Παιδιά, αντικείμενα χωρίς βούληση!

Αποσπούνται βιαίως από τους πατέρες τους για το … «Συμφέρον» τους.

Τα δάκρυα στεγνώνουν, αλλά τα τραύματα στην ψυχή τους δεν επουλώνονται ποτέ.

Σκηνές σαν αυτές του video δεν συμβαίνουν μόνο στην …αλλοδαπή.
Συνέβησαν και εχθές ( 24-02-2011 ) στο  Αστυνομικό Τμήμα Ακρόπολης.
Ο πατέρας προσήχθη σιδηροδέσμιος, στο Α.Τ. Ακρόπολης, μαζί με το παιδί του, που με φωνές και κλάματα  αντιστεκόταν να τον αποχωριστή.
Ταυτόχρονα η  μητέρα του, και η Δικηγόρος της, απαιτούσαν την άμεση εκτέλεση δικαστικής απόφασης παρόλη την κατάσταση που δημιουργήθηκε και την ψυχική κατάσταση του παιδιού.
 
Αυτή την στιγμή Πατέρας και παιδί βρίσκονται στο Α.Τ.Α, αναμένοντας το «Χαμόγελο του Παιδιού» να παραλάβει το παιδί και να το οδηγήσει σε Νοσοκομείο, κατόπιν παραγγελίας  Εισαγγελέως.

Βλέπε προηγούμενες Καταγγελίες :

Αστυνομικός έπαιζε με το τηλεκοντρόλ..

Αστυνομικός έπαιζε με το τηλεκοντρόλ... (2) 

Αστυνομικός έπαιζε με το τηλεκοντρόλ... (3)

ΟΗΕ: Ξεχάστε τον παραδοσιακό πατέρα !

...ΒΓΑΛΤΕ ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΣΜΑΤΑ ΣΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΥ ΤΟ ΠΑΝΕ....

Ο ΟΗΕ αποκόπτει τον Πατέρα και από τον βιολογικό του ρόλο!

Η Πατρότητα δεν είναι εργασία για να περιγραφεί. 

Η παραδοσιακή εικόνα του πατέρα δεν αντιστοιχεί στις σημερινές πραγματικότητες, διαπιστώνει έρευνα του ΟΗΕ, επισημαίνοντας ότι ο όρος της «πατρότητας» πρέπει να επαναπροσδιοριστεί καθώς σήμερα οι....πατέρας παίζει πολλούς και διαφορετικούς ρόλους στη ζωή των παιδιών.

Η έννοια της πατρότητας χρειάζεται «δραματική αναπροσαρμογή» προκειμένου να ευθυγραμμιστεί με τον σύγχρονο κόσμο, αναφέρει η σημαντική έρευνα του ΟΗΕ που παρουσιάστηκε χθες στην Νέα Υόρκη και η οποία καταλήγει πως απαιτείται ένας νέο τρόπος περιγραφής των «ρευστών και μεταβαλλόμενων» τρόπων με τους οποίους οι άνδρες νοιάζονται και υποστηρίζουν τα παιδιά τους.

Ίσως το κλειδί των συμπερασμάτων είναι η υπόδειξη πως «πρέπει να σταματήσουμε να αξιολογούμε τους άνδρες βάσει ενός «μητρικού μοντέλου», όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στην έρευνα με τίτλο «Οι άνδρες στην Οικογένεια και Οικογενειακή Πολιτική στον Μεταβαλλόμενο Κόσμο».
Οι άνδρες σήμερα υιοθετούν έναν γονεϊκό ρόλο που περιγράφεται πολύ καλύτερα ως «κοινωνική πατρότητα», αναφέρει η έρευνα, την οποία δημοσιοποίησε το Τμήμα Οικονο0μικών και Κοινωνικών Υποθέσεων της Γραμματείας του ΟΗΕ.

«Σήμερα οι άνδρες είναι πιο πιθανό να ζουν χωριστά από τα παιδιά τους και να έχουν παιδιά εκτός γάμου», δηλώνει η καθηγήτρια Μάργκαρετ Ο Μπράιαν, μια εκ των συγγραφέων της έρευνας και διευθύντρια του Κέντρου Έρευνας για τα Παιδιά και την Οικογένεια του University of East Anglia.

«Πολλοί άνδρες βιώνουν την πατρότητα ως μια σειρά σχέσεων με τα παιδιά, ορισμένα εκ των οποίων είναι βιολογικά δικά τους παιδιά ή άλλα είναι παιδιά των συζύγων ή των συντρόφων τους» προσθέτει η Ο' Μπράιαν. «Αυτή η κατάσταση πραγμάτων απαιτεί μια εξαιρετικά δραματική αναπροσαρμογή της αντίληψής μας για την πατρότητα και για το πώς οι πατεράδες μπορεί να εμπλέκονται στις ζωές των παιδιών».

Η έρευνα διαπιστώνει ότι όλο και περισσότερο, διαφορετικοί άνδρες – συμπεριλαμβανομένων των πατριών, των θείων, των παππούδων, των μεγαλύτερων αδελφών, των εξαδέλφων και άλλων ανδρών – παίζουν διάφορους πατρικούς ρόλους στις ζωές των παιδιών. Ο οποιοσδήποτε από αυτούς τους άνδρες, από μόνος του ή συλλογικά, μπορεί να είναι η πρωταρχική πηγή ανδρικής υποστήριξης του παιδιού. «Πέραν της σπερματοδοσίας, η πατρότητα είναι θεμελιωδώς μια κοινωνική κατασκευή», καταλήγει η Ο' Μπράιαν.

Ο αντίλογος

Ωστόσο, ο Ρομπ Ουίλιαμς, διευθυντής του Ινστιτούτου Πατρότητας, αμφισβητεί τους ισχυρισμούς της έρευνας, αποδίδοντας στον πυρήνα τους ένα χαρακτήρα «χρησιμότητας» στο ρόλο του πατέρα.

«Οι άνδρες μπορούν βεβαίως να είναι πατεράδες και των δικών τους παιδιών αλλά και των παιδιών από άλλες σχέσεις. Όμως αυτή η έρευνα κάνει λάθος όταν δεν θεωρεί καθοριστικό το να γνωρίζει το παιδί ποιος είναι ο βιολογικός του πατέρας», αναφέρει ο Ουίλιαμς.

«Αυτή η χρηστική άποψη της πατρότητας δεν συλλαμβάνει το τί είναι να είσαι πατέρας – ή τί είναι να έχεις πατέρα. Το να είσαι πατέρας είναι κάτι πολύ περισσότερο από το να παρέχεις τροφή και νερό. Εχει να κάνει με το από πού προέρχεσαι», επισημαίνει.

ΠΗΓΗ

Διαβάστε επίσης:   Fathers recognised as crucial to family, UN report

 

Τρία χρόνια μετά την απαγωγή βρήκε το αγοράκι του μέσω ίντερνετ!

"Όσα χρόνια και αν περνούσαν, εγώ ήμουν αποφασισμένος να τον βρω."

Ο Πενγκ Γκάοφενγκ κατάφερε με συνεχείς προσπάθειες μέσα από το ίντερνετ να ξαναβρεί το χαμένο αγοράκι του που είχε εξαφανιστεί μυστηριωδώς πριν τρία χρόνια έξω από το κατάστημά του στην νότια Κίνα. 

Χαράς ευαγγέλια για Κινέζους γονείς που είχαν χάσει το γιο τους πριν από τρία χρόνια... Ο Πενγκ Γκάοφενγκ, έζησε την τραγωδία να χάσει το παιδί του ξαφνικά. Ο γιος του εξαφανίστηκε μυστηριωδώς έξω από το κατάστημα του στη νότια Κίνα.

Μέσα στην απελπισία του να βρει το παιδί του ο Πενγκ μετέτρεψε το μαγαζί σε κέντρο αναζήτησης, αναρτώντας ακόμη και προσφορά αμοιβής σε όποιον μπορούσε να τον βοηθήσει. Σκέφτηκε επίσης και το Ίντερνετ. Δημιούργησε blog και δημοσίευσε φωτογραφίες του παιδιού και πληροφορίες.

Οι προσπάθειές του απέδωσαν καρπούς, όταν ένας φοιτητής επικοινώνησε μαζί του και του είπε ότι είδε το παιδί. Ο Πενγκ ειδοποίησε την αστυνομία και ταξίδεψε στην πόλη όπου είχαν δει τον μικρό, 570 μίλια μακριά από το σπίτι του.

Πράγματι, μετά από τρία χρόνια αναζήτησης κατάφερε να ενωθεί ξανά με το παιδί του. "Όσα χρόνια και αν περνούσαν, εγώ ήμουν αποφασισμένος να τον βρω. Χωρίς το Ίντερνετ αυτό θα ήταν αδύνατο", λέει ο πατέρας που δεν αφήνει από τα μάτια του πια τον μικρό.

Ρεπορτάζ του CNN

Χαράς ευαγγέλια για Κινέζους γονείς που είχαν χάσει το γιο τους πριν από τρία χρόνια... Ο Πενγκ Γκάοφενγκ, έζησε την τραγωδία να χάσει το παιδί του ξαφνικά. Ο γιος του εξαφανίστηκε μυστηριωδώς έξω από το κατάστημα του στη νότια Κίνα.

Μέσα στην απελπισία του να βρει το παιδί του ο Πενγκ μετέτρεψε το μαγαζί σε κέντρο αναζήτησης, αναρτώντας ακόμη και προσφορά αμοιβής σε όποιον μπορούσε να τον βοηθήσει. Σκέφτηκε επίσης και το Ίντερνετ. Δημιούργησε blog και δημοσίευσε φωτογραφίες του παιδιού και πληροφορίες.

Οι προσπάθειές του απέδωσαν καρπούς, όταν ένας φοιτητής επικοινώνησε μαζί του και του είπε ότι είδε το παιδί. Ο Πενγκ ειδοποίησε την αστυνομία και ταξίδεψε στην πόλη όπου είχαν δει τον μικρό, 570 μίλια μακριά από το σπίτι του.

Πράγματι, μετά από τρία χρόνια αναζήτησης κατάφερε να ενωθεί ξανά με το παιδί του. "Όσα χρόνια και αν περνούσαν, εγώ ήμουν αποφασισμένος να τον βρω. Χωρίς το Ίντερνετ αυτό θα ήταν αδύνατο", λέει ο πατέρας που δεν αφήνει από τα μάτια του πια τον μικρό.

Διεκδικήσεις Ανδρών.

 

Φεμινισμός

Το μίσος κατά του  ανδρικού φύλου η (λανθάνουσα !;) κινητήρια δύναμη του;

Διαμαρτυρίες ανδρών στο Χογκ Κογκ για τα δικαιώματά τους.

Διαδήλωση ανδρών για τα δικαιώματά τους στο  Μεξικό. 

Aπόσπασμα ειδήσεων του Reuters.

Η παραδοσιακή οικογένεια "δουλεύει" καλύτερα

Διακριτοί και ισότιμοι οι γονεϊκοί ρόλοι στην οικογένεια.

Οι άνδρες με παιδιά το καλύτερο που έχουν να κάνουν, είναι απλώς να παίζουν μαζί τους και να αφήνουν τις λοιπές φροντίδες της ανατροφής στις μαμάδες, σύμφωνα με μια νέα έρευνα Αμερικανών ψυχολόγων, η οποία υποστηρίζει ότι οι παραδοσιακοί οικογενειακοί ρόλοι «δουλεύουν» καλύτερα.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής την καθηγήτρια Σάρα Σόουπ-Σάλιβαν, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο περιοδικό αναπτυξιακής ψυχολογίας “Developmental Psychology”, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι τα ζευγάρια έχουν ισχυρότερη και καλύτερη αμοιβαία υποστηρικτική σχέση ως γονείς, όταν ο πατέρας περνάει περισσότερη ώρα παίζοντας με τα παιδιά του και λιγότερη ώρα ταΐζοντας ή πλένοντας τα, όπως θα έπρεπε -θεωρητικά τουλάχιστον- να κάνει ένας σύγχρονος μπαμπάς.

Όμως, σύμφωνα με τους ερευνητές, ο άνδρας που επιμένει να μπλέκεται στα πόδια της γυναίκας του, τελικά καταλήγει να υποσκάπτει τις προσπάθειές της να φροντίσει το παιδί και τελικά όλοι καταλήγουν σε χειρότερη κατάσταση απ’ ό,τι αν οι ρόλοι τους ήταν πιο διακριτοί - ένα συμπέρασμα που ασφαλώς δεν θα αρέσει στις φεμινίστριες, αλλά πιθανότατα θα ικανοποιήσει πολλούς άνδρες!

Η Σάλιβαν παραδέχτηκε ότι είναι απογοητευτικό το συμπέρασμα της νέας έρευνας για τους ανθρώπους που πιστεύουν ότι οι πατέρες και οι μητέρες θα πρέπει να μοιράζονται ισότιμα τα καθήκοντα φροντίδας των παιδιών. Πρόσθεσε, πάντως, πως αυτό δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη ότι η ενασχόληση ενός πατέρα με την φροντίδα του παιδιού είναι κακό πράγμα. «Απλώς δεν αποτελεί την ιδανική συνταγή για όλα τα ζευγάρια. Είναι δυνατό να υπάρχει μια στερεή σχέση ανάμεσα στους δύο γονείς, χωρίς να μοιράζονται εξίσου τις ευθύνες τις ανατροφής» τόνισε.

Οι ερευνητές μελέτησαν 112 ζευγάρια εθελοντών με τετράχρονο παιδί, αναλύοντας τον τρόπο ανατροφής και την κατανομή των καθηκόντων μεταξύ των γονιών. Επίσης παρατήρησαν άμεσα τον τρόπο που οι γονείς ασχολούνταν με τα παιδιά τους, κατά πόσο ο ένας υπονόμευε τις προσπάθειες του άλλου ή, αντίθετα, αλληλοϋποστηρίζονταν, κατά πόσο ανταγωνίζονταν μεταξύ τους ή συνεργάζονταν. Έπειτα από ένα χρόνο, επαναλήφθηκαν ανάλογα πειράματα, όταν πια τα παιδιά είχαν γίνει πέντε ετών.

Το γενικό συμπέρασμα ήταν ότι στις οικογένειες όπου από την αρχή οι μπαμπάδες αφιέρωναν τον περισσότερο χρόνο στο παιγνίδι με τα παιδιά τους, το ζευγάρι είχε τελικά καλύτερη σχέση και συνεργασία στην ανατροφή του παιδιού. Όταν, αντίθετα, από την αρχή οι μπαμπάδες είχαν μοιραστεί απολύτως όλες τις ευθύνες της φροντίδας, έπειτα από ένα χρόνο οι δύο γονείς είχαν καταλήξει να δείχνουν μικρότερο βαθμό συνεργασίας μεταξύ τους και αλληλοϋποστήριξης. Οι διαπιστώσεις αυτές ίσχυαν ανεξάρτητα από το μορφωτικό επίπεδο του πατέρα, τις ώρες εργασίας, το συνολικό οικογενειακό εισόδημα, τη διάρκεια της σχέσης των γονέων κ.α.

Η Σάλιβαν επεσήμανε επίσης ότι, όπως έχουν δείξει προηγούμενες έρευνές της, συχνά οι μητέρες λειτουργούν ως «κλειδοκράτορες», ρυθμίζοντας κατά βούληση αν οι μπαμπάδες θα έχουν περισσότερη ή λιγότερη εμπλοκή στη φροντίδα του παιδιού, επιδεικνύοντας μια αμφισημία συναισθημάτων και επιθυμιών, κάτι που βεβαίως έχουν και οι πατέρες από τη δική τους πλευρά.

ΠΗΓΗ

ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΕΝΟΣ ΠΑΤΕΡΑ ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΣΕΙ ΤΗΝ ΚΟΡΗ ΤΟΥ

Το δικαίωμα ενός παιδιού να έχει και Πατέρα.

Αγαπητοί φίλοι δεν ξέρω πια που θα πρέπει να απευθυνθώ σαν Πατέρας που έχει μια κόρη 8 μηνών και την έχει δει σε αυτό το διάστημα τις πρώτες 38 ημέρες τις ζωής της και άλλη μια φορά όταν ήταν 6 μηνών για 2 ώρες.


Είμαι σε πλήρη απόγνωση… από τις 20/10/2010 δεν γνωρίζω ούτε αν το παιδί μου ζει, έχω χάσει σίγουρα τις πρώτες λέξεις του, το μπουσουλημά του, τα πρώτα του βήματα στην περπατούρα, τις αλλαγές του βάρους και του ύψους του.

Παρακολουθώ εκπομπές τύπου «έχεις πακέτο» και τρέμω στην ιδέα πως θα μου συμβεί εμένα το δυσνόητο να δω την κόρη μου μετά από χρόνια γιατί μια σύγχρονη Μήδεια αποφασίζει για το αν έχουμε δικαίωμα και υποχρέωση να είμαστε δίπλα-δίπλα εγώ και η κόρη μου.


Το τελευταίο διάστημα μετά από απαίτηση μου να έχω λόγο που θα γίνει η βάπτιση του παιδιού και το όνομα που θα έχει κόπηκε κάθε επαφή..αφού μου ξεκαθάρισε η «μητέρα» πως αυτό είναι δικό της θέμα αφού το παιδί μεγαλώνει μαζί της (δεν το επέλεξα εγώ) , σταμάτησε αυτόματα να μου δείχνει το παιδί στην κάμερα και άλλαξαν διεύθυνση, άλλαξαν τηλέφωνα, κατάργησαν e-mail με μοναδικό σκοπό να με αποξενώσουν από το παιδί μου. Η μόνη λύση που είχα να επικοινωνήσω ήταν ο αδερφός της κυρίας αυτής μέσω sms ,αφού αρνήθηκε να μου δώσει στοιχεία για το παιδί μου λέγοντας πως δεν είναι δική του δουλειά ,τον παρακάλεσα έστω να πάνε να παραλάβουν από τα ΚΤΕΛ της πόλης που μένουνε τα Χριστουγεννιάτικα δώρα που είχα στείλει για το παιδί μου ,μαζί με μία κάρτα ευχών με μια φωτογραφία που έχουμε οι δύο μας. Η κατάληξη ήταν μετά από 7 ημέρες στα αζήτητα των ΚΤΕΛ να μου επιστραφούν!!!

Έχοντας δικαστική απόφαση που μου επιτρέπει να επισκεφτώ το παιδί μου όποτε επιθυμώ στην πόλη που διαμένει αυτό είναι ανέφικτο αφού δεν έχω στοιχεία επικοινωνίας δεν μπορώ να ενημερώσω να μου το φέρουν να το δω εκεί που θα βρίσκομαι, επίσης δέχομαι απειλές από συγγενικά της πρόσωπα να μην πάω εκεί . Αυτό βέβαια το παραβλέπω αν είναι να δω το παιδί μου θέλω 100 σαν και αυτούς για να με εμποδίσουν ,θα στείλω στον τάφο όποιον μπει ανάμεσα σε εμένα και το παιδί μου!!!

Η πραγματικότητα είναι πως ποντάρουν στην οικονομική μου δυσκολία να διεκδικήσω το δίκιο μου , στην περίπτωση που είχα την δύναμη την οικονομική και με δεδομένο την ίδια συμπεριφορά της κυρίας και στο πρώτο της γάμο (το πρώτο της παιδί έχει να δει τον Πατέρα του 8 χρόνια) θα μπορούσα να είμαι δίπλα στο παιδί μου όπως επιβάλλεται στον καθένα που θέλει να λέγεται Πατέρας.

Όλο αυτό το έκτρωμα που ονομάζεται ΝΟΜΟΣ και ανεξαρτήτου ποιος ευθύνεται η επιμέλεια πάει στην γυναίκα θα πρέπει να σταματήσει , ποιος ηλίθιος Νομοθέτης δίνει το δικαίωμα στην εκάστοτε «μητέρα» χωρίζοντας να μπορεί να απομακρύνει χιλιόμετρα το παιδί από την πρώην κοινή κατοικία

Ποιος ηλίθιος Νομοθέτης υποχρεώνει ένα παιδί να μεγαλώσει χωρίς Πατέρα ενώ τον έχει στη Ζωή;

Ποιος ηλίθιος Νομοθέτης δίνει το δικαίωμα να είσαι Πατέρας μονάχα αν έχεις εισόδημα Ωνάση και πάνω για να ανταπεξέλθεις στην εβδομαδιαία επίσκεψη σε μια πόλη που απέχει 600 χιλιόμετρα ,να χρειάζεσαι μεταφορικά, ξενοδοχείο ,σίτιση;

Ποιος ηλίθιος Νομοθέτης γνωρίζει εκ των προτέρων πως η εργασία σου ,σου επιτρέπει να απομακρυνθείς Σαββατοκύριακα ή ολόκληρη καθημερινή ημέρα;

Ποιος ηλίθιος Νομοθέτης κρίνει πως καλύτερος παιδαγωγός είναι η οποιαδήποτε Μητέρα από οποιονδήποτε Πατέρα;

Ποιος ηλίθιος Νομοθέτης επιβάλλει σε μία γιαγιά να μην δει το εγγόνι της για 3 χρόνια (γιατί μονάχα τότε μου επιτρέπουν να μετακινήσω το παιδί μου και να το φέρω στην πόλη που διαμένω εγώ να τους γνωρίσει);

Πραγματικά αυτό που συμβαίνει με τις σύγχρονες Μήδειες είναι ανεπίτρεπτο…. Η απόφαση της κάθε πικραμένης εγωκεντρικής πρώην συζύγου που θεωρεί κτήμα της ένα παιδί και στην απόλυτη κυριαρχία της αν θα πρέπει να μεγαλώσει έχοντας τον Πατέρα του δίπλα ή όχι.

Κάνω μία παράκληση μέσω του blog να βρεθεί ένας δικηγόρος να ενδιαφερθεί να με εκπροσωπήσει και να κάνει τα δέοντα να επιστρέψει το παιδί μου σε εμένα… είμαι διατεθειμένος να του προσφέρω ότι εργασία επιθυμεί (από γραμματέας ,κηπουρός, κλητήρας ,οδηγός ,χαμάλης) και για όσο χρόνο χρειαστεί προκειμένου να ανταπεξέλθω στα έξοδα.

Κλείνοντας κάνω μια παράκληση στον Υπουργό Δικαιοσύνης και στο Δικαστικό Σώμα της Πατρίδας μας να μην εξετάζουν ελαφρά την καρδία τέτοιες περιπτώσεις… όταν πλέον το 50% και παραπάνω των ζευγαριών χωρίζουν θα πρέπει να ξαναδούν το θέμα. Η ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών θα πρέπει να είναι αμφίδρομη αγαπητοί κύριοι…. Καταντήσαμε να είναι τα δικά τους δικά τους και τα δικά μας πάλι δικά τους. Η φάμπρικα κάνω ένα παιδί ,αποκτώ την ελευθερία μου και «τσοντάρει» και οικονομικά ο πρώην να κάνω τις μπαρότσαρκές μου θα πρέπει να τελειώσει!!!

Υ.Γ. Και για τις φίλες αναγνώστριες θα διευκρινίσω πως μην πλάσετε σενάρια κακοποίησης για να δικαιολογήσετε την συμπεριφορά της «κυρίας»… αυτά είναι τα μοναδικά αναπόδεικτα στοιχεία που επικαλείται η κάθε πονηρή πικραμένη για να συμπαρασύρει συγγενείς, φίλους και δικαστές προς το μέρος της.

Την μοναδική κακοποίηση(ψυχολογική) την έχω υποστεί εγώ επί 10 μήνες η οποία με οδήγησε δύο φορές κοντά στον θάνατο!!!

Αναγνώστης

* το email είναι διαθέσιμο για όποιον ενδιαφέρεται. Μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μας!