Kαταθλιπτική Mητέρα

Ο υποστηρικτικός ρόλος του πατέρα στην περίπτωση της μητέρας που πάσχει από Κατάθλιψη.

 Είναι γνωστό ότι τα παιδιά των μητέρων που πάσχουν από Κατάθλιψη είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν προβλήματα συμπεριφοράς. Η υποστήριξη από την πλευρά του πατέρα μπορεί να προφυλάξει από την ανάπτυξη τέτοιου είδους προβλημάτων, σύμφωνα με τα αποτελέσματα μιας έρευνας.

Είναι γνωστό ότι η Κατάθλιψη στην μητέρα επηρεάζει όχι μόνο την ζωή της ίδιας της γυναίκας αλλά όλο το οικογενειακό δυναμικό και κυρίως τα παιδιά που εμφανίζουν επιθετικότητα στο σχολείο και άλλα παρόμοια προβλήματα συμπεριφοράς. Παιδιά καταθλιπτικών μητέρων τα οποία δήλωναν ότι αισθάνονταν τον πατέρα τους κοντά, ότι μπορούσαν να του μιλήσουν για οτιδήποτε τους απασχολούσε και ότι ο πατέρας διαδραματίζει ένα ενεργό ρόλο στην καθημερινή τους ζωή, φαίνεται να μην ανέπτυσσαν τέτοιες αρνητικές συμπεριφορές.

Ο ενεργός υποστηρικτικός ρόλος του πατέρα στην ζωή των παιδιών μπορεί να ισορροπήσει τα πράγματα στην περίπτωση που η μητέρα πάσχει από Κατάθλιψη. Ιδιαίτερη έμφαση θα πρέπει να δίνεται στο να ενθαρρύνεται αυτός ο ρόλος από τους θεραπευτές που παρακολουθούν γυναίκες με μικρά παιδιά.

Archives of Pediatrics & Adolescent Medicine, July 2007.


ΠΗΓΗ

Αυτοκτόνησε 82χρονος Πατέρας.

Bόλος: 

Κρεμάστηκε γιατί έχασε και τα δυο του παιδιά .
Τον βρήκε κρεμασμένο η εγγονή του.

 

Κρεμασμένος βρέθηκε στο διαμέρισμά του ηλικιωμένος στο Βόλο που έβαλε τέλος στη ζωή του μετά το χαμό των δύο παιδιών του. Πιο συγκεκριμένα ο ηλικιωμένος είχε χάσει τη μία κόρη του πριν ενάμιση χρόνο και λίγες μέρες πριν έχασε και τη δεύτερη κόρη του.

Οι συγγενείς δεν του αποκάλυψαν το δεύτερο χτύπημα της μοίρας, θεωρώντας ότι ο ηλικιωμένος δεν θα το άντεχε. Έτσι και έγινε. Ο 82χρονος ανακάλυψε το θάνατο και της δεύτερης κόρης του, έδεσε ένα σκοινί και κρεμάστηκε. Το άψυχο σώμα του βρήκε η εγγονή του, όταν πήγε χθες να τον επισκεφτεί στο σπίτι του.

ΠΗΓΗ

Πατρική αγάπη.

O ρόλος του πατέρα στη διαμόρφωση της προσωπικότητας του παιδιού
Συγγραφέας: Αποστολία Ντέκοβα, ψυχολόγος

Η συμβολή των γονιών τόσο της μητέρας όσο και του πατέρα είναι αδιαμφισβήτητα σημαντική στη ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού, διότι εκείνοι τοποθετούν  τις πρώτες σταθερές βάσεις στην προσωπικότητα του.
Παλαιότερα κυριαρχούσε το μοντέλο το οποίο επιδίωκε  από τη μητέρα να αναλαμβάνει τη διαπαιδαγώγηση , τη φροντίδα και την ανατροφή των παιδιών , ενώ ο πατέρας ήταν ταυτισμένος με την εικόνα του κουβαλητή , ήταν υπεύθυνος για την εισροή των υλικών αγαθών στην οικογενειακή εστία.
Τα τελευταία χρόνια με τις νέες κοινωνικό-οικονομικές αλλαγές καθώς και με την είσοδο της γυναίκας στην αγορά εργασίας τα δεδομένα αυτά ανατράπηκαν και αποτέλεσε επιτακτική ανάγκη η συμμετοχή του άντρα στα οικογενειακά δρώμενα. H συμμετοχή και  η ενεργή παρουσία και των δύο γονιών είναι ωφέλιμη για το παιδί  διότι  δέχεται διαφορετικά ερεθίσματα ανάλογα με το φύλο, τις προσωπικές αξίες και εμπειρίες του κάθε γονιού.

Η απουσία του πατέρα

Ο πατέρας μπορεί να λειτουργήσει ως εξισσοροπίστης στη μοναδική δυαδική σχέση που δημιουργείται από την πρώτη στιγμή της γέννησης ανάμεσα στη μητέρα και στο παιδί. Ο πατέρας  δηλαδή είναι πολύτιμος αρωγός ώστε να κοπεί ο  ομφάλιος λώρος που συνδέει τη μητέρα με  το παιδί. Η απουσία του πατέρα σ' αυτή τη δυαδική σχέση  αφήνει το παιδί σε μια σχέση προσκόλλησης με τη μητέρα  του.
Αυτό το γεγονός αργότερα  επηρεάζει τη ζωή του   και  του  δημιουργεί  ένα αίσθημα προσωπικής αδυναμίας και ανεπάρκειας. Για να μπορέσει ο πατέρας να παίξει καθοριστικό ρόλο στη ζωή του παιδιού  χρειάζεται η μητέρα να του παραχωρήσει χώρο. Αν ο πατέρας αποκλειστεί από τη μητέρα, θα παραμείνει εξίσου αποκλεισμένος και από για το παιδί.

Ο πατέρας ως σύμβολο δύναμης και εξουσίας

Επίσης  η συμβολή του πατέρα είναι απαραίτητη διότι  προσφέρει ασφάλεια και προστασία , αφού  θεωρείται από  το παιδί σύμβολο δύναμης και εξουσίας. Η μορφή εξουσίας που συμβολίζει ο πατέρας είναι απαραίτητη για την κοινωνικοποίηση, την αυτονομία και τη ψυχική οργάνωση  του παιδιού. Η συχνή παρουσία του πατέρα  βοήθα το παιδί να   αποκτήσει  εμπιστοσύνη στον εαυτό του, η οποία του εξασφαλίζει τη δημιουργία υγιών σχέσεων με τους άλλους.

Ο πατέρας λύνει το οιδιπόδειο

Ο  ρόλος του πατέρα  στη προσχολική ηλικία είναι καθοριστικός για τη συναισθηματική  εξέλιξη του παιδιού διότι το βοηθά να λύσει το οιδιπόδειο σύμφωνα με τη Φροϋδική θεωρία.

Πατέρας και γιος

Γύρω στην ηλικία των 3-5 ετών το αγόρι αντιλαμβάνεται ότι η μητέρα του αγαπά τον πατέρα του,  επομένως για το παιδί ο πατέρας θεωρείται  αντίπαλος αφού διεκδικούν την αγάπη και τη στοργή της ίδιας γυναίκας. Προκειμένου να προφυλαχθεί από την πατρική επιθετικότητα θα αναγκαστεί να ταυτιστεί μαζί του και θα γίνει όπως ο πατέρας του.

Πατέρας και κόρη

Στα κορίτσια συμβαίνει κάτι ανάλογο, εκείνο επιθυμεί με τη σειρά του να υποκαταστήσει τη μητέρα της και να διεκδικήσει τον πατέρα της όμως τελικά η ιδέα αυτή εγκαταλείπεται και αργότερα το κορίτσι θα αναζητήσει ερωτικό σύντροφο ο οποίος θα μοιάζει με τον πατέρα της.

Οι συνέπειες από την έλλειψη του πατέρα σε αγόρια και κορίτσια

Η πατρική αποστέρηση έχει καταστροφικές  επιπτώσεις στη ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού. Η απουσία του πατέρα  από τη ζωή του αγοριού παρεμποδίζει την ταυτοποίηση μαζί του, διαδικασία η οποία είναι απαραίτητη για την ολοκλήρωσή της ταυτότητας του. Τα αγόρια συχνά για να μπορέσουν να  διαχειριστούν  τα συναισθήματα της απώλειας τους μπορεί να στρέψουν την επιθετικότητα τους προς τους άλλους και  να αναπτύξουν αντικοινωνική είτε παραπτωματική συμπεριφορά. Επίσης συχνά διακατέχονται  από ανασφάλεια και ανωριμότητα, έχουν  χαμηλή αυτοεκτίμηση και εμπιστοσύνη στον εαυτό , έχουν δυσκολίες στις σχέσεις τους με τους συνομήλικους του   και μπορεί να αναζητήσουν  πατρικά υποκατάστατα τα οποία συχνά παίρνουν λανθασμένη μορφή.
Ενώ αντιθέτως στα κορίτσια η έλλειψη του πατέρα δημιουργεί διαστρεβλωμένη εικόνα για το  αντρικό πρότυπο με αποτέλεσμα να δυσκολεύονται στις σχέσεις τους με το άλλο  φύλο.  Τα κορίτσια  σε αντίθεση με τα αγόρια στρέφουν την επιθετικότητα τους προς τον εαυτό τους ,παρουσιάζουν χαμηλή αυτοεκτίμηση, νιώθουν φόβο εγκατάλειψης και απόρριψης  από το αντίθετο φύλο και αισθάνονται ενοχές όταν η σχέση τους δεν εξελίσσεται  σωστά παρόλο που μπορεί να μην ευθύνονται εκείνες. Αυτές   οι επιβλαβείς επιδράσεις συμβαίνουν όταν η απουσία του πατέρα είναι  είτε φυσική είτε  συναισθηματική είτε ο πατέρας είναι συναισθηματικά ασταθής απέναντι στο παιδί του με αποτέλεσμα να του δημιουργεί μια κατάσταση μόνιμης ανασφάλειας.  Αντιθέτως εάν η παρουσία του είναι αισθητή το παιδί μπορεί να αναπτύξει μια υγιής προσωπικότητα.

Αποστολία Ντέκοβα,

• κλινική ψυχολόγος,
• τηλ. επικοινωνίας: 210-4963935

Συμπεριλαμβάνετε στην συλλογή κειμένων, Φάκελος:"Ο ρόλος του Πατέρα"

 ΠΗΓΗ

ΠΑΤΕΡΑΣ ΕΙΝΑΙ…

Ο άνδρας που αγαπά τον εαυτό του και τα παιδιά που θα αποκτήσει στο μέλλον τόσο πολύ που θεραπεύει τα παλιά του τραύματα πριν να διαλέξει τη γυναίκα που θα παντρευτεί και θα κάνει παιδιά μαζί της. Ο άνδρας που φροντίζει τον εαυτό του και γι' αυτό διαλέγει μια καλή σύντροφο και δημιουργεί μαζί της συνειδητά μια σχέση αγάπης μέσα στην οποία καλωσορίζει τα παιδιά που θα κάνει. Ο άνδρας που φροντίζει τη γυναίκα του, γι' αυτό της λέει όλη την αλήθεια και παίρνει 100% την ευθύνη της πραγματικότιτάς του,την στηρίζει στο έργο της όπως στηρίζει και του εαυτό του και μαζί δημιουργούν από κοινού την ασφαλή φωλιά του σπιτιού τους και της οικογένειας τους.

Ο άνδρας που λέει στη γυναίκα του που είναι 8 μηνών έγκυος πόσο όμορφη είναι. Ο άνδρας που φτιάχνει νανουρίσματα και τα τραγουδάει στο μωρό του που είναι στην κοιλιά της μαμάς του. Ο άνδρας που κι αυτός θέλει να γεννήσει η γυναίκα του στο σπίτι με μαμή και είναι κι ό ίδιος μπροστά στη γέννα. Ο άνδρας που προστατεύει τα παιδιά, αγόρια και κορίτσια από κάθε κακοποίηση. Ο άνδρας που διαλέγει να δουλεύει λιγότερο για να μπορεί να είναι στα παιδιά του περισσότερο. Ο άνδρας που αλλάζει πάνες. Ο άνδρας που μαζεύει και πετάει τις πάνες για όσο καιρό χρειάζεται.

Ο άνδρας που χαίρεται την επαφή με τα παιδιά του. Ο άνδρας που χαίρεται να είναι στο κρεβάτι μ' όλη την οικογένεια. Ο άνδρας που κουβαλάει το μωρό του στο σάκκο. Ο άνδρας που παίζει πιάνο με το ένα Χέρι ενώ με το άλλο κρατάει το μωρό του. Ο άνδρας που κλείνει την τηλεόραση και διαβάζει παραμύθια στα παιδιά του. Ο άνδρας που παλεύει με τα παιδιά του και πάντα τα αφήνει να τον κερδίζουν. Ο άνδρας που παίζει μπάλα μαζί με τα παιδιά του και όταν του λένε ποιος νίκησε τους λέει αυτός που είχε μεγαλύτερη πλάκα. Ο άνδρας που δημιουργεί ένα άλλο σχολείο για τα παιδιά που το χρειάζονται.Ο άνδρας που με πολλή χαρά θα διδάξει και θα διδαχθεί. Ο άνδρας που ακούει. Ο άνδρας που λέει πως δεν πειράζει και να κλάψεις, και να φοβηθείς και να θυμώσεις ή να συγκινηθείς. Ο άνδρας που μπορεί και να κλάψει και να νιώσει φόβο και να θυμώσει χωρίς βία και χωρίς να ρίχνει τα βάρη στον άλλον. ο άνδρας που ξέρει ότι είναι ο φύλακας θείων Ψυχών που με δόξα έρχονται από το θεό εκεί που είναι η κατοικία τους. Ο άνδρας που χαίρεται τις διαφορές των παιδιών του και τα ενθαρρύνει να είναι αυτό που είναι και να γίνουν αυτό που θέλουν. Ο άνδρας που, όταν έρχεται ο καιρός, αφήνει τα παιδιά του να πετάξουν από τη φωλιά και τους δίνει τις ευλογίες του καθώς αυτά ενώνονται με την κοσμική οικογένεια.

Ο άνδρας που είναι πατέρας για όλα τα παιδιά του κόσμου και λυπάται γι' αυτά που δεν έχουν πατέρα. Τέτοιες εικόνες υπάρχουν κι είναι αληθινές. Τέτοιοι πατεράδες ζουν ανάμεσά μας. Ας είναι ευλογημένοι!

Συμπεριλαμβάνετε στην συλλογή κειμένων, Φάκελος:"Ο ρόλος του Πατέρα"

ΠΗΓΗ

Γύρισε την Ευρώπη µε ποδήλατο ψάχνοντας το παιδί του!

Από τους πολλούς τρόπους που υπάρχουν για να αναζητήσει ένας πατέρας το χαµένο παιδί του, ο Αυστραλός Κεν Τόµπσον διάλεξε ασφαλώς τον πιο ανορθόδοξο: γύριζε στην Ευρώπη επί τρεις µήνες µε ένα ποδήλατο. 

 

Η µέθοδος πάντως αποδείχθηκε αποτελεσµατική: έπειτα από µια Οδύσσεια 90 ηµερών και 6.500 χιλιόµετρα ποδηλασίας σε εννέα χώρες, ο 57χρονος κατάφερε να εντοπίσει τον γιο του στο Αµστερνταµ. Η ιστορία άρχισε το 2008, όταν η πρώην σύζυγός του πήρε ένα αεροπλάνο από την Αυστραλία µε προορισµό τη Φρανκφούρτη κι εξαφανίστηκε µαζί µε τον τότε 3χρονο γιο τους. Την εποχή εκείνη ο Κεν Τόµπσον και η Μελίντα Στράτον είχαν µόλις χωρίσει και διεκδικούσαν και οι δύο την επιµέλεια του Αντριου. «Επί δυόµισι χρόνια δεν ήξερα τι να κάνω. Σήµερα αισθάνοµαι για πρώτη φορά ότι ο Αντριου είναι ασφαλής», δήλωσε ο Τόµπσον στους «Τimes».

Την περασµένη άνοιξη ο απελπισµένος πατέρας πήρε την απόφαση να συνταξιοδοτηθεί πρόωρα και να επισκεφθεί διάφορες πόλεις της Ευρώπης όπου υπέθετε ότι θα βρισκόταν ο γιος του µε την πρώην σύζυγό του, η οποία µιλούσε αρκετά καλά γερµανικά και γαλλικά. Σκέφτηκε επίσης ότι η ιστορία ενός πατέρα που αναζητά το παιδί του µε ένα ποδήλατο θα συγκέντρωνε τόση δηµοσιότητα ώστε θα τον βοηθούσε στην έρευνά του. Ο Κεν Τόµπσον ξεκίνησε το ταξίδι του από το Λονδίνο και συνέχισε στο Βέλγιο, τη Γαλλία, το Λουξεµβούργο, την Ολλανδία, τη Γερµανία, την Πολωνία και την Τσεχία.

Οταν η Μελίντα Στράτον και ο Αντριου εµφανίστηκαν ξαφνικά σε ένα σχολείο στο Αµστερνταµ, κίνησαν τις υποψίες µιας άλλης µητέρας. Αυτή η έβαλε τις λέξεις «χαµένο παιδί Αυστραλία» στη µηχανή αναζήτησης του Google. Στα αποτελέσµατα περιλαµβανόταν η ιστοσελίδα που είχε δηµιουργήσει για τον σκοπό της έρευνάς του ο Κεν Τόµπσον.

Το επόµενο βήµα της ήταν να στείλει ένα ανώνυµο µέιλ στον πατέρα. «Βρισκόµουν περίπου 50 χλµ. από τη Στουτγάρδη όταν έλαβα το µέιλ. Νόµιζα ότι πρόκειτο για κακόγουστο αστείο», λέει ο Τόµπσον.

Λίγες ηµέρες µετά δέχθηκε ένα τηλεφώνηµα από την αστυνοµία του Αµστερνταµ, η οποία τον ενηµέρωνε ότι είχε εντοπίσει τη µητέρα και το παιδί. Λίγες εβδοµάδες νωρίτερα, ο 57χρονος είχε περάσει περίπου 3 χιλιόµετρα από το σχολείο όπου είχε γραφτεί ο γιος του µε διαφορετικό όνοµα.


ΠΗΓΗ

Τέσσερις ομοφυλόφιλοι για ένα μωρό

Τέσσερις φίλοι, 2 γυναίκες και δύο άντρες, με δεσμό του ίδιου φύλου για πολλά χρόνια, αποφάσισαν να γίνουν γονείς. Οι άντρες θα έδιναν το σπέρμα τους, εναλλάξ κάθε μήνα, και η μία εκ των δύο γυναικών, εκείνη που θα έμενε έγκυος, θα έφερνε στον κόσμο το μωρό. Θα είχαν όμως και οι τέσσερις ίσα δικαιώματα στην αγάπη και την ανατροφή του παιδιού. Αυτά, πριν γεννηθεί. Γιατί μετά τη γέννησή του, το αγοράκι έγινε το «μήλον της Έριδος» ανάμεσα στα δυο ζευγάρια, με αποτέλεσμα να φτάσουν στα δικαστήρια, για να λύσουν τις διαφορές τους.

Η υπόθεση αυτή εξελίσσεται στη Μελβούρνη. Οι μπαμπάδες αρχικά έμεναν στο Σίδνεϊ, αλλά λίγο πριν από τη γέννηση του παιδιού εγκαταστάθηκαν στη Μελβούρνη, για να είναι κοντά του και να μπορούν να εκπληρώνουν πληρέστερα τα καθήκοντα του πατέρα. Ωστόσο, δεν τα βρήκαν με τις μαμάδες και έτσι προσέφυγαν στη Δικαιοσύνη.

Η δικαστής Λίντα Ντισό, η οποία θα έπρεπε να αποφασίσει τι ήταν το καλύτερο για το αγοράκι, χωρίς να υπολογίσει τις κοινωνικό-ηθικές παραμέτρους, το τι συγκροτεί μια πυρηνική οικογένεια σήμερα, δήλωσε ότι το παιδί θα πρέπει να ξοδεύει χρόνο και με τους τέσσερις ενήλικες που το διεκδικούσαν. Το δίχρονο παιδί, είπε η δικαστής, «είναι προϊόν τεσσάρων ωραίων ανθρώπων. Έχει δικαίωμα να τούς ξέρει, να μάθει ότι τον αγαπούν και να ξοδεύει χρόνο μαζί τους».

Το παιδάκι γεννήθηκε το 2008 και ζει με την μητέρα του και την σύντροφό της. Η δικαστής αρνήθηκε να λάβει υπόψη της τον ισχυρισμό των γυναικών, ότι οι άντρες, πριν από τη γέννηση του παιδιού, είχαν συμφωνήσει ότι δεν θα είχαν μεγάλη ανάμιξη στην ανατροφή του. Η απόφαση που εξέδωσε η δικαστής ήταν, την επιμέλεια του παιδιού να έχουν οι γυναίκες-γονείς, υπό την προϋπόθεση το παιδί να έχει επαφή και επικοινωνία και με τους άντρες γονείς.

ΠΗΓΗ

Αγώνας Πατεράδων - Νέα Ζηλανδία.

NZ - Parliament - 1st week Sept 2010

 Opening the **NZ Minitry of Mens Affairs** and then on the EXPOSE CYFS in the South Island - Signs, LOUD Hailers and People - Onward - Jim

Ο αγώνας ανδρών – πατεράδων  για το Δικαίωμα στην ευημερία και την απονομή δικαιοσύνης

The fight for mens Rights In the Welfare and justice systems