Η Σαμπρίνα έχασε τον πατέρα της την Τετάρτη 27/01.2016.
Το «αντίο» της, μέσα από τον προσωπικό της λογαριασμό στο Facebook.
«Αντίο μπαμπά,
Δεν ζήσαμε πολλές στιγμές μαζί, και πάρα πολλές ήταν και δύσκολες. Η ζωή όμως δεν είναι πάντα στρωμένη με ροδοπέταλα... και βαθιά μέσα μου πιστεύω ότι όλα για κάποιο λόγο γίνονται...
Παρόλο που δεν ζήσαμε πάρα πολλά μαζί, από τον πατέρα μου έμαθα τα πιο σημαντικά πράγματα για την ίδια τη ζωή. Είμαι τυχερή που μου μετέδωσε την αγάπη για την Ελλάδα, την πατρίδα, την ιστορία, τον Ελληνικό πολιτισμό, τους Έλληνες φιλοσόφους... αυτά ήταν και η δική του μεγαλύτερη αγάπη... Θυμάμαι κάθε φoρά που τον έβλεπα, τον κοιτούσα και σκεπτόμουν πόση γνώση έχει αποκτήσει...
Είχε την απάντηση για οποιαδήποτε ερώτηση του έκανα... και ήταν η σωστή. Είχε πάρα πάρα πολλά βιβλία, και όταν μου έδωσε το πρώτο μου βιβλίο μου έδωσε μια συμβουλή. Μου είπε: εύχομαι κάποια στιγμή, όταν ανοίγεις ένα βιβλίο, να μην το ανοίγεις για να μάθεις από αυτό, αλλά για να το κρίνεις... και αυτό θέλει πολύ ψάξιμο.
Όταν ήμουν μικρή και του έστελνα γράμματα από την Αφρική, που είχαν ορθογραφικά λάθη θυμάμαι ότι τα διόρθωνε και μου τα έστελνε πίσω διορθωμένα, μάλλον για να μου δείξει ποσο σημαντική είναι η έλληνική γλώσσα...
Έτσι κατάλαβα την σπουδαιότητα της Ελλάδας, της γλώσσας μας και του πολιτισμού μας!!!
Ευχαριστώ για όλα όσα έμαθα, και αγάπησα από σένα...
Συγγνώμη αν σε στενοχώρησα και εγώ...
Καλό ταξίδι και να μας προσέχεις από εκεί ψηλά...
Αντίο μπαμπά».
Δεν ζήσαμε πολλές στιγμές μαζί, και πάρα πολλές ήταν και δύσκολες. Η ζωή όμως δεν είναι πάντα στρωμένη με ροδοπέταλα... και βαθιά μέσα μου πιστεύω ότι όλα για κάποιο λόγο γίνονται...
Παρόλο που δεν ζήσαμε πάρα πολλά μαζί, από τον πατέρα μου έμαθα τα πιο σημαντικά πράγματα για την ίδια τη ζωή. Είμαι τυχερή που μου μετέδωσε την αγάπη για την Ελλάδα, την πατρίδα, την ιστορία, τον Ελληνικό πολιτισμό, τους Έλληνες φιλοσόφους... αυτά ήταν και η δική του μεγαλύτερη αγάπη... Θυμάμαι κάθε φoρά που τον έβλεπα, τον κοιτούσα και σκεπτόμουν πόση γνώση έχει αποκτήσει...
Είχε την απάντηση για οποιαδήποτε ερώτηση του έκανα... και ήταν η σωστή. Είχε πάρα πάρα πολλά βιβλία, και όταν μου έδωσε το πρώτο μου βιβλίο μου έδωσε μια συμβουλή. Μου είπε: εύχομαι κάποια στιγμή, όταν ανοίγεις ένα βιβλίο, να μην το ανοίγεις για να μάθεις από αυτό, αλλά για να το κρίνεις... και αυτό θέλει πολύ ψάξιμο.
Όταν ήμουν μικρή και του έστελνα γράμματα από την Αφρική, που είχαν ορθογραφικά λάθη θυμάμαι ότι τα διόρθωνε και μου τα έστελνε πίσω διορθωμένα, μάλλον για να μου δείξει ποσο σημαντική είναι η έλληνική γλώσσα...
Έτσι κατάλαβα την σπουδαιότητα της Ελλάδας, της γλώσσας μας και του πολιτισμού μας!!!
Ευχαριστώ για όλα όσα έμαθα, και αγάπησα από σένα...
Συγγνώμη αν σε στενοχώρησα και εγώ...
Καλό ταξίδι και να μας προσέχεις από εκεί ψηλά...
Αντίο μπαμπά».
Δημοσιεύτηκε από Sabrina Tserkanou στις Τετάρτη, 27 Ιανουαρίου 2016
