ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Φατούρου Ιωάννα Α.Μ. 3000Μ217
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Στις μέρες μας η βία μέσα στην οικογένεια , αποτελεί σοβαρό παγκόσμιο κοινωνικό πρόβλημα , που δυστυχώς λαμβάνει επικίνδυνες και απροσδιόριστες διαστάσεις.
Η ενδοοικογενειακή βία αποτελεί κατάφωρη παραβίαση των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων , του δικαιώματος της ζωής , της σωματικής ακεραιότητας και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. που καλύπτεται από μια σιωπή , η οποία πρέπει να σπάσει. Η βία στην οικογένεια υπερβαίνει τα ιδιωτικά πλαίσια , αφορά στο σύνολό της μια κοινωνία που οφείλει , μέσα από τη συντεταγμένη πολιτεία της , να αντιδράσει.
Κυμαίνεται ευρέως όσον αφορά τη φύση , την κλίμακα , τις συνέπειες και ξεφεύγει από τα γεωγραφικά σύνορα , το φύλο , τα όρια ηλικίας , τις ταξικές διακρίσεις , το μορφωτικό και βιοτικό επίπεδο , τη φυλή ή τις πολιτισμικές διαφορές. Τα στοιχεία καταδεικνύουν ότι η κακοποίηση διαπερνά τις τάξεις και τις εθνικότητες και δεν αφορά μόνο τον αναπτυσσόμενο κόσμο αλλά είναι ένα σαρωτικό φαινόμενο.
Τα στατιστικά στοιχεία στην περίπτωση της ενδοοικογενειακής βίας είναι μόνο ενδεικτικά του φαινομένου , δείχνοντας απλά την κορυφή του παγόβουνου μιας και οι διαμορφωμένες στατιστικές προέρχονται από θύματα που έχουν καταγγείλει την κακοποίησή τους.
Ειδικότερα το θέμα που θα διαπραγματευτούμε στη εργασία που έπεται , τη ενδοσυζυγική βία με θύμα τον άντρα , είναι ένα θέμα που σπάνια αναφέρεται πόσο μάλλον καταγγέλλεται. Αυτό οφείλεται στα πολιτισμικά στερεότυπα που θέλει τον άντρα να΄ ναι το "δυνατό" φύλο που σε καμιά περίπτωση δεν θα μπορούσε να θυματοποιηθεί από μια γυναίκα. Εξαιτίας αυτού του γεγονότος είναι εξαιρετικά σπάνιες και οι καταγγελίες τέτοιων περιστατικών. Σ΄ αυτό συντελεί και η αντιμετώπιση από τις διωκτικές αρχές οι οποίες αντιμετωπίζουν τα θύματα της ενδοοικογενειακής βίας με ιδιαίτερο σκεπτικισμό. Η δε αντιμετώπιση των ανδρών – θυμάτων συνοδεύονται όχι μόνο από σκεπτικισμό αλλά και από χλευασμό.
Ο πραγματικός πολιτισμός , σε μια σύγχρονη χώρα , προϋποθέτει σχέσεις αμοιβαίου σεβασμού μεταξύ των μελών του κοινωνικού συνόλου , σχέσεις βασισμένες στην ατομική αξιοπρέπεια και την αυτοεκτίμηση. Ένας τέτοιος , όμως , δημοκρατικός πολιτισμός δεν μπορεί να χτισθεί στην κοινωνία αν δεν θεμελιωθεί πρώτα στην οικογένεια.
Φατούρου Ιωάννα Α.Μ. 3000Μ217
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Στις μέρες μας η βία μέσα στην οικογένεια , αποτελεί σοβαρό παγκόσμιο κοινωνικό πρόβλημα , που δυστυχώς λαμβάνει επικίνδυνες και απροσδιόριστες διαστάσεις.
Η ενδοοικογενειακή βία αποτελεί κατάφωρη παραβίαση των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων , του δικαιώματος της ζωής , της σωματικής ακεραιότητας και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. που καλύπτεται από μια σιωπή , η οποία πρέπει να σπάσει. Η βία στην οικογένεια υπερβαίνει τα ιδιωτικά πλαίσια , αφορά στο σύνολό της μια κοινωνία που οφείλει , μέσα από τη συντεταγμένη πολιτεία της , να αντιδράσει.
Κυμαίνεται ευρέως όσον αφορά τη φύση , την κλίμακα , τις συνέπειες και ξεφεύγει από τα γεωγραφικά σύνορα , το φύλο , τα όρια ηλικίας , τις ταξικές διακρίσεις , το μορφωτικό και βιοτικό επίπεδο , τη φυλή ή τις πολιτισμικές διαφορές. Τα στοιχεία καταδεικνύουν ότι η κακοποίηση διαπερνά τις τάξεις και τις εθνικότητες και δεν αφορά μόνο τον αναπτυσσόμενο κόσμο αλλά είναι ένα σαρωτικό φαινόμενο.
Τα στατιστικά στοιχεία στην περίπτωση της ενδοοικογενειακής βίας είναι μόνο ενδεικτικά του φαινομένου , δείχνοντας απλά την κορυφή του παγόβουνου μιας και οι διαμορφωμένες στατιστικές προέρχονται από θύματα που έχουν καταγγείλει την κακοποίησή τους.
Ειδικότερα το θέμα που θα διαπραγματευτούμε στη εργασία που έπεται , τη ενδοσυζυγική βία με θύμα τον άντρα , είναι ένα θέμα που σπάνια αναφέρεται πόσο μάλλον καταγγέλλεται. Αυτό οφείλεται στα πολιτισμικά στερεότυπα που θέλει τον άντρα να΄ ναι το "δυνατό" φύλο που σε καμιά περίπτωση δεν θα μπορούσε να θυματοποιηθεί από μια γυναίκα. Εξαιτίας αυτού του γεγονότος είναι εξαιρετικά σπάνιες και οι καταγγελίες τέτοιων περιστατικών. Σ΄ αυτό συντελεί και η αντιμετώπιση από τις διωκτικές αρχές οι οποίες αντιμετωπίζουν τα θύματα της ενδοοικογενειακής βίας με ιδιαίτερο σκεπτικισμό. Η δε αντιμετώπιση των ανδρών – θυμάτων συνοδεύονται όχι μόνο από σκεπτικισμό αλλά και από χλευασμό.
Ο πραγματικός πολιτισμός , σε μια σύγχρονη χώρα , προϋποθέτει σχέσεις αμοιβαίου σεβασμού μεταξύ των μελών του κοινωνικού συνόλου , σχέσεις βασισμένες στην ατομική αξιοπρέπεια και την αυτοεκτίμηση. Ένας τέτοιος , όμως , δημοκρατικός πολιτισμός δεν μπορεί να χτισθεί στην κοινωνία αν δεν θεμελιωθεί πρώτα στην οικογένεια.
Ακόμα και όταν θυματοποιούνται οι άνδρες υποστηρίζεται ότι οι δράστες είναι άνδρες και σε καμιά περίπτωση γυναίκες. Οι άνδρες βρίσκονται πλέον εκεί που ήταν οι γυναίκες πριν 25χρόνια.