και μετά τρώμε βραδινό και μιλάμε και τότε, και του διαβάζω μια ιστορία… Χτίσαμε μια ζωή μαζί και αγαπιόμαστε.»

Mουφάσα (Τζέιμς Ερλ Τζόουνς και Κώστας Καστανάς)
«Ο Βασιλιάς των Λιονταριών»
«Κοίτα, Σίμπα. Ό,τι αγγίζει το φως είναι το βασίλειό μας. Οι βασιλιάδες ανατέλλουν και δύουν σαν τον ήλιο. Μια μέρα ο ήλιος θα δύσει για μένα και θα ανατείλει για σένα ως νέο βασιλιά.»

Άττικους Φιντς (Γκρέγκορι Πεκ) 
«To Kill a Mockingbird»«Δεν μπορείς ποτέ να καταλάβεις στα αλήθεια έναν άνθρωπο μέχρι να δεις τα πράγματα από την δική του οπτική γωνία…Μέχρι να τρυπώσεις μέσα του και να κάνεις μερικά βήματα σαν να είσαι εκείνος.»




 ΠΗΓΗ

Η συμμορία των Ευρωπαίων Φεμινιστριών ζητά απαγόρευση παιδικών παραμυθιών.

 Ότι "παραδοσιακό" είναι "αρνητικό" για τον Φεμινισμό!

 

Τα Ευρωπαϊκά νηπιαγωγεία και σχολεία πρέπει να απαγορεύσουν τα παιδικά βιβλία και παραμύθια που απεικονίζουν την παραδοσιακή οικογένεια. 

Αυτό είναι ένα αίτημα της επιτροπής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τα Δικαιώματα της Γυναίκας. Σύμφωνα με την επιτροπή, τα παραμύθια θα πρέπει να μιλάνε για τη σεξουαλική διαφορετικότητα. (Νορβηγοί ειδικοί πιστεύουν ότι τα παιδιά επωφελούνται βλέποντας πορνό.)

Η Επιτροπή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τα Δικαιώματα των Γυναικών και την Ισότητα των Φύλων παρασκευάζουν μια έκθεση που ζητά την απαγόρευση όλων των βιβλίων που παρουσιάζουν την παραδοσιακή οικογένεια όπου ο πατέρας είναι ο αρχηγός και κουβαλητής της οικογένειας και η μητέρα φροντίζει για τα παιδιά, στα σχολεία και τα κέντρα ημερήσιας φροντίδας της Ευρώπης. Σύμφωνα με τους συγγραφείς, τα βιβλία αυτά είναι κακά για την μελλοντική ζωή των παιδιών, ιδιαίτερα στα κορίτσια, και την προώθηση της λάθος συμπεριφοράς. Στο μέλλον, μπορεί να τα αποτρέψει από την οικοδόμηση μιας σταδιοδρομίας.

Οι φεμινίστριες ανησυχούν ότι τα παιδιά από μικρή ηλικία έρχονται συνεχώς αντιμέτωποι με «αρνητικά στερεότυπα των φύλων» σε τηλεοπτικές εκπομπές και διαφημιστικά.
Η λέξη "αρνητικό" της έκθεσης είναι συνώνυμη με τη λέξη "παραδοσιακό".

Με την πάροδο του χρόνου, η απαγόρευση θα επεκταθεί και στην τηλεόραση και τη διαφήμιση.
Μέχρι στιγμής, αποφασίστηκε να αρχίσει με τα σχολικά βιβλία.

Οι συντάκτες της έκθεσης συνιστούν επειγόντως νομοθετικά μέτρα στον τομέα της παιδικής λογοτεχνίας. Συγκεκριμένα, προτείνουν την εισαγωγή μιας πολιτικής της "ισότητας όλων των κοινωνικών τομέων". Ένα παράδειγμα αυτής της εναλλακτικής λογοτεχνίας για τα παιδιά είναι ένα βιβλίο με τίτλο "Ο Βασιλιάς και ο Βασιλιάς" με εξώφυλλο δυο άνδρες να φιλιούνται. Σύμφωνα με την έκθεση, αυτό θα βοηθήσει τα παιδιά να μάθουν για την "πραγματική σεξουαλική διαφορετικότητα της κοινωνίας".

"Ο Βασιλιάς και ο Βασιλιάς"

Στην πραγματικότητα, τα εν λόγω μέτρα έχουν ήδη ληφθεί σε ορισμένες χώρες, ιδιαίτερα στις Σκανδιναβικές από αυτούς που θεωρούν τους εαυτούς τους ως την εμπροσθοφυλακή της Δυτικής δημοκρατίας. Η "Pravda.Ru" ανέφερε πριν λίγο καιρό για έναν Σουηδό κατασκευαστή παιχνιδιών που εξέδωσε έναν κατάλογο πριν από τα Χριστούγεννα, όπου τα κορίτσια απεικονίζονται με όπλα λέιζερ να χτυπούν φανταστικούς εχθρούς και τα αγόρια αποτυπώθηκαν να παίζουν με κούκλες.

Αυτό ήταν μια απαίτηση του Σουηδικού ΕΣΡ για τις διαφημίσεις, που κατηγόρησε τον κατασκευαστή παιχνιδιών για σεξισμό και της επιβολής των αρνητικών στερεοτύπων των φύλων. Στα Νορβηγικά νηπιαγωγεία το 2010 εισήχθηκε ένα πρόγραμμα υποχρεωτικής εκπαίδευσης, με επίκεντρο το φύλο των σεξουαλικών μειονοτήτων.

"Θετικό" πρότυπο οικογένειας.

Η έκθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου επέμεινε επίσης ότι "η ομοφυλοφιλία πρέπει να διδάσκεται στο νηπιαγωγείο ως μια μορφή της εμπειρίας και της γνώσης". Σύμφωνα με αυτούς, αυτό θα επεκτείνει την έννοια της «ταυτότητας φύλου» για τα παιδιά. «Η σεξουαλική διαφορετικότητα θα πρέπει να είναι εμφανείς στα παιδιά. Τα παιδιά πρέπει να γνωρίζουν ότι αυτό είναι φυσιολογικό, όταν οι γονείς τους είναι γκέι ή λεσβίες."

Για κάποιο λόγο, δεν είναι όλοι οι γονείς πρόθυμοι να πιστέψουν ότι αυτό είναι «φυσιολογικό». Στη Νορβηγία η μουσουλμανική κοινότητα αντιτίθεται σθεναρά σε αυτή την εκπαίδευση στα νηπιαγωγεία. Απειλούσαν να αποσύρουν τα παιδιά τους από τα εν λόγω ιδρύματα ή να δημιουργήσουν μια εναλλακτική λύση.

Για τους "νυχτωμένους" γονείς οι οποίοι δεν είναι ενήμεροι για τις τελευταίες τάσεις στον τομέα της εκπαίδευσης σχετικά με το φύλο στη σύγχρονη κοινωνία, η μεγαλύτερη εφημερίδα της Νορβηγίας VG Nett, δημοσίευσε πρόσφατα μια γνώμη των ψυχολόγων και σεξο-θεραπευτών, οι οποίοι είπαν ότι ήταν ευεργετικό για τα παιδιά να παρακολουθούν πορνό στο διαδίκτυο.

"Οι γονείς δεν θα πρέπει να φοβούνται τη σεξουαλικότητα των παιδιών τους. Αντίθετα, από την άποψη της υγείας, είναι ευεργετικό να παρακολουθούν πορνό σε μια εποχή που οι γονείς και τα παιδιά πρέπει να μιλήσουν ανοιχτά για αυτά τα θέματα", δήλωσε ο ψυχολόγος και ερευνητής του σεξ Andres Lindskog.

Ήταν μια δήλωση που εξέδωσε πρόσφατα, σχολιάζοντας έναν εμπειρογνώμονα από την οργάνωση Save the Children, ο οποίος εξέφρασε την ανησυχία του για το γεγονός ότι όλο και περισσότερα παιδιά και έφηβοι εθίζονται να παρακολουθούν πορνογραφικές ιστοσελίδες στο Διαδίκτυο.

Ο Anders Lindskog είναι πεπεισμένος ότι δεν υπάρχει καμία εξάρτηση ή ζημιά από αυτό. «Είναι σημαντικό για τους γονείς να κατανοήσουν ότι τα παιδιά γεννιούνται με τη σεξουαλικότητα και ακολουθούν τη βιολογία τους. Τα παιδιά έχουν τα ίδια συναισθήματα με τους ενήλικες», είπε ο εμπειρογνώμονας.

Μετά από αυτό, θα πρέπει να μας εκπλήσσει ότι ο αριθμός των περιπτώσεων παιδοφιλίας αυξάνεται στη Νορβηγία; Οι περισσότερες από αυτές συμβαίνουν μέσα στην οικογένεια. Πριν από λίγες ημέρες, οι εφημερίδες έγραψαν για άλλη μια τέτοια περίπτωση. Ένα ζευγάρι, ο σύζυγος και η σύζυγος, υπέβαλλαν τα τρία παιδιά τους κάτω των 10 ετών στη βία και σε σεξουαλικές διαστροφές για χρόνια.

Τα παιδιά επιβεβαίωσαν την βία στην αστυνομία. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η τιμωρία θα είναι αρκετά σοβαρή. Στη Νορβηγία, η παιδοφιλία θεωρείται μια ασθένεια και είναι εισηγμένη στο Μητρώο Ιατρών. Για το λόγο αυτό, παιδεραστές δίδονται σύντομες ποινές - από μερικούς μήνες έως αρκετά χρόνια. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η τιμωρία θα μπορούσε να περιοριστεί σε κύρωση μόνον. Στο τέλος, οι γονείς μπορούν πάντα να λένε ότι ασκείται «ποικιλία των σεξουαλικών σχέσεων."

Svetlana Smetanina

Pravda.Ru 

Ο ρόλος του πατέρα στη διαπαιδαγώγηση

 Μήπως τον έχουμε υποτιμήσει;

 

Οι περισσότερες έρευνες που είχαν γίνει στο παρελθόν, δεν είχαν δώσει ιδιαίτερη βαρύτητα στο ρόλο που έχει ο πατέρας στη διαπαιδαγώγηση των παιδιών, με αποτέλεσμα να θεωρείται η επιρροή του ως μη σημαντική ή να χαρακτηρίζεται ο ίδιος ως αδιάφορος στην όλη διαδικασία.

Οι σημερινές έρευνες όμως αποδίδουν έναν τελείως διαφορετικό ρόλο στον πατέρα από αυτόν που ίσχυε στο παρελθόν. Σήμερα υπάρχει συμφωνία στο ότι ο πατέρας διαδραματίζει ένα μοναδικό και κρίσιμο ρόλο στην ανατροφή και καθοδήγηση των παιδιών. Ο μπαμπάς μπορεί να είναι το ίδιο ευαίσθητος με το μωρό όπως και η μαμά, και καθώς το παιδί μεγαλώνει ο μπαμπάς μπορεί να αναλάβει επιπρόσθετους ρόλους στην πνευματική καθοδήγηση και κοινωνική ανάπτυξη του παιδιού. Ακόμα και όταν ο μπαμπάς απλά παίζει με το παιδί του, βοηθάει και καλλιεργεί την ανάπτυξή του.

Ο ρόλος του πατέρα στη βρεφική ηλικία.

Πολυάριθμες έρευνες έχουν δείξει ότι η συναισθηματική υποστήριξη του πατέρα στη μητέρα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και τους πρώτους μήνες μετά τη γέννα, παίζει εξαιρετικά σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση θετικών σχέσεων. Όταν δεν υπάρχει αυτή η υποστήριξη όμως δημιουργείται έντονο στρες στο σύστημα της οικογένειας.

Ο ερχομός ενός μωρού στο ζευγάρι μπορεί από μόνος του να επηρεάσει τη σχέση τους. Αν και τις περισσότερες φορές πρόκειται για ένα ευχάριστο γεγονός, έρευνες έχουν δείξει ότι η γέννηση του πρώτου παιδιού προκαλεί έντονο άγχος στους γονείς και αυτό γιατί το μωρό δημιουργεί αυξημένες απαιτήσεις χρόνου και ενέργειας που θα πρέπει να καταβάλλουν και οι δύο γονείς. Είναι επομένως σημαντικό να συμμετέχουν και οι δύο στην όλη διαδικασία προκειμένου να διατηρηθεί η ισορροπία στην οικογένεια και στη σχέση.

Πρόσφατες μελέτες έχουν δείξει ότι ακόμα και από τη βρεφική ηλικία, τα παιδιά που έχουν πατέρες που συμμετέχουν ενεργά στην ανατροφή του παιδιού, είναι πιο πιθανό να είναι συναισθηματικά ασφαλή, να νιώθουν περισσότερη σιγουριά και αυτοπεποίθηση στο να εξερευνήσουν το περιβάλλον τους, και καθώς μεγαλώνουν να έχουν καλύτερες κοινωνικές σχέσεις.

Ο ρόλος του πατέρα στην παιδική ηλικία.

Ο τρόπος του παιχνιδιού μεταξύ πατέρα και παιδιού, έχει βρεθεί να παίζει σημαντικό ρόλο και να έχει σημαντικό αντίκτυπο στη συναισθηματική και κοινωνική ανάπτυξη των παιδιών. Τις περισσότερες φορές οι μπαμπάδες περνούν περισσότερο χρόνο για παιχνίδι με τα παιδιά τους από όσο οι μαμάδες και τείνουν να είναι περισσότερο θορυβώδεις και ενεργοί στο παιχνίδι τους. Τα περισσότερα παιδιά απολαμβάνουν αυτό το είδος παιχνιδιού ακόμα και αν περνούν λιγότερο χρόνο με τον μπαμπά. Τα παιδιά αποδίδουν στον μπαμπά ένα ουσιαστικό, μοναδικό και ιδιαίτερο ρόλο μέσα από το παιχνίδι μαζί του.

Όταν οι μπαμπάδες παίζουν με τα παιδιά, δεν τα διασκεδάζουν μόνο, αλλά συμβάλλουν στην ανάπτυξή τους. Ο μπαμπάς μέσα από το παιχνίδι προσφέρει στο παιδί ένα ασφαλές περιβάλλον γεμάτο προκλήσεις που το βοηθά να μάθει πώς να αλληλεπιδρά με τον κόσμο και με τους άλλους γύρω του. Για παράδειγμα, μέσα από την πάλη (αγαπημένο παιχνίδι μπαμπάδων και παιδιών), ο μπαμπάς ενθαρρύνει το παιδί να εξερευνήσει την δύναμή του, να μάθει την επίδραση που μπορεί να έχει στους άλλους και να γνωρίσει τα όριά του. Μέσα από το παιχνίδι με την μπάλα το παιδί μπορεί και βελτιώνει δεξιότητες επίλυσης προβλημάτων και όχι μόνο, γιατί πρέπει να σκεφτεί πώς θα την πιάσει, πώς θα την κλοτσήσει, να της δώσει την σωστή κατεύθυνση και να υπολογίσει τη δύναμη που πρέπει να ασκήσει για την στείλει εκεί που θέλει. Έρευνες δείχνουν ότι τα παιδιά που έχουν μπαμπάδες που παίζουν μαζί τους, έχουν υψηλότερη επίδοση στα τεστ σκέψης και στις δεξιότητες επίλυσης προβλημάτων.

Οι μπαμπάδες παίζουν σημαντικό ρόλο και στην συναισθηματική ανάπτυξη των παιδιών. Έρευνες δείχνουν ότι ο στοργικός και συναισθηματικός πατέρας που αναγνωρίζει τα συναισθήματα του παιδιού του, βοηθά το παιδί να αναπτύξει τη συναισθηματική του νοημοσύνη και πώς να αντιμετωπίζει τα αρνητικά συναισθήματα. Επιπλέον, έχει βρεθεί ότι τα παιδιά που έχουν στενή σχέση με τον πατέρα τους τείνουν να διαμορφώνουν καλύτερες σχέσεις με τους άλλους, να συμπεριφέρονται λιγότερο επιθετικά και να νιώθουν μεγαλύτερη ασφάλεια τόσο στις σχέσεις που θα διαμορφώσουν στην παιδική ηλικία, αλλά και στην ενήλικη ζωή τους.

Ο ρόλος του πατέρα στη σχολική ηλικία.

Ειδικοί έχουν τονίσει ότι η ποιοτική ενασχόληση του πατέρα με το παιδί κατά τη διάρκεια της σχολικής περιόδου, είναι κρίσιμος παράγοντας που θα καθορίσει την εμπιστοσύνη του παιδιού για τον εαυτό του, καθώς και την ικανότητά του να ανταποκρίνεται στις νέες προκλήσεις με θετικό τρόπο.

Ο λόγος που ο πατέρας έχει τόσο σημαντικό ρόλο σε αυτή την περίοδο του παιδιού είναι γιατί σε αντίθεση με τη μητέρα που είναι πιο “προστατευτική”, ο ίδιος τείνει να βάζει περισσότερες προκλήσεις στο παιδί για να δοκιμάσει νέες εμπειρίες και τείνει να ενθαρρύνει περισσότερο την ανεξαρτησία. Αυτό το γεγονός δίνει στα παιδιά την ευκαιρία να αναπτύξουν δεξιότητες επίλυσης προβλημάτων. Η ενθάρρυνση των μπαμπάδων για την ανεξαρτησία των παιδιών τους, βοηθά τα παιδιά όχι μόνο να μάθουν νέες δεξιότητες, αλλά να αναλαμβάνουν και τις ευθύνες των πράξεών τους.

Σε μια μελέτη βρέθηκε ότι οι μπαμπάδες που ανέμεναν από τα παιδιά τους να χειρίζονται ευθύνες, όπως για παράδειγμα τη χρήση ψαλιδιού, το πώς να διασχίζει το παιδί το δρόμο ή να κάνει μπάνιο μόνο του, τότε τα παιδιά είχαν υψηλότερες επιδόσεις στη δεξιότητες σύνθετης σκέψης. Οι ερευνητές κατέληξαν ότι η επίτευξη καθηκόντων στη σχολική ηλικία είναι ιδιαίτερα σημαντική και ο ρόλος του πατέρα έχει μεγαλύτερη επίδραση στην αυτοεκτίμηση των παιδιών από αυτόν της μητέρας.

Σύμφωνα με έρευνες, όσο πιο ενεργό ενδιαφέρον δείχνει ο πατέρας στην εκπαίδευση του παιδιού, τόσο πιο πολύ αναπτύσσεται το παιδί πνευματικά.

 Όσο πιο πολύ ασχολείται ο πατέρας με τα θέματα του σχολείου, τόσο πιο καλές σχολικές επιδόσεις έχει το παιδί. Μελέτη που έγινε σε αγόρια, έδειξε ότι όταν οι μπαμπάδες ενθάρρυναν δεξιότητες που σχετίζονταν με μαθηματικά και με την ανάγνωση, τόσο πιο πολύ βελτιώνονταν οι επιδόσεις των παιδιών σε σχολικές δοκιμασίες. Μια άλλη ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα μελέτη έδειξε ότι το ποσοστό του χρόνου που περνούν οι μπαμπάδες με τα παιδιά τους έχει άμεση σχέση με τις μαθηματικές δεξιότητες που θα αναπτύξουν τα παιδιά.

Η εμπλοκή του πατέρα όμως είναι εξίσου σημαντική και σε δραστηριότητες που δεν αφορούν μόνο το σχολείο. Έρευνα έχει δείξει ότι οι μπαμπάδες που ενθάρρυναν τον αθλητισμό και τη σωματική δραστηριότητα των παιδιών τους, τα βοηθούσαν να έχουν περισσότερες επιτυχίες τόσο στο σχολείο, όσο και στην επαγγελματική τους πορεία αργότερα – πράγμα που ίσχυε και για τα αγόρια και για τα κορίτσια.

Ο ρόλος του πατέρα στην εφηβεία.

Καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν και γίνονται έφηβοι, περνούν περισσότερο χρόνο μακριά από τους γονείς τους και αναζητούν περισσότερο την παρέα των φίλων. Ωστόσο οι γονείς συνεχίζουν να έχουν ισχυρή επιρροή στις πεποιθήσεις, στις αξίες και στα σχέδια των παιδιών για το μέλλον.

Η εφηβεία συχνά είναι μια περίοδος αυξημένων συγκρούσεων μεταξύ των παιδιών και των γονιών, και ιδιαίτερα με τις μητέρες. Αυτό μπορεί να συμβαίνει γιατί ίσως οι έφηβοι περνούν περισσότερο χρόνο με τη μαμά, είτε γιατί οι μητέρες αντιδρούν περισσότερο στις συμπεριφορές του έφηβου παιδιού τους (π.χ. το ντύσιμο).

Αν και οι έφηβοι στηρίζονται περισσότερο στη μητέρα τους για συναισθηματική υποστήριξη, ο ρόλος του πατέρα εξακολουθεί να παραμένει σημαντικός. Οι έφηβοι τείνουν να εμπιστεύονται περισσότερο τους πατέρες τους για συζητήσεις και συμβουλές και έχουν ανάγκη να ξέρουν ότι είναι άμεσα διαθέσιμοι. Ιδιαίτερα για τα αγόρια αυτής της ηλικίας ο πατέρας λειτουργεί ως ισχυρό πρότυπο και έχει άμεση επιρροή στη συμπεριφορά, στην προσωπικότητα, στις επιλογές και στις συνήθειές τους.

Κλείνοντας, η μητέρα και ο πατέρας έχοντας ο καθένας το δικό του ρόλο, θα καθορίσουν μαζί την υγιή ανάπτυξη των παιδιών. Επομένως δεν θα πρέπει να υποτιμάται σε καμία περίπτωση η επίδραση που έχουν και οι δύο στη διαδικασία της διαπαιδαγώγησης. Τα παιδιά έχουν ανάγκη την ενεργή συμμετοχή και των δύο γονιών (όταν αυτό είναι δυνατό) για να μεγαλώσουν σε ένα ασφαλές και ισορροπημένο περιβάλλον.

 Parentshelp.gr

Ο Αμερικανός στρατιώτης που έκανε όλο το γήπεδο να δακρύσει...

Είναι η συγκλονιστική σκηνή, του στρατιώτη, ο οποίος επέστρεψε από το Αφγανιστάν και κλήθηκε - ως παίκτης του μπέιζμπολ - να πιάσει τη μπάλα που έριξε η κόρη του.




Η εννιάχρονη Αλάινα Ανταμς δεν είχε ιδέα τί πρόκειται να συμβεί όταν κλήθηκε να ρίξει την πρώτη μπάλα των Tampa Bay Rays στον αγώνα μπέιζμπολ με αντίπαλο τους Boston Red Sox.
Ο πατέρας της, Γουίλιαμ Άνταμς, απουσίαζε για περίπου έναν χρόνο στο Αφγανιστάν. Μόνο που εκείνο το βράδυ είχε επιστρέψει και αποφάσισε να κάνει… έκπληξη στην κόρη του. Φόρεσε την κάσκα και μεταμφιέστηκε σε catcher της ομάδας.

ΠΗΓΗ.

ΌΧΙ στον ακρωτηριασμό των γενετικών οργάνων!

 

Νεκροί 23 νεαροί σε τελετή περιτομής στη Νότιο Αφρική.

 

 Έρευνα για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες έχασαν τη ζωή τους 23 αγόρια και νεαροί άνδρες οι οποίοι είχαν... υποβληθεί σε περιτομή κατά τη διάρκεια παραδοσιακών τελετών σε αγροτικές περιοχές της Νότιας Αφρικής ξεκίνησαν οι αρχές.

Οι νεαροί, ηλικίας από 13 έως 21 ετών, συμμετείχαν στις τελετές αυτές αλλά δεν έχει διευκρινιστεί μέχρι στιγμής αν περιτμήθηκαν όλοι από το ίδιο άτομο, δήλωσε ο συνταγματάρχης της αστυνομίας Λίοναρντ Χλάτι.

«Επί του παρόντος ερευνούμε 22 υποθέσεις ανθρωποκτονίας ενώ εξετάζεται και άλλη μία περίπτωση θανάτου υπό ιδιαίτερες συνθήκες», είπε ο Χλάτι. Όλοι οι θάνατοι αναφέρθηκαν στην επαρχία Μπουμαλάνγκα της ανατολικής Νότιας Αφρικής.

«Ενημερωθήκαμε σχετικά στις 8 Μαΐου, όταν τέσσερις περιτμηθέντες εισήχθησαν σε νοσοκομείο και πέθαναν. Δεν επρόκειτο για θανάτους από φυσικά αίτια αλλά ως αποτέλεσμα των τραυμάτων τους. Το προσωπικό του νοσοκομείου έκανε το καθήκον του και μας ενημέρωσε», πρόσθεσε.

Οι θάνατοι των νεαρών έχουν προκαλέσει κατακραυγή στη Νότια Αφρική. «Το θεωρούμε ανεύθυνο, παράλογο, ακόμη και ανήθικο να καταστρέφονται ζωές νέων στο όνομα της παράδοσης» ανέφερε σε ανακοίνωσή της η ένωση των εργαζομένων στις υπηρεσίες υγείας.

Η περιτομή των αγοριών είναι μια πρακτική που ακολουθούν πολλές φυλές ιθαγενών στη Νότια Αφρική, ιδίως στο πλαίσιο τελετών για την ενηλικίωση των αγοριών. Προβάλλεται επίσης και προωθείται ως τρόπος για να μειωθεί ο κίνδυνος μετάδοσης του HIV, του ιού που προκαλεί το AIDS.

Ανεπισήμως, εκτιμάται ότι εκατοντάδες αγόρια και νεαροί άνδρες έχουν πεθάνει τα τελευταία χρόνια κατά τη διάρκεια τέτοιων τελετών σε όλη τη χώρα.

 

Stop Male Genital Mutilation!