Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου 2014

"SODOM" - Σόδομα - Ντοκιμαντέρ.


 Ένα σοκαριστικό ντοκιμαντέρ για την εξάπλωση της ομοφυλοφιλικής προπαγάνδας.



Πρόκειται για ένα πολύ καλό και αποκαλυπτικό ρώσικο ντοκιμαντέρ για την προπαγάνδα της ομοφυλοφιλίας και όλα τα παρεμφερή θέματα (“gay γάμοι”, υιοθεσία παιδιών, gay κληρικοί, τιμωρία αντιφρονούντων κ.α.) το οποίο θα σας καθηλώσει.
Πίσω από το “SODOM” κρύβεται ο Ρώσος δημοσιογράφος Arkadiy Mamontov.

Το ντοκιμαντέρ είναι πολύ καλό καθώς παρουσιάζει τις γνώμες όλων των «πλευρών», προβάλει αληθινές ιστορίες, έχει ρεπορτάζ δρόμου και παρουσιάζει στοιχεία και ντοκουμέντα από όλον τον κόσμο, (πολλές από τις ιστορίες έχουν παρουσιασθεί στον ΚΟ). 

Ορισμένες εικόνες του ίσως ενοχλήσουν κάποιους, αλλά τα πράγματα όχι μόνο είναι έτσι αλλά είναι πολύ χειρότερα. Είναι στα αγγλικά και θα ήταν ευχής έργο να μεταφραζόταν στα ελληνικά. Έχω την εντύπωση ότι η Ρωσία είναι ο τελευταίος προμαχώνας κατά αυτής της νεοταξικής λαίλαπας που έχει σαρώσει τόσες χώρες και τόσους λαούς. 

Και δεν αναφέρομαι στους ομοφυλόφιλους ως πρόσωπα, αλλά στην σκληρή αντι-ανθρώπινη ατζέντα που προωθείται «από πάνω» και που μέσω της «κοινωνικής μηχανικής» και της μαζικής προπαγάνδας και πλύσης εγκεφάλου θέλει να αλλάξει την δομή της κοινωνίας και της ίδιας της οντολογίας της ανθρωπότητας.

ΠΗΓΗ

Παρασκευή 28 Νοεμβρίου 2014

Η "Γονική Αποξένωση" είναι πράξη βίας και κακοποίησης των παιδιών. Ψηφίστε!


Υποβολή αναφορών στην πρεσβευτή των Ηνωμένων Πολιτειών,
στα Ηνωμένα Έθνη Samantha Power και 24 άλλους.



Ζητήστε από τα Ηνωμένα Έθνη να αναγνωρίσει την Γονική Αποξένωση ως πράξη βίας και κακοποίησης των παιδιών.

Οι ειδικοί διαφόρων κλάδων προσδιόρισαν και καθόρισαν την Γονική Αποξένωση ως την μόνιμη πρακτική του ενός διαζευγμένου γονέα προς τον άλλο γονέα, για να καταστρέψει τη σχέση του στοχοποιημένου γονέα με τα παιδιά του ή της. Αυτό γίνεται συνήθως με την πρόθεση να αποκτήσουν οικονομικά οφέλη από το δικαστήριο.

Από το 1990, το έτος κατά το οποίο η Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού τέθηκε σε ισχύ, η πιο ολέθρια μορφή της Γονικής Αποξένωσης έχει διεισδύσει στις παγκόσμιες κοινωνίες. Προκειμένου να συμμορφωθούν με τα ετήσια ψηφίσματα που προτείνονται από τις ΜΚΟ στην Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Παιδιού, τα κράτη και οι κυβερνήσεις τους κινήθηκαν, αναπτύχθηκαν και διατήρησαν διώξεις κατά των γονέων για να τους χωρίσουν από τα παιδιά τους. Αυτά τα ψηφίσματα έγιναν αποδεκτά ανεξήγητα και ποτέ δεν αμφισβητήθηκαν.

Οι υπηρεσίες προστασίας των παιδιών παίρνουν με απονιά τα παιδιά μακριά από τα σπίτια τους και τους γονείς τους, τους παππούδες και την οικογένεια κάτω από τις πιο παράλογες και ειδεχθείς δικαιολογίες, προκειμένου να τα δώσουν σε μακρινές κατοικίες και χώρους υιοθεσίας.

Αυτή η παράλογη σκληρότητα και η βιαιότητα θα πρέπει να σταματήσει τώρα!


 ΠΑΤΗΣΕΤΕ ΣΤΟΝ ΣΥΝΔΕΣΜΟ...

United Nations Recognize #ParentalAlienation 

As #Violence And Abuse Against Children

 


Δευτέρα 17 Νοεμβρίου 2014

Ὅταν ἡ μάννα μισῇ τὸ …παιδί της!!!


Το παρακάτω κείμενο είναι  απόσπασμα της δημοσίευσης...

"Ὅταν ἡ μάννα μισῇ τὸ …παιδί της!!!"


Ἡ παρακάτω συνομιλία εἶναι ἀληθής.
Δὲν κόψαμε κάτι, δὲν προσθέσαμε κάτι.
Ἀφαιρέθησαν μόνον τὰ ὀνόματα, γιὰ λόγους εὐνοήτους.
Ἐὰν γνωρίζετε κάποιον ποὺ ἀντιμετωπίζει ἀνάλογα προβλήματα, νὰ τοῦ τὴν παρουσιάσετε..
Εἶναι τόσο μεγάλος ὁ εὐτελισμὸς αὐτῆς τῆς μάννας, ποὺ εἶναι νὰ λυπᾶσαι τὴν δυστυχία τῶν παιδιῶν της. Πιστεύω βαθύτατα πὼς ἤδη τὰ ἔχει καταστρέψει…
Καί δυστυχώς ΔΕΝ θὰ τὸ καταλάβη ποτέ τὶς μεγάλες εὐθύνες της!!!

    Μιὰ ἱστορία ἀπὸ δύο παιδιά, ποὺ βασανίζονται ………

Μητέρα μιλάει τηλεφωνικὼς μὲ τὸν ὀκτάχρονο γιό της:
Τὸ ὀκτάχρονο παιδὶ παίρνει τηλέφωνο τὴν μητέρα του…
    ντριν, ντριν, ντριν…


  - Μητέρα (ὀκταχρόνου παιδιοῦ): Ναί..
    - Παιδὶ : Καλὰ εἶσαι μαμά;
   - Μητέρα: Καλὰ εἶμαι. Ἐσύ; Γιατὶ ἔφυγες;
    - Παιδὶ : Ἔλα. Τί;

    - Μητέρα: Τίποτα δὲν θὰ σοῦ πῷ. Θέλεις κάτι πού πῆρες ἢ σὲ ἔβαλε αὐτός νά πάρῃς; Ἐὰν σὲ βάζει νὰ πάρῃς νὰ μὴν μὲ παίρνεις. Νὰ παίρνῃς μόνο ὅταν θέλῃς ἐσύ, Ἄκους;
    - Παιδὶ : Ναί.
    - Μητέρα:  Ὅταν σὲ ξαναβάλῃ αὐτός, νὰ μὴν μὲ ξαναπάρῃς.. Μόνον ὅταν θέλεις ἐσύ. Ἔτσι;… Ὡραία.
    - Παιδὶ : Ἔλα…
    - Μητέρα: Δὲν θέλω νὰ ἀκούγομαι ἐκεῖ πέρα.
    - Παιδὶ : Μὰ δεν ἔχω ἀνοιχτὴ ἀκροάση. Ἔλα…
    - Μητέρα: Τί; Δεν θέλω νὰ πῷ κάτι. Τί θέλεις νά σοῦ πῷ;
    - Παιδὶ : Τίποτα..
    - Μητέρα: Αὐτό, ἀκριβῶς.
    - Παιδὶ : Ἀκούω…
    - Μητέρα: Τί, ἀφοῦ δεν μπορεὶς να μιλήσεις.
   

 - Παιδὶ : Γράφω ἀντιγραφή…   
 - Μητέρα: Θὰ σὲ μάθει πολλὰ αὐτός… Ἐκεῖ ποὺ εἶσαι μαζύ του.. (ἐννοεῖ τὸν πατέρα τοῦ ὀκταχρόνου παιδιοῦ). Κακὰ πράγματα ὅμως, γιὰ ἐσένα. Ἀντιγραφή ,ἐ; Τέλος πάντων.., Πές μου τί θέλεις νά πῇς;
   

 - Παιδὶ : Τίποτα. Τί νά σοῦ πῷ;
    - Μητέρα: Τὸ ξέρω. Ἐσὺ ὅμως δὲν ἔπρεπε νὰ ἀκοῦς ἐκεῖνον (ἐννοεῖ τὸν πατέρα τοῦ ὀκταχρόνου παιδιοῦ), γιατὶ ἐκεῖνος δὲν σὲ μεγάλωσε, δὲν σὲ πόνεσε, δὲν σὲ πονάει, οὔτε σὲ ἀγαπάει…
    Σὲ χρησιμοποιεῖ γιὰ νὰ φέρεσαι ἐσὺ σὲ μένα ἔτσι. Στὸ λέω νὰ τὸ ξέρῃς , γιατὶ πάντα στὴν ζωή μου, εἶμαι εἰλικρινής. Μοῦ ἀρέσει νὰ λέῳ τὴν ἀλήθεια, ἄκομα καὶ σὲ ἐσένα, ποὺ εἶσαι παιδί μου, μᾶλλον, προπάντων σὲ ἐσένα ποὺ  εἶσαι παιδί μου. Δὲν εἶσαι μωρὸ παιδάκι Δ*****, πλησιάζεις τὰ Ὀκτώ…
    Τὸ ξέρω ὅτι στήνει αὐτὶ δίπλα καὶ δὲν μπορεῖς νὰ μιλήσῃς. Τώρα δὲν θὰ σοῦ πῶ κάτι ἄλλο. Νὰ ξέρεις  ὅτι ἑγὼ σὲ ἀγαπάω, ἀλλὰ δυστυχῶς…. τέλος πάντων, δὲν θέλω νὰ σοῦ πῷ κάτι ἄλλο…

   

- Παιδὶ : Ναί. 
 - Μητέρα: Εἶδες, ἀκόμα καὶ στὴν γιορτή σού τὶ ἔκανε. Ἦρθε μέσα στὸν κόσμο, βγάζοντας ἀφρούς, νὰ σὲ πάρῃ ἀπὸ τὴν μάννα σου. Ἀπό ποιά;, ἀπὸ ἐμένα ποὺ σὲ εἴχα πάντα μόνον ἐγὼ καὶ ποὺ δὲν νοιάστηκε γιὰ ἐσένα ποτέ. Πάντα κύττταζε πῶς θὰ σὲ ξεφορτωθῆ. ‘Όταν ἐγὼ ἤταν νὰ πάῳ σὲ ἕναν γιατρὸ ἢ ἔνα κομμωτήριο καὶ ὄχι μόνο αὐτά, ὅταν ἤθελα νὰ λουστῷ,  ἐδῶ στὸ σπίτι καὶ δεν μποροῦσα ποὺ εῖχα ἐσᾶς (τὰ παιδιά) καὶ ἐσένα ἔλεγε, πὲς στὴν μάννα σου νὰ ἔρθῃι καὶ ἐρχόταν. Ἡ μάννα μου, μεγάλη γυναῖκα, ποὺ τὴν λὲς τώρα γριά…
    Γιατὶ οἱ ἄλλοι (παπποῦδες) δὲν ἤταν πουθενά, ποτέ. Ἐρχόταν ἡ μάννα μου, ποὺ ἤταν μεγάλη γυναῖκα καὶ ὁ ἀδερφός μου, γιὰ νὰ σᾶς κρατήσουν καὶ γιὰ νὰ σᾶς ἀπασχολήσουν, γιὰ νὰ λουστῷ ἐγώ, ποὺ ἤσασταν μικρά. Δὲν νοιάστηκε ποτέ, ἔπινε μπύρες μὲ τοὺς φίλους του, ἔπινε μὲ διάφορες, ἔκανε ὅ,τι γούσταρε καὶ ἐμένα μὲ βοηθοῦσαν αὐτοὶ οἱ ἄνθρωποι, ποὺ τώρα ἐσὺ ἀντιμετωπίζεις ἔτσι.

    - Παιδὶ : Ἐντάξει, Ἐντάξει…

 
     -Παιδὶ : Ἐντάξει, Ἐντάξει ἀφοῦ θέλεις νὰ λὲς ψέμματα, νὰ τὰ λές…
    - Μητέρα: Ἐγώ λέω ψέμματα; Ποιός νομίζεις ὅτι μὲ βοήθησε ἐμένα, αὐτός;; (ὁ πατέρας τοῦ παιδίου καὶ ἐν διαστάσει σύζυγος).
    - Παιδὶ : Ναί.
    - Μητέρα: Αὐτός πού ἔρχεται καί σέ βουτάει ἀπό τό χέρι, τώρα πού μεγάλωσες, καί φεύγει; Ποῦ ἤταν ὅταν ἑγώ ἤθελα νά λουστῷ;;
    - Παιδὶ : ἑέ, τί;;
    - Μητέρα: ἐεε. Φώναζα τὴν μάννα μου καὶ τὸν ἀδερφό μου γιὰ νὰ λουστῷ, γιατὶ αὐτὸς γύριζε ἀπὸ ἐδῶ καὶ ἀπὸ ἐκεῖ.
    - Παιδὶ : Δούλευε.
    - Μητέρα: Σέ πρόσεξε ποτέ;
    - Παιδὶ : Γιατὶ δούλευε, γι’ αὐτὸ δὲν μποροῦσε…
    - Μητέρα: Κάνεις μεγάλο λάθος, ὄχι, γύριζε, δὲν δούλευε. Μοῦ ἔλεγε ὅτι δούλευε, τοῦ ἐφτιαχνα τὸν σᾶκο του, μὲ τὰ ῥούχα τοτ τὰ καλὰ καὶ πήγαινε στὴν γκόμενα κι ἐμένα μὲ κορόιδευε ὅτι πήγαινε στὴν δουλειά καὶ ἔχω στοιχεῖα καὶ τὸ ἔχει παραδεχτεῖ καὶ ὁ ἴδιος…

 
    - Παιδὶ : Ναί, Ναί…
    - Μητέρα: Τί «Ναί, Ναί…»; Κάτσε νὰ σὲ κοροϊδεύῃ… Θέλεις τίποτα ἄλλο;
    - Παιδὶ : Ναί…
    - Μητέρα: Θὰ μὲ παρης μόνο ὅταν θέλῃς ἐσύ. Καὶ νὰ σοῦ πῇ νὰ πάρῃς, νὰ τοῦ πῇς «Δὲν θέλω νὰ πάρῳ». Ὅταν θέλῃς ἐσὺ θὰ παίρνης μόνον, ἀλλοιῶς δὲν θὰ τὸ σηκώνω, Δ*****.
    - Παιδὶ : Ναί…
    - Μητέρα: Γιατὶ σὲ χρησιμοποιεῖ… Τώρα θέλει νὰ μὲ παρακολουθῇ ἐμένα, νὰ βάζῃ τοὺς Ἀλβανοὺς νὰ μὲ παρακολουθοῦν ἐμένα… Ποιός;;.. Ὁ ὑπόκοσμος. Ὁ ὑπόκοσμος θὰ παρακολουθήση ἐμένα..!!
    - Παιδὶ : Αὐτὰ ποὺ λὲς δὲν εἶναι ἀλήθεια καὶ τὸ ξέρεις.



 (Ἡ συνέχεια εἶναι βαρειὰ για ὅλους… Φανταστεῖτε πόσο, για μιᾷ παιδικῇ ψυχή….
    Ἡ ἐν λόγῳ μαννά, τὰ παραπάνω ποὺ ἔλεγε στο ὀκτάχρονο παιδὶ γιὰ τὸν πατέρα του, ἀκριβῶς τὰ ἴδια ἀνέφερε καὶ δήλωνε στους ὑπαλλήλους τῆς Κοινωνικῆς Ὑπηρεσίας, οἱ ὁποῖοι τὴν ἔκριναν ὑγιῆ καὶ μὲ καλὴ ψυχολογικὴ καταστάσῃ, ἱκανὴ νὰ ἔχῃ τὴν ἐπιμέλεια τῶν δύο τέκνων… Τὸ ἴδιο ἔκριναν καὶ οἱ ὑπάλληλοι τοῦ Ὑπ. Δικαιοσύνης … Καὶ μάλιστα ἀπεφάνθησαν νὰ μὴν βλέπῃ ὁ πατέρας τὰ παιδιά του.

    Ἄραγε, ὑπάρχει κάτι περίεργο πίσω ἀπὸ αὐτές τις ἀποφάσεις;;
    Τελικά, τὰ παιδιὰ μπορεῖ νά τά σώσῃ κάποιος λειτουργός τῆς Δικαιοσύνης ἢ μόνον ὁ Θεός;;;
    Συνεχίζεται…………….)



ΠΗΓΗ



Κυριακή 9 Νοεμβρίου 2014

Πατέρας μέ παιδί.


Ο Ηρακλής, ένας πατέρας που ζει και μεγαλώνει μόνος του τον γιό του,

παρουσιάζεται  στην εκπομπή της Ελένης Μενεγάκη.

 

 

 

 

 

 

 


Πέμπτη 16 Οκτωβρίου 2014

ΗΠΑ: Άφυλα παιδιά !


ΗΠΑ:
 Έγγραφο προς τους δασκάλους για την εξάλειψη των «στερεοτύπων»: 
Τέρμα οι λέξεις «αγόρια» και «κορίτσια».
Θα αποκαλείτε τους μαθητές «μόβ πιγκουίνους»



 - Λέει ο γιατρός : «Συγχαρητήρια κύριε, η σύζυγός σας μόλις γέννησε ένα υγιές μωρό»
 - Άνδρας: «Ω, σας ευχαριστώ γιατρέ! Είναι αγόρι ή κορίτσι;»
 - Γιατρός: «Εμείς δεν χρησιμοποιούμε τέτοια φασιστική γλώσσα εδώ κύριε, η σύζυγός σας έχει γεννήσει ένα μόβ πιγκουίνο και θα έπρεπε να το γνωρίζετε!»

Άλλη μια συνηθισμένη ημέρα στο Προοδευτικό Χαλιφάτο της Πολιτικής Ορθότητας

Μια σχολική περιφέρεια στη Νεμπράσκα των ΗΠΑ απέστειλε στους εκπαιδευτικούς μέσης εκπαίδευσης ένα έγγραφο που τους συμβουλεύει να χρησιμοποιούν εκφράσεις για «φύλο χωρίς αποκλεισμούς», όπως «μωβ πιγκουίνοι», αντί για εκφράσεις «φύλου» όπως «αγόρια και κορίτσια».

«Αποφύγετε να ζητάτε από τα παιδιά να παραταχθούν ως αγόρια και ως κορίτσια ή να τους χωρίζετε με βάση το φύλο», λέει ένα έγγραφο κατάρτισης που συντάχθηκε από το Gender Spectrum και δόθηκε στο διδακτικό προσωπικό των Δημόσιων Σχολείων του Λίνκολν, σύμφωνα με το National Review.

«Αντ’ αυτού, χρησιμοποιείστε πράγματα “περίεργα, ακόμα και την ημερομηνία γέννησης” ή “τι θα επιλέγατε: skateboards ή ποδήλατα / γάλα ή χυμό / σκύλους ή γάτες / καλοκαίρι ή χειμώνα / να μιλάτε ή να ακούτε ”. Προσκαλέστε τους μαθητές να καταλήξουν οι ίδιοι σε επιλογές.

Τα έγγραφα καθοδηγούν επίσης τους εκπαιδευτικούς να μην χρησιμοποιούν φράσεις όπως "αγόρια και κορίτσια", "εσείς παιδιά" ("you guys"), "κυρίες και κύριοι".

«Αντίθετα να λέτε πράγματα όπως, “καλώ όλους τους αναγνώστες” ή “έι,  κατασκηνωτές” ή “θα μπορούσαν όλοι οι αθλητές να έρθουν εδώ”. Δημιουργήστε ονόματα στην τάξη και στη συνέχεια ζητήστε από όλους τους “μόβ πιγκουίνους” να συναντηθούν στο χαλί».


Επιπλέον, δηλώνει: «Βοηθήστε τους μαθητές να αναγνωρίσουν τη γλώσσα “όλα ή τίποτα”, βοηθώντας τους να κατανοήσουν τη διαφορά μεταξύ των προτύπων και των κανόνων. Διδάξτε τους φράσεις όπως “Αυτό μπορεί να ισχύει για μερικούς ανθρώπους, αλλά όχι όλους τους ανθρώπους” ή “συχνά, αλλά όχι πάντα” ή “πιο συχνά και λιγότερο συχνά”. Αποφύγετε τη χρήση της λέξης «κανονική» για να καθορίσετε συμπεριφορές.

Μετά από αντιρρήσεις που προβλήθηκαν, ο Έφορος Δημοσίων Σχολείων του Λίνκολν, Steve Joel, εξήγησε ότι το υλικό δόθηκε από μέλη της επιτροπής στο Irving Middle School, που κλήθηκαν να εξετάσουν ζητήματα αμεροληψίας που θα μπορούσαν να επηρεάσουν τους μαθητές. Τα μέλη της επιτροπής έδωσαν το υλικό στο προσωπικό για συζήτηση και εξέταση και δεν το υιοθέτησαν ως πολιτική, είπε ο Joel.


Ο Joel είπε, επίσης, ότι οι υπεύθυνοι είναι αποφασισμένοι να κάνουν κάθε μαθητή να αισθάνεται άνετα. «Έχουμε 39.000 μαθητές. Θέλουμε κάθε ένας από αυτούς να είναι επιτυχής. Δεν θέλουμε κανένα παιδί ποτέ να αισθανθεί ότι δεν ανήκει στα σχολεία μας».

Ερωτηθείς αν ξέρει πόσοι μαθητές αυτοπροσδιορίζονται ως κάτι άλλο εκτός από αγόρι ή κορίτσι, ο Joel είπε, «Αυτά δεν είναι στοιχεία που συλλέγουμε συνήθως. Δεν ρωτάμε»


Teachers Told To Call Kids Purple Penguins

Politically Correct Insanity Continues: Classrooms Told To Be More ‘Gender Inclusive’



Τετάρτη 15 Οκτωβρίου 2014

Αναζητώντας τους βιολογικούς γονείς.


Κρήτη:
Η γυναίκα που μοιράζει φυλλάδια για να βρει τους βιολογικούς της γονείς.



Η γυναίκα βρίσκεται, από το πρωί, στην πλατεία των Λιονταριών και μοιράζει φυλλάδια με στοιχεία και φωτογραφίες που μπορεί να "ξυπνήσουν" μνήμες σε κάποιο διερχόμενο..
.
Με πολλές ελπίδες ξεκινάει μια δύσκολη "εκστρατεία" η 54χρονη Αντουανέτ ντε Μπερ, μια γυναίκα που ζει στην Ολλανδία και αναζητά τις κρητικές της ρίζες.

Η γυναίκα βρίσκεται, από το πρωί, στην πλατεία των Λιονταριών και μοιράζει φυλλάδια με στοιχεία και φωτογραφίες που μπορεί να "ξυπνήσουν" μνήμες σε κάποιο διερχόμενο. Στόχος της 54χρονης είναι να λάβει οποιαδήποτε πληροφορία για την κρητική καταγωγή της και να βρει τους βιολογικούς της γονείς.


Η ιστορία της 54χρονης ξεκίνησε, άλλωστε, από το Ηράκλειο, καθώς η μητέρα της την άφησε στη βρεφοδόχο του Γερωνυμάκειου Βρεφοκομείου στο Ηράκλειο μαζί με ένα σημείωμα. Η γυναίκα προσπαθεί να έρθει σε επαφή με ηλικιωμένους ανθρώπους, πιθανολογώντας την ηλικία της μητέρας της και ανθρώπων που ίσως τη γνωρίζουν ή τη γνώριζαν.

Η Αντουανέτ θα μείνει στην Κρήτη για περίπου μία εβδομάδα, ενώ παράλληλα με την αναζήτηση που κάνει η ίδια, το φυλλάδιο με τις φωτογραφίες που έχει εκτυπώσει, θα διανεμηθεί σε φορείς και συλλόγους.

Πηγή: cretalive.gr

Τετάρτη 20 Αυγούστου 2014

Επιστολή Έλληνα πατέρα στο Υ.Δικαιοσύνης.


ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΤΥΠΟ!!! ΕΣΤΕΙΛΕ ΕΛΛΗΝΑΣ ΜΠΑΜΠΑΣ ΣΤΟ ΥΠ. ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ!
ΠΑΡΤΕ ΜΠΡΟΣ ΚΙ ΑΡΧΙΣΤΕ ΝΑ ΓΡΑΦΕΤΕ!


 ΠΡΟΣ ΥΠΟΥΡΓΟ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ

Ονομάζομαι Β. Α., είμαι 44 ετών, εργάζομαι στην εταιρεία ...... ως ........, είμαι στην εταιρεία 23 χρόνια και είμαι πατέρας δύο παιδιών, 6.5 και 7.5 ετών.
 
Θα ήθελα να καταθέσω την πολύ πρόσφατη εμπειρία μου την οποία αποκόμισα μέσα από το διαζύγιο μου, το οποίο δυστυχώς λόγω της αδυναμίας μας (εμού και της πρώην συζύγου μου) και της δεδομένης άρνησης της στην πρότασή μου για συνεπιμέλεια, προκειμένου να βρούμε λύσεις από κοινού στα θέματα επιμέλειας – ανατροφής των παιδιών μας, καταλήξαμε στις αίθουσες των δικαστηρίων.
 
Εξυπακούεται ότι τα δικαστήρια είναι η χειρότερη εξέλιξη που μπορεί να έχει ένα ζευγάρι γονιών που προτάσσει πάνω από οτιδήποτε το συμφέρον των παιδιών του.
Όμως δυστυχώς στην Ελλάδα το φαινόμενο των συγκρουσιακών διαζυγίων είναι πολύ συχνό και τις περισσότερες φορές με οδυνηρές συνέπειες για τα παιδιά.
 
Αυτό κατά τη γνώμη μου οφείλεται όχι μόνο στην αδυναμία των δύο εν διαστάσει γονιών, οι οποίοι σε τελική ανάλυση έχουν κάθε δικαίωμα να διαφωνούν μεταξύ τους για την διαπαιδαγώγηση των παιδιών τους , αλλά στην ανύπαρκτη και ανίκανη πολιτεία να διαχειριστεί σωστά τέτοιου είδους περιπτώσεις διαζυγίων και το τελευταίο που κάνουν είναι να προστατεύσουν τα δικαιώματα των παιδιών μας, καθορίζοντας την τύχη και το μέλλον τους κάτω από πραγματικά “αστείες” διαδικασίες.
 
Μια τέτοια διαδικασία είναι η ανάθεση της προσωρινής επιμέλειας του τέκνου (όπου όπως γνωρίζουμε όλοι μας καθόλου προσωρινή δεν είναι) σε έναν εκ των δύο γονιών, με το πρόσχημα του κατεπείγων σε ένα υποτίθεται δικαστήριο, το οποίο μέσα σε λίγα λεπτά και συνήθως χωρίς κανένα στοιχείο, απλά και μόνο επειδή ένας εκ των δύο γονιών επικαλείται κάποιους λόγους εις βάρος του άλλου γονιού, οι δικαστές πιθανολογούν ότι οι λόγοι αυτοί έχουν υπόσταση, στην συντριπτική τους πλειοψηφία την κάνουν δεκτή και αυτομάτως και ως δια μαγείας, βγαίνοντας από το δωματιάκι της προσωρινής, ο ένας εκ των δύο γονιών παύει να παίζει οποιοδήποτε ουσιαστικό ρόλο στην ανατροφή του παιδιού του, ενώ ουδεμία αξία έχει πλέον ο λόγος του για το παιδί του και το παιδί επί της ουσίας χάνει έτσι απλά έναν ενεργό γονιό, ο οποίος περιορίζεται στο δικαίωμα της επικοινωνίας (και μόνο ο όρος αποτελεί ντροπή για το ελληνικό οικογενειακό δίκαιο, λες και πρόκειται για δύο φίλους από το στρατό και όχι για γονιό με παιδί) καταπατώντας το αναφαίρετο δικαίωμά του να έχει και τους δύο γονείς του απόλυτα ενεργούς στη ζωή του.
 
Σε ένα αυτόφωρο δικαστήριο που είχα με την πρώην σύζυγό μου, όπου ο εισαγγελέας της είχε απευθύνει την κατηγορία της ενδοοικογενειακής βίας, λίγες ημέρες πριν την εκδίκαση των ασφαλιστικών μέτρων για την επιμέλεια των παιδιών μας, η πρόεδρος προσπαθώντας να μας συνετίσει, μας είπε το εξής τραγικό μεν, απόλυτα Ελληνικό δε.
<<Δεν καταλαβαίνετε ότι αυτό που κάνετε θα σας εξοντώσει οικονομικά? Αφού ένας θα τα έχει (δείχνοντας τη μητέρα) και ένας θα τα βλέπει (δείχνοντας εμένα)>> προδικάζοντας ουσιαστικά την απόφαση των ασφαλιστικών οπού και εγώ διεκδικούσα την επιμέλεια των παιδιών.
 
Και ερωτώ.
Τι είναι τα παιδιά μου να τα βλέπω? Πίνακας? Ταινία?
Τι είναι τα παιδιά να τα έχει? Ιδιοκτησία της?
Τα παιδιά πρέπει και επιβάλλεται για μια σειρά από λόγους να μας έχουν και τους δύο.
 
Πρέπει και επιβάλλεται για μια σειρά από λόγους (προς το συμφέρον τους πάντα) να τα μεγαλώνω και εγώ μαζί της και όχι απλά να τα βλέπω.
Για το Θεό…Δεν είμαι η νονά τους…Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΟΥΣ ΕΙΜΑΙ, είμαι υπερήφανος για αυτό, όπως είναι υπερήφανα και τα παιδιά μου για μένα και πάνω απ όλα είμαι εξίσου σημαντικός για αυτά όπως και η μητέρα τους.
 
Δυστυχώς σαν τα δικά μου παιδιά, υπάρχουν χιλιάδες στη χώρα μας που η Ελληνική δικαιοσύνη τα υποχρέωσε να στερηθούν τον ένα γονιό τους.
Κάνω πραγματικά έκκληση στους αρμόδιους φορείς για τροποποίηση του υπάρχον οικογενειακού δίκαιου το οποίο ξεκάθαρα είναι εις βάρος των παιδιών μας.
 
Μην κρυβόμαστε άλλο πίσω από την κοινή γονική μέριμνα.
Τα παιδιά έχουν ανάγκη και τους δύο γονείς.
Δεν είναι δυνατόν το 2013 στην Ελλάδα να συνεχίζουν τα παιδιά να στερούνται τον έναν εκ των δύο γονιών τους.
 
Ας δούμε τι γίνεται σε όλη την υπόλοιπη Ευρώπη.
Μιλάμε απλά για το αυτονόητο.
 
Ευχαριστώ πολύ
Β. Α.






 

Κυριακή 6 Ιουλίου 2014

Κακοποίηση ανδρών απο γυναίκες – Η κατάρριψη ενός ακόμα μύθου

Posted June 9, 2014 by Σάββας Ν. Σαλπιστής, Ph.D. in Διαπροσωπικές σχέσεις

 
Κακοποίηση ανδρών

 Γενικά

Το A.B.C.  δημιούργησε, με τη συμμετοχή ηθοποιών, ένα βίντεο-ρεπορτάζ καταστάσεων άσκησης βίας σε δημόσιους χώρους, τις οποίες κατέγραψε με κρυφή κάμερα, θέλοντας, με τον τρόπο αυτό, να καταγράψει τις αντιδράσεις του κόσμου απέναντι στη βία που ασκείται από έναν άνδρα σε μία γυναίκα και το αντίστροφο. Οι διαπιστώσεις που έγιναν είναι συνοπτικά οι εξής: ο περίγυρος αντέδρασε άμεσα όταν ο άνδρας ήταν αυτός που ασκούσε βία στη γυναίκα, ενώ, στην αντίθετη περίπτωση, προσπέρασαν 132 άτομα χωρίς να αντιδράσουν, παρόλο που επεσήμαναν τη σκηνή που διαδραματίζονταν μπροστά στα μάτια τους.

Όταν αργότερα τα άτομα αυτά ρωτήθηκαν γιατί δεν αντέδρασαν ή έδειξαν να συναινούν στην κακοποίηση του άνδρα, οι απαντήσεις ήταν συνήθως αποτέλεσμα διαφόρων στερεοτύπων ή προκαταλήψεων του τύπου π.χ. «Θα πρέπει να πήγε με άλλη γυναίκα», «Ο άνδρας έδειχνε πως φταίει» κ.τ.λ. Ακόμα και ένας αστυνομικός που προσπέρασε απάντησε, όταν ρωτήθηκε, πως ένας άνδρας δεν πρόκειται να πάθει κάτι το σοβαρό από τα χτυπήματα μιας γυναίκας



Το φαινόμενο της άσκησης βίας στις ερωτικές/συζυγικές σχέσεις ανάμεσα σε έναν άνδρα και μία γυναίκα προσεγγίζεται συχνά από τη μεγάλη πλειοψηφία του κόσμου, τα Μ.Μ.Ε. αλλά και από τους περισσότερους ειδικούς, μέσα από διάφορα κλισέ και στερεότυπα που, απ΄ό,τι αποδεικνύεται, όχι μόνο εγκλωβίζουν τα δύο φύλα σε ρόλους με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, αλλά διαστρεβλώνουν και την πραγματικότητα με τη δημιουργία διαφόρων ταμπού, προσδοκιών, εικόνων, προκαταλήψεων και εκτιμήσεων, λες και οι άνδρες ή οι γυναίκες αποτελούν ομοιογενείς ομάδες (κοπαδοποίηση).

Σε όλες τις κοινωνίες, ο όρος «ανδρισμός» είναι ταυτόσημος της δύναμης, της υπεροχής, της δραστηριότητας, της ανθεκτικότητας, της αυτονομίας, του δυναμισμού, του θάρρους  και της ικανότητας ελέγχου. Ταυτόχρονα, ο όρος «θύμα» ταυτίζεται με την αδυναμία, την παθητικότητα, την κατωτερότητα, την ευαλωτότητα, την ευαισθησία, τη μειωμένη ικανότητα επαρκούς ελέγχου, το φόβο και την ανάγκη προστασίας, δηλαδή με χαρακτηριστικά που αποδίδονται σχεδόν αυτόματα κυρίως στη γυναίκα.

Με βάση αυτά τα κοινωνικά στερεότυπα, ο ανδρισμός θεωρείται πως είναι ασύμβατος με τη θυματοποίηση -θα μπορούσαμε εύκολα να ισχυρισθούμε και να υποστηρίξουμε πως αποτελεί το αντίθετό της-, κάτι που εύκολα θα γινόταν αποδεκτό και σχεδόν αυτονόητο, αν χρησιμοποιούνταν για να χαρακτηρίσει μια γυναίκα.

Κάτω από αυτές τις προϋποθέσεις, πόσοι άνδρες θα έβρισκαν τη δύναμη να καταγγείλουν την κακοποίησή τους από τη σύντροφο ή τη σύζυγό τους, χωρίς να κινδυνεύουν να γίνουν περίγελος των άλλων ή/και να θεωρηθούν ως μυθομανείς, υστερόβουλοι, ψεύτες και αναξιόπιστοι; Από την άλλη, το στερεότυπο που θέλει τη γυναίκα ως μη επιθετική και ανίκανη να ασκήσει βία, τουλάχιστον απέναντι σε έναν άνδρα, έχει ως αποτέλεσμα να μη θεωρούνται συνηθέστατα ένοχες οι γυναίκες εκείνες που έχουν πραγματικά ασκήσει βία.

Και όμως, τα νεότερα ερευνητικά ευρήματα καταδεικνύουν με απόλυτη σαφήνεια και εγκυρότητα πως ο μύθος αυτός θα πρέπει να καταργηθεί ή τουλάχιστον να τροποποιηθεί έτσι ώστε όχι μόνο να αναδυθεί η υπάρχουσα πραγματικότητα σε ολόκληρο το εύρος της, αλλά και να αντιμετωπισθεί χωρίς προκαταλήψεις και με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Κακοποίηση ανδρών απο γυναίκες

Η κοινωνική προκατάληψη και η ευθύνη του φεμινιστικού κινήματος επί του θέματος

Οι αντιστάσεις της κοινωνίας απέναντι στο οτιδήποτε θεωρείται ως  μη «πολιτικά ορθό» και «κοινωνικά αποδεκτό» είναι σαφείς και υπάρχουν σε κάθε κοινωνία του πλανήτη. Κάθε τι το «αποκλίνον» πολεμιέται, απορρίπτεται, κατακρίνεται και, στην καλύτερη περίπτωση, αντιμετωπίζεται με καχυποψία.

Η Erin Pizzey ήταν η πρώτη στον κόσμο που ίδρυσε στις Η.Π.Α έναν οίκο περίθαλψης κακοποιημένων γυναικών το 1971 και συνέβαλε στη δημιουργία ενός διεθνούς κινήματος ενάντια στην άσκηση βίας στις στενές διαπροσωπικές σχέσεις ανάμεσα στα δύο φύλα. Οι διάφορες απειλές που δέχθηκε για φυλάκιση και δικαστικούς διωγμούς, εξαιτίας του ότι εξέθετε την ανεπάρκεια και απροθυμία των αρχών να βοηθήσουν τις γυναίκες-θύματα κακοποίησης, αλλά και τις χιλιάδες ανάλογης μεταχείρισης ανήλικων παιδιών, ήταν πολλές.


Όταν κάποια στιγμή διαπίστωσε πως υπάρχουν και αρκετές γυναίκες που κακοποιούν τους άνδρες με τους οποίους διατηρούν στενή συναισθηματική σχέση, ξεκίνησε -με τον καθηγητή John Grayford- μια έρευνα επί του θέματος που επιβεβαίωσε τις αρχικές διαπιστώσεις. Μετά από αυτό, οι απειλές που δέχθηκε τόσο η ίδια όσο και η οικογένειά της από διάφορες φεμινιστικές οργανώσεις -και σε συνδυασμό με τη δολοφονία του σκυλιού της- την ανάγκασαν να μεταναστεύσει στη Μ. Βρετανία.

Ανάλογες απειλές από φεμινιστικές οργανώσεις δέχθηκε και η Susanne Steimetz, διευθύντρια του αμερικανικού Κέντρου Οικογενειακής Έρευνας, όταν άρχισε να δίνει διαλέξεις με θέμα πως και οι άνδρες πέφτουν εξίσου συχνά θύματα κακοποίησης από τις συντρόφους τους, παρόλο που βοήθησε πολύ στην περίθαλψη κακοποιημένων γυναικών και παρουσίασε πολλές έρευνες γύρω από αυτό το θέμα.
Ανάλογα παραδείγματα «κοινωνικής αντίστασης» απέναντι στην οποιαδήποτε αμφισβήτηση κρατούντων κοινωνικών «αληθειών» υπάρχουν πολλά ανά τον κόσμο.

Κακοποίηση ανδρών

Οι κύριες μορφές της κακοποίησης ανδρών από γυναίκες

Οι έρευνες καταδεικνύουν τέσσερις μορφές κακοποίησης που είναι οι εξής:
  1. Φυσική κακοποίηση που προκαλεί σωματικό πόνο και διαφόρων μορφών τραύματα
  2. Ψυχική κακοποίηση με τη μορφή διαφόρων απειλών και προσωπικών προσβολών
  3. Οικονομική κακοποίηση με τη μορφή της οικονομικής εκμετάλλευσης και
  4. Ψυχική κακοποίηση που σχετίζεται με τα παιδιά, όπου στερείται στον άνδρα η δυνατότητα επικοινωνίας και επαφής με τα παιδιά του

Αυτές οι μορφές κακοποίησης μπορεί να συνυπάρχουν σε διαφορετικό βαθμό και σε διάφορους συνδυασμούς.
Η φυσική κακοποίηση συμβαίνει πάντα στα όρια του σπιτιού και άρα δεν γίνεται αντιληπτή από τον περίγυρο.

Η ψυχική κακοποίηση προκαλεί συνήθως φόβο, αισθήματα ντροπής, εξευτελισμού και ανημπόριας και, ως εκ τούτου, οδηγεί τους άνδρες να αποφεύγουν καταστάσεις που εμπεριέχουν τον κίνδυνο αυτής της μορφής κακοποίησης.

Τέλος, η οικονομική κακοποίηση περιλαμβάνει -εκτός της άμεσης οικονομικής εκμετάλλευσης του άνδρα- συστηματική απόκρυψη των πραγματικών εσόδων της οικογένειας, αποκλειστική διαχείρισή τους από τη γυναίκα ή πώληση περιουσιακών στοιχείων του άνδρα χωρίς τη γνώση ή τη συναίνεσή του που σε κάποιες περιπτώσεις οδηγούν ακόμα και στην οικονομική του καταστροφή.

Πριν από λίγους μόνο μήνες, παρακολουθούσα ένα ζευγάρι, γονείς δύο ανήλικων μικρών παιδιών, όπου η γυναίκα -και η ίδια εργαζόμενη κατά καιρούς- είχε εξαναγκάσει το σύζυγό της, επικαλούμενη διάφορα προσχήματα και ενδεχόμενα που τα αντιμετώπιζε ως υπαρκτά δεδομένα, να της δίνει κάθε μήνα ολόκληρο το μισθό του και να κρατά ο ίδιος ένα μόνο ευρώ την ημέρα για καφέ, μη δίνοντάς του λογαριασμό για τον τρόπο που διαχειρίζεται τα κοινά οικογενειακά τους εισοδήματα.


Συχνότητα και σύγκριση των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών της άσκησης βίας των δύο φύλων

Μέχρι και πρόσφατα, η διεθνής έρευνα εστιάζονταν σχεδόν αποκλειστικά στην ασκούμενη βία των ανδρών ενάντια στη γυναίκα, ενώ το αντίστροφο αντιμετωπίζονταν ως μη υπαρκτό ενδεχόμενο. Τα στοιχεία, όμως, που έχουν προκύψει είναι τα εξής:

-          Τα ποσοστά των κακοποιημένων ανδρών από γυναίκες φαίνεται πως είναι σχεδόν τα ίδια με αυτά των κακοποιημένων γυναικών από άνδρες, αλλά οι γυναίκες που αποκτούν φυσικά τραύματα, σε περίπτωση άσκησης βίας, είναι διπλάσιες στον αριθμό, σε σχέση με τον αριθμό των κακοποιημένων ανδρών από γυναίκες.

-          Εκτιμάται πως τα ποσοστά των κακοποιημένων ανδρών πρέπει να είναι στην πραγματικότητα μεγαλύτερα από αυτά των γυναικών, από τη στιγμή που πολλοί είναι οι άνδρες που ντρέπονται να καταγγείλουν την κακοποίησή τους από μία γυναίκα, αλλά και γιατί φοβούνται πως, σε περίπτωση μιας δικαστικής διαμάχης με τη σύζυγό τους,  μπορεί να χάσουν  την επικοινωνία με τα παιδιά τους από τη στιγμή που, σε μία τέτοιου είδους αντιδικία, η γυναίκα βγαίνει σχεδόν πάντα δικαιωμένη ή «κερδισμένη». Ένας επιπρόσθετος λόγος μπορεί να είναι και ο φόβος του άνδρα για διακοπή πολλών φιλικών και συγγενικών του σχέσεων, από τη στιγμή που η γυναίκα είναι συνήθως αυτή που διαχειρίζεται τις σχέσεις αυτές.

  • Στις περισσότερες περιπτώσεις άσκησης βίας και από τους δύο, η γυναίκα είναι αυτή που καταφεύγει πρώτη σε αυτήν, ενώ οι άνδρες είναι αυτοί που ασκούν συχνότερα μια επαναλαμβανόμενη βία. Οι γυναίκες πέφτουν τέσσερις φορές συχνότερα θύματα σκληρής μορφής άσκησης βίας.
  • Οι γυναίκες συνηθίζουν να κλωτσούν, να χαστουκίζουν, να δαγκώνουν, να πετούν διάφορα αντικείμενα στο σύντροφό τους ή να τον χτυπούν με κάποιο από αυτά, ενώ οι άνδρες συχνά γρονθοκοπούν, πιάνουν από το λαιμό τη σύντροφό τους ή της επιτίθενται με μαχαίρι ή κάποιο άλλο όπλο, αν και οι γυναίκες είναι αυτές που απειλούν συχνότερα με ανάλογα μέσα.
  • Άνδρες και γυναίκες με χαμηλή κοινωνική θέση, που κάνουν χρήση αλκοόλ και ουσιών ή που έχουν κάποια σοβαρή ψυχική διαταραχή ασκούν συχνότερα βία στις ερωτικές/συζυγικές τους σχέσεις.
  •  Η γυναίκες διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να πέσουν θύματα σοβαρής μορφής άσκησης βίας από έναν πρώην παρά από έναν νυν σύντροφό τους. Οι περισσότερες  περιπτώσεις άσκησης βίας συμβαίνουν αμέσως μετά από ένα χωρισμό.
  • Οι άνδρες αισθάνονται δύο φορές συχνότερα ως συνυπεύθυνοι απ΄ό,τι οι γυναίκες, σε περίπτωση ύπαρξης άσκησης βίας.

Κακοποίηση ανδρών από γυναίκες

Επίλογος
Ένας από τους βασικούς στόχους για μια κοινωνία δικαίου, ισοτιμίας, αλληλεγγύης και αρμονικής συνύπαρξης θα πρέπει να είναι η αυθεντική ισοτιμία, η προστασία των δικαιωμάτων και ο αλληλοσεβασμός των δύο (τριών;) φύλων. Μια έμπρακτη κίνηση της κοινωνίας προς την κατεύθυνση αυτή αποτελεί και η αναγνώριση της κακοποίησης ανδρών από τις συντρόφους τους και γενικότερα η διεύρυνση της κατανόησής μας τόσο για τα διάφορα κοινωνικά φαινόμενα όσο και για τις σχέσεις όλων των μελών της κοινωνίας.

Ο οποιοσδήποτε ασκεί την οποιαδήποτε μορφή βίας απέναντι σε ένα συνάνθρωπό του, ασχέτως φύλου, ηλικίας, θέσης, καταγωγής, χρώματος, σεξουαλικών προτιμήσεων, θρησκευτικής πίστης ή πολιτικών πεποιθήσεων θα πρέπει να καταδικάζεται και να έχει τις ανάλογες συνέπειες, η δε κοινωνία οφείλει όχι μόνο να μπορεί να προστατεύει και να περιθάλπει το κάθε θύμα αλλά και να παίρνει τα κατάλληλα μέτρα αποτροπής και, αν είναι δυνατόν, εξάλειψης τέτοιων φαινομένων.

Πίσω από κάθε περίπτωση άσκησης βίας ή απειλής στις στενές συναισθηματικές σχέσεις κρύβεται σχεδόν πάντα μια ανθρώπινη τραγωδία για την οποία κάθε κοινωνία φέρει μέρος της ευθύνης. Εδώ, δεν υπάρχουν στην ουσία θύτες και θύματα αλλά μόνον ηττημένοι, καταρρακωμένοι και δυστυχισμένοι Άνθρωποι που χρειάζονται επειγόντως τη βοήθεια που, σε κάθε περίπτωση, δικαιούνται…


Διαβάστε ακόμα:  

Men Shouldn't Be Overlooked as Victims of Partner Violence

 Differences in Frequency of Violence and Reported Injury Between Relationships With Reciprocal and Nonreciprocal Intimate Partner Violence

Κακοποίηση ανδρών: συμβαίνει και στη χώρα μας

Θερμά επεισόδια στα ελληνικά νοικοκυριά

Η Κακοποίηση των ανδρών (εμπλουτισμένο)

«Η επιθετικότητα των γυναικών στην συντροφική σχέση» (πτυχιακή εργασία)



Τρίτη 1 Ιουλίου 2014

Η πατρότητα αλλάζει τον εγκέφαλο του άνδρα.


Τρεις γενιές - Παππούς, Πατέρας, Εγγόνι.


Τι διαπίστωσαν οι ερευνητές:


H πατρότητα μπορεί να αλλάξει τη ζωή ενός άνδρα. Αλλάζει επίσης και τον εγκέφαλό του, δημιουργώντας τους ένα «πατρικό φίλτρο» όμοιο με το μητρικό.

Στο ζωικό βασίλειο οι μπαμπάδες είναι κάτι ασυνήθιστο. Μόλις το 6% των ειδών θηλαστικών οι πατέρες διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην εκτροφή των απογόνων. Σε αυτά τα είδη, η πατρική φροντίδα περιλαμβάνει συχνά τις ίδιες συμπεριφορές, όπως η μητρική φροντίδα.

Αλλά πώς πατρότητα αλλάζουν τον εγκέφαλο ενός άνδρα; Η επιστήμη πρόσφατα μελέτησε τους νευρικούς και ορμονικούς τους μηχανισμούς της πατρικής φροντίδας, αλλά μέχρι στιγμής τα στοιχεία δείχνουν ότι οι εγκέφαλοι των μητέρων και των πατέρων χρησιμοποιούν ένα παρόμοια νευρικό κύκλωμα για τη φροντίδα των παιδιών τους. Οι μαμάδες και οι μπαμπάδες υποβάλλονται επίσης σε παρόμοιες ορμονικές αλλαγές που συνδέονται με τον εγκέφαλο και τη συμπεριφορά τους.

Αυτοί είναι πέντε τρόποι με τους οποίους ο ανδρικός εγκέφαλος
αλλάζει κατά την πατρότητα.


Ο εγκέφαλος του μπαμπά μοιάζει με της μαμάς
Η φροντίδα του παιδιού αναμορφώνει τον εγκέφαλο του μπαμπά, με αποτέλεσμα να παρουσιάζει τα ίδια μοτίβα γνωστικής και συναισθηματικής εμπλοκής που εμφανίζονται στις μητέρες. Σε πρόσφατη μελέτη, οι ερευνητές εξέτασαν την εγκεφαλική δραστηριότητα 89 νέων γονιών, μητέρες, πατέρες και ομοφυλόφιλα ζευγάρια με παιδί χωρίς γυναίκα στην οικογένεια. Και οι τρεις ομάδες γονέων έδειξαν την ίδια ακριβώς ενεργοποίηση των δικτύων του εγκεφάλου που συνδέονται με την συναισθηματική επεξεργασία και την κοινωνική κατανόηση, σύμφωνα με τα ευρήματα που δημοσιεύθηκαν στις 27 Μαΐου στα Πρακτικά της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών. Ειδικότερα, οι ομοφυλόφιλοι πατέρες που ήταν πρωτογενείς φροντιστές των παιδιών τους απέδειξαν ότι η ενεργοποίηση της συναισθηματικής επεξεργασίας εμφανίζεται στον κύριο φροντιστή του παιδιού ανεξαρτήτως φύλου.

Οι μπαμπάδες βιώνουν ορμονικές αλλαγές
Η εγκυμοσύνη, ο τοκετός και ο θηλασμός μπορούν να προκαλέσουν ορμονικές αλλαγές στις μητέρες. Ωστόσο, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι άνδρες υφίστανται επίσης ορμονικές αλλαγές, όταν γίνουν πατέρες. Μελέτες σε ζώα και ανθρώπους δείχνουν ότι οι νέοι μπαμπάδες βιώνουν μια αύξηση των οιστρογόνων ορμονών, της ωκυτοκίνης, της προλακτίνης και των γλυκοκορτικοειδών, σύμφωνα με μια πρόσφατη ανασκόπηση των μελετών από την ψυχολόγο Elizabeth Gould και των συνεργατών της από το Πανεπιστήμιο του Πρίνστον.

Ενα φύσημα ωκυτοκίνη «δένει» τον μπαμπά με το μωρό
Μπορεί οι μπαμπάδες που συμμετέχουν στη φροντίδα των παιδιών να εμφανίζουν μια αύξηση στα επίπεδα της ωκυτοκίνης, όμως αυτό λειτουργεί και αντίστροφα. Σε μια πρόσφατη μελέτη, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η εισπνοή μίας δόσης ωκυτοκίνης που εκπνέουν οι γονείς στα μωρά καθώς παίζουν μαζί τους, εκείνα ανταποκρίνονται περισσότερο.

Νέοι νευρώνες στον εγκέφαλο του μπαμπά
Η πατρότητα επηρεάζει επίσης τους μπαμπάδες σε νευρωνικό επίπεδο. Η γέννηση ενός παιδιού φαίνεται να οδηγεί στην ανάπτυξη νέων νευρώνων στον εγκέφαλο των πατέρων. Οι ερευνητές λένε ότι οι νέοι νευρώνες μπορεί να αναπτυχθούν ως απάντηση σε αυτό που οι επιστήμονες ονομάζουν περιβαλλοντικό πλούτο, δηλαδή, στη νέα διάσταση που φέρνει ένα παιδί στη ζωή του μπαμπά.

Οι μπαμπάδες είναι ευαίσθητοι στις φωνές των παιδιών τους
Αν και είναι γενικά αποδεκτό ότι ένα «μητρικό ένστικτο» κάνει τις μαμάδες απίστευτα καλές στο να ξεχωρίζουν τη φωνή των παιδιών τους, μια πρόσφατη μελέτη δείχνει ότι, στην πραγματικότητα, οι μπαμπάδες είναι εξίσου καλοί όσο και οι μαμάδες. Σε έρευνα που έγινε σε 27 πατέρες και 29 μητέρες έβαλαν τους εθελοντές να ξεχωρίσουν τη φωνή των μωρών τους ανάμεσα σε πέντε βρέφη. Κατά μέσο όρο, οι γονείς ήταν σε θέση να ανιχνεύσουν τα μωρά τους κατά 90% ανεξαρτήτως φύλου.

Πηγή

Δευτέρα 19 Μαΐου 2014

Δίνουν φάρμακα σε εννιάχρονα για να τους αλλάξουν φύλο.


Σάλο έχει προκαλέσει η απόφαση της Εθνικής Υπηρεσίας Υγείας του Ηνωμένου Βασιλείου (NHS), σύμφωνα με την οποία παιδιά ηλικίας μόλις 9 ετών θα λαμβάνουν αμφιλεγόμενα φάρμακα ώστε να προετοιμαστούν για μελλοντική εγχείρηση αλλαγής φύλου.


Η βρετανική εφημερίδα Mail on Sunday αποκαλύπτει όλες τις λεπτομέρειες για την επίμαχη θεραπεία.

Οι χορηγούμενες δραστικές καθυστερούν τη βιολογική ενηλικίωση και δίδονται σε παιδιά που πιστεύουν ότι "βρίσκονται παγιδευμένα στο λάθος σώμα", αναφέρει χαρακτηριστικά το σχετικό δημοσίευμα.

Οι επικριτές της πρακτικής αυτής κατηγορούν εντόνως αυτούς που χορηγούν τις ενέσεις, καθώς υποστηρίζουν ότι "επεμβαίνουν στις επιταγές της ίδιας της φύσης".

Αν και η θεραπεία είναι αναστρέψιμη, εκφράζονται ανησυχίες για τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στην ανάπτυξη του εγκεφάλου και των οστών, καθώς και τη γονιμότητα του παιδιού στο μέλλον.

Τα φάρμακα αυτά είναι γνωστά ως υποθαλαμικοί αναστολείς και εμποδίζουν την ανάπτυξη των αναπαραγωγικών οργάνων. Έτσι, δε χρειάζονται πολλαπλές χειρουργικές επεμβάσεις μελλοντικά, εάν το παιδί επιλέξει να αλλάξει φύλο μετά την εφηβεία.

Οι ενέσεις που χορηγούνται κάθε μήνα περιορίζουν την παραγωγή τεστοστερόνης και οιστρογόνων. Στα κορίτσια, το αποτέλεσμα είναι να καθυστερεί η πρώτη έμμηνος ρύση και η ανάπτυξη του μαστού. Στα αγόρια, διακόπτεται η ανάπτυξη τριχοφυΐας στο πρόσωπο και αναστέλλονται οι μεταβολές της φωνής.

Γιατροί στο Tavistock and Portman NHS Foundation Trust του Βόρειου Λονδίνου ολοκλήρωσαν προσφάτως δοκιμή που διήρκησε τρία χρόνια και στην οποία συμμετείχαν παιδιά ηλικίας 12 έως 14 ετών.

Σκοπός ήταν να αξιολογηθούν τα "ψυχολογικά, κοινωνικά και σωματικά οφέλη καθώς και οι πιθανοί κίνδυνοι" της θεραπείας.

Θεωρούν πως η δοκιμή στέφθηκε με επιτυχία κι έτσι τα φάρμακα αυτά είναι πλέον διαθέσιμα στο ευρύτερο κοινό και συγκεκριμένα σε παιδιά μικρότερης ηλικίας (9-10 ετών).

Ωστόσο, η εθνική οδηγία που ανακοινώθηκε προ πενταετίας είχε υποδείξει πως η θεραπεία για τη λεγόμενη "γενετική δυσφορία" (gender dysphoria) δε θα πρέπει να ξεκινά πριν ολοκληρωθεί η ήβη.

Η Δρ Polly Carmichael, επικεφαλής της δοκιμής του Tavistock, δήλωσε πως η απόφαση για τη χορήγηση της θεραπείας θα λαμβάνεται με βάση το "στάδιο" της σεξουαλικής ανάπτυξης και όχι με βάση την ηλικία.

Η κλινική Tavistock είναι η μοναδική στο Ηνωμένο Βασίλειο που εξειδιεύεται στη διάγνωση της γενετικής δυσφορίας σε παιδιά και νέους.


ΠΗΓΗ

Διαβάστε ακόμα:  "θεωρία του φύλου" Ο Φεμινισμός σκοτώνει.



Σάββατο 17 Μαΐου 2014

Κίνα: Ενδοοικογενειακή βία.



Ένα δεκάχρονο αγόρι σύμβολο της εκστρατείας κατά της ενδοοικογενειακής βίας.
 
 

 Σε σύμβολο της εκστρατείας κατά της ενδοοικογενειακής βίας, στην, Κίνα,
 αναδείχτηκε ένα δεκάχρονο αγόρι αφού καθημερινά η μητριά του το «σκότωνε» στο ξύλο.
 

Όλα αποκαλύφθηκαν όταν κάποια στιγμή δασκάλα το ακούμπησε κι εκείνο απομακρύνθηκε λέγοντας ότι πονά. Τότε με λυγμούς περιέγραψε στη δασκάλα τι συμβαίνει καθημερινά στο σπίτι. Συγκεκριμένα ο μικρός αποκάλυψε ότι η μητριά του τον έδενε σε κρεμάστρα και τον ξυλοκοπούσε! «Με χτυπάει όλη την ώρα», είπε ο 10χρονος, δείχνοντας τα σημάδια σε όλο του το κορμί! 
 
Η δασκάλα δήλωσε σοκαρισμένη: «Είναι ένα τόσο γλυκό και ευγενικό αγοράκι, ράγισε η καρδιά μου όταν μας αφηγήθηκε την ιστορία του. Η μητριά του ζηλεύει τη σχέση του με τον πατέρα του επειδή εκείνη δεν έχει μπορέσει να κάνει παιδιά. Του λέει να τη βοηθά κάθε μέρα στο νοικοκυριό και τον δέρνει αν του ξεφύγει το παραμικρό». Η διοίκηση του σχολείου δημοσίευσε τις φωτογραφίες στο διαδύκτιο προκαλώντας την οργή του κόσμου.
 
 


Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΣΤΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ



Ένα υπέροχο  αφιέρωμα στον "πατέρα" μπορείτε να απολαύσετε στον παρακάτω σύνδεσμο.








Κυριακή 11 Μαΐου 2014

10 συζητήσεις που πρέπει να κάνει ο πατέρας με το παιδί


Μπορεί οι περισσότεροι μπαμπάδες να νιώθουν λίγο «παραπεταμένοι» ως προς την ανατροφή των παιδιών, ιδιαίτερα όσο αυτά είναι ακόμα μωρά, ο ρόλος τους όμως είναι εξίσου απαραίτητος με αυτόν της μαμάς.

 

Όπως υποστηρίζουν οι ψυχολόγοι, ο μπαμπάς έχει τον δικό του τρόπο να μεγαλώνει το παιδί, ο οποίος όχι μόνο διαφέρει αλλά εξισορροπεί συνήθως αυτόν της μαμάς: Η μαμά προσφέρει τρυφερότητα και γαλήνη – ο μπαμπάς προσφέρει περιπέτεια και πιο έντονες συγκινήσεις. Η μαμά φροντίζει – ο μπαμπάς φτιάχνει. Ενώ κάποιες συζητήσεις και «διδαχές» είναι προτιμότερο να γίνονται από τον μπαμπά προς τα παιδιά, όπως διαβάσαμε στο mikroimegaloi.gr



5 πράγματα που ο μπαμπάς πρέπει να πει στην κόρη του

 


Πώς να αλλάζει λάστιχο και να ελέγχει τα λάδια του αυτοκινήτου
Ένα κορίτσι σήμερα έχει ίδιες πιθανότητες να μάθει να οδηγεί με ένα αγόρι. Χρειάζεται, λοιπόν, και οι δύο να ξέρουν τι θα κάνουν σε περίπτωση που μείνουν από λάστιχο ή πότε πρέπει να συμπληρώνουν λάδια στο αυτοκίνητο. Για την ακρίβεια, το κορίτσι έχει έναν παραπάνω λόγο να μπορεί να κάνει τέτοιες «δουλειές» μόνη της, ώστε να μην αναγκάζεται να ζητά την βοήθεια κανενός στον δρόμο.

Ότι μπορεί να μην είναι πριγκίπισσα αλλά θα πρέπει να υπολογίζει τον εαυτό της ως τέτοια
Κάθε μικρό κορίτσι ονειρεύεται να γίνει μια μέρα πριγκίπισσα, ποπ σταρ ή οτιδήποτε άλλο θα της εξασφαλίσει το «ζήσαμε εμείς καλά». Τα κορίτσια διαβάζουν περιοδικά, βλέπουν ταινίες και διαβάζουν ιστορίες που τις αποπροσανατολίζουν με αποτέλεσμα να πιστεύουν ότι αρκεί να είναι όμορφες για να ξεχωρίζουν και να δικαιούνται τα πάντα, χωρίς να κοπιάσουν γι'αυτά. Τα κορίτσια συνήθως έχουν αυτή την λανθάνουσα αίσθηση κάθε δικαιώματος εξαιτίας κυρίως των γονιών τους που διαρκώς τους λένε πόσο όμορφες είναι. Αργότερα, βέβαια, οι ίδιες αυτές γυναίκες «βγαίνουν» στην αγορά εργασίας και συνειδητοποιούν ότι η κοινωνία διέπεται από ορισμένους κανόνες που δεν έχουν σε τίποτα να κάνουν με το πόσο όμορφη είναι μια γυναίκα.

Ωστόσο, όταν ένα κορίτσι αναζητά τον «πρίγκιπά» της είναι πολύ σημαντικό να εκτιμά τον εαυτό της ως «πριγκίπισσα». Πολλές γυναίκες επιλέγουν έναν άνδρα απλά και μόνο επειδή τον γοήτευσαν και ξεχνούν να πουν «όχι» όταν η στιγμή το απαιτεί, με καταστροφικές συχνά επιπτώσεις για τη ζωή τους. Γι'αυτό οι μπαμπάδες πρέπει να λένε στις κόρες τους να υπολογίζουν τον εαυτό τους, αλλά και να προσπαθούν σκληρά για αυτά που θέλουν να αποκτήσουν στη ζωή τους.

Δεν είναι κακό για μία γυναίκα να είναι δυνατή. Για την ακρίβεια, είναι απαραίτητο
Το σύνηθες είναι να περιμένουν οι γονείς από τα αγόρια να είναι «δυνατά» και «αθλητικά», ενώ τα κορίτσια να είναι «ντελικάτα» και «εύθραυστα». Ο μπαμπάς, όμως, πρέπει να μάθει στην κόρη του τα ίδια πράγματα που μάθαινε και στον γιο του. Καθώς το κορίτσι γίνεται γυναίκα θα χρειαστεί να ξέρει πώς να υπερασπίζεται τον εαυτό της σε κάθε περίσταση –και αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να μάθει εγκαίρως. Μερικά μαθήματα αυτοάμυνας, λοιπόν, καθώς θα μεγαλώνει δεν είναι κακή ιδέα.

Τονώστε το ενδιαφέρον τους στα αθλήματα, τις κατασκευές και την κηπουρική
Συχνά λένε οι μπαμπάδες στα κορίτσια τους πόσο όμορφα είναι. Όμως τα κορίτσια έχουν ανάγκη περισσότερα από το να ακούνε ότι είναι όμορφα. Μπορεί η κόρη σας να μοιάζει με μικρή πορσελάνινη κουκλίτσα, όμως της αρέσουν και τα αθλήματα. Μπορεί να θέλει να φτιάξει μόνη της ένα δεντρόσπιτο ή να φυτέψει λαχανικά στον κήπο. Τα κορίτσια έχουν το ίδιο ενδιαφέρον στις κατασκευές με τα αγόρια και θέλουν να έχουν τις ίδιες γνώσεις για το κλάδεμα και το πότισμα. Πετάξτε τους, λοιπόν, μια μπάλα και παρατηρήστε τι θα κάνουν με αυτήν ή δείξτε τους πώς να αλλάζουν λάμπες.

Η επιτυχία δεν έχει να κάνει με το φύλο της αλλά με την προσπάθειά της
Μάθετε στην κόρη σας πως εφόσον βάζει τα δυνατά της, το αποτέλεσμα θα είναι το καλύτερο δυνατό. Μπορεί τα πράγματα στην ζωή να είναι πολύ πιο σκληρά από αυτά και να απαιτούνται ηρωικές προσπάθειες από μία γυναίκα για να καταφέρει κάτι, και πάλι να μην είναι το καλύτερο δυνατό, όμως θα είναι ικανοποιητικό. Καθώς το κορίτσι γίνεται γυναίκα θα υπάρξουν φορές που θα νιώσει την ανάγκη να εγκαταλείψει κάποια μάχη, που θα πει «έλεος –τι έχω φταίξει;». Πρέπει, όμως, αμέσως μετά να συνειδητοποιήσει πως είναι δυνατή και μπορεί να δουλέψει σκληρά για κάτι. Να κατανοήσει ότι η ζωή είναι δύσκολη και ότι δεν θα πρέπει ποτέ να θεωρεί τον εαυτό της αβοήθητο θύμα ή «άμοιρη γυναικούλα». Καθώς και ότι κανείς δεν θα της προσφέρει τίποτα έτοιμο, απλά και μόνο επειδή είναι γυναίκα.




5 πράγματα που ο μπαμπάς πρέπει να πει στον γιο του

 


Διδάξτε τον πώς να συναγωνίζεται
Ο συναγωνισμός διδάσκει τους ανθρώπους όσα θα τους χρειαστούν στη ζωή. Όχι μόνο πώς να κερδίζουν με σεμνότητα αλλά και να χάνουν με αξιοπρέπεια, αλλά και πώς να μάχονται για έναν στόχο, πώς να αποτελούν μέρος μιας ομάδας, ενώ ταυτόχρονα πασχίζουν για την ατομική τους τελειότητα. Τους μαθαίνει να υποκύπτουν με πειθαρχία αλλά και να αυτό-πειθαρχούν, και να ανασυντάσσονται μέσα από τις απογοητεύσεις. Το σημαντικότερο, όμως, είναι ότι η ανταμοιβή που κερδίζουμε είναι πιο γλυκιά από αυτή που μας δίνεται έτοιμη.

Διδάξτε τον πώς και πότε να μάχεται
Ο κόσμος δεν είναι δίκαιος. Πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι που θα επιδιώκουν να εκμεταλλευτούν αυτούς που δεν θα είναι έτοιμοι να αμυνθούν και δεν θα υπάρχει πάντα μία μαμά ή ένας μπαμπάς για να προστατεύει το παιδί. Αυτό θα το καταλάβετε όταν το παιδί θα πάει στο σχολείο και θα βρεθεί ενώπιον περιστατικών bullying . Ένα αγόρι, όμως, το οποίο ξέρει πώς να αμύνεται σε τέτοια περιστατικά δύσκολα θα γίνει στόχος. Για την ακρίβεια, το να ξέρει ένα αγόρι πώς και πότε να μάχεται συνήθως το αποτρέπει από το να το κάνει. Επιπλέον, πάντα έρχεται η στιγμή που ένας άνδρας θα πρέπει να υπερασπιστεί κάποιον λιγότερο δυνατό. Είναι ωραίο αυτός ο άνδρας να είναι ο γιος σας.

Ακεραιότητα
Δεν είναι τα λόγια σας που θα μάθουν στον γιο σας να είναι ακέραιος αλλά οι πράξεις σας –το να είστε, δηλαδή, και εσείς εξίσου ακέραιος. Κρατάτε, λοιπόν, τις υποσχέσεις σας, ακόμα και τις πιο ασήμαντες. Ζητήστε συγνώμη όταν έχετε κάνει λάθος. Αποδεχτείτε τις επιπτώσεις των πράξεών σας χωρίς να δυσανασχετείτε. Και φροντίστε να είστε πάντα ειλικρινής με το παιδί σας. Δείξτε του ότι είστε άξιος της εμπιστοσύνης του και έτσι θα μάθει να είναι και ο ίδιος άξιος εμπιστοσύνης. Η ακεραιότητα είναι μία αξία που αν κάποιος χάσει πολύ δύσκολα θα καταφέρει να κερδίσει ξανά.

Πώς να φτιάχνει πράγματα
Τα εργαλεία δίνουν δύναμη. Οι περισσότεροι μπαμπάδες συνήθως μπορούν να φτιάξουν τα πάντα –ή σχεδόν τα πάντα. Ακόμα κι αν δεν ξέρουν πραγματικά πώς να το κάνουν, κοιτάζουν αυτό που χάλασε και δοκιμάζουν διάφορους τρόπους μέχρι να αρχίσει να δουλεύει ξανά. Αυτό στην πράξη αποδεικνύεται όχι μόνο χρήσιμο για την ίδια τους τη ζωή και την οικογένειά τους, αλλά είναι και ένα στοιχείο που θα τους δίνει αυτοπεποίθηση.

Το νόημα της τιμής
Η τιμή διαφέρει από την ακεραιότητα καθώς βασίζεται στην έμφυτη αυτοεκτίμηση του ανθρώπου. Ένας άνθρωπος με τιμή θα κάνει αυτό που θεωρεί σωστό, όχι για να αναγνωριστεί και να κερδίσει κάτι από αυτό, αλλά επειδή είναι σωστό, ενώ θα κάνει ό,τι είναι δυνατό για να μην χάσει την τιμή του. Δεν είναι υπερηφάνεια, γιατί βασικό στην τιμή είναι η γνώση ότι μπορεί εύκολα να χαθεί. Είναι, όμως, ένα ακόμα «μάθημα» που μπορεί να διδαχθεί μόνο μέσα από παραδείγματα.


ΠΗΓΗ



Τετάρτη 7 Μαΐου 2014

Φεμινιστική βιολογία: Χρειαζόμαστε φεμινιστικές επιστήμες;


Ο Φεμινισμός προπαγανδίζει, προωθήσει και επιβάλει,
νέα ήθη, πολιτισμό, δικαιοσύνη, τώρα και "επιστήμη" .



Νέο πρόγραμμα "Φεμινιστική βιολογίας" στο Πανεπιστήμιο του Wisconsin!

 

 

 

 

Σάββατο 3 Μαΐου 2014

"ΣΠΑΣΤΕ ΤΗ ΣΙΩΠΗ" ...Η ΑΠΑΤΗ !


Κάπου στα μέσα του 1999, μαζί τον λογαριασμό της ΔΕΗ,  μπήκε στα σπίτια μας  και ένα φυλλάδιο που τον συνόδευε.
Ο τίτλος του, με μεγάλα γράμματα…

"ΣΠΑΣΤΕ ΤΗ ΣΙΩΠΗ"

1 στις 5 γυναίκες  υπήρξε θύμα ξυλοδαρμού,
τουλάχιστον μία φορά από τον άντρα της.
 …μας πληροφορούσε to φυλλάδιο, με τον πλέον δραματικό τρόπο, κάτω από φωτογραφία ενός τραγικού θύματος της θηριωδίας μας που ασφυκτιά .


Στην δεύτερη σελίδα, τα συμπεράσματα ξεδιπλώνουν την κόλαση μιας καθημερινότητας  που αγνοούσαμε ή δεν συνειδητοποιούσαμε!
Το ξέρατε πως η βία στην οικογένεια είναι ένα έγκλημα που συμβαίνει γύρω μας,
Το ξέρατε  πως στο καθημερινό αυτό δράμα οι βιαστές κι οι δολοφόνοι είναι οι άντρες και τα θύματα οι γυναίκες;

Μια στις δυο δολοφονημένες Ελληνίδες σκοτώνονται από τον άντρα ή τον πρώην τους, ενώ  στα επείγοντα, λέει, περιστατικά των νοσοκομείων μας, το ένα τρίτο των γυναικών είναι κακοποιημένες από όλους εμάς, τους άνδρες  Έλληνες.

Μας αφορά όλους ….ΚΑΤΑΓΓΕΙΛΤΕ ΤΟ! 
Τηλεφωνική ΓΡΑΜΜΗ ΣΟΣ !

Μετά απ’ όλα  αυτά, τα τόσο εγκυροφανή επιχειρήματα,
 ...ποιος και, προπαντός, ποια θα έχει πλέον, τον ελάχιστο ενδοιασμό να μην ενδώσει στις τόσο πιεστικές προσκλήσεις για "καταγγελίες" που περιλαμβάνει αυτό το «ενημερωτικό» τους  φυλλάδιο ;
Τι να αμφισβητήσεις όταν από κάτω φιγουράρουν, φαρδιά - πλατιά, σοβαροφανέστατοι  οργανισμοί κι ευρωπαϊκά προγράμματα….
Που πάνε,  από εκστρατείες κατά της βίας στην οικογένεια, μέχρι κέντρα ερευνών για θέματα ισότητας κι ευρωπαϊκές επιτροπές.

  • Κ.Ε.Θ.Ι. - Κέντρο Ερευνών για Θέματα Ισότητας.
  • Γενική Γραμματεία Ισότητας.
  • Ευρωπαϊκή Επιτροπή - Τομέας Πληροφόρησης Γυναικών
  • Ευρωπαϊκή Εκστρατεία Κατά Της Βίας Στην Οικογένεια.
  • .....με την υποστήριξη της : PHILIP MORRIS - Hellas Α.Ε.Β.Ε.
  • …και Αποστολή - Χορηγία των ΕΛ.ΤΑ.

Έτσι ξεκίνησε η εκστρατεία "Σπάστε την Σιωπή !
 ...με ένα φυλλάδιο,
…και συνεχίστηκε δριμύτερη με " ενημερωτικές συζητήσεις και κουβεντούλες"  στα Μ.Μ.Ε., με δημοσιεύματα στον τύπο και "ενημερώσεις" φορέων, μέχρι διοργανώσεις  σεμιναρίων για τους αστυνόμους μας ! (Για να μη χρειάζονται καν αποδείξεις, αφού θα ξέρουν πια από πριν με τι εγκληματίες έχουν να κάνουν!)
  Όλα αυτά  στα πλαίσια της αντίστοιχης ευρωπαϊκής εκστρατείας.
 Αρχίζω να παρακολουθώ το θέμα, και  πρώτη διαπίστωση είναι ότι η ευαισθητοποίηση, οι κανόνες και οι ορισμοί της βίας έχουν χρώμα.
Χρώμα Φεμινιστικό!
 Όχι επιστημονικό, κοινωνικό ή ανθρωπιστικό!
Φεμινιστικό!  …και προβάλλονται σαν "πρόοδος" και απόλυτη αλήθεια!

Δημοσίευμα στο ΒΗΜΑ της Πέμπτης 2 Νοεμβρίου 2000, διαβάζω…
«Στην Ελλάδα, όπως κατέδειξε δημοσκόπηση του Ευρωβαρόμετρου, που διενεργήθηκε από τον Μάρτιο ως τον Μάιο του 1999, τα περιστατικά βίας κατά των γυναικών μέσα στην οικογένεια ανέρχονται σε αρκετά υψηλό ποσοστό (31 %) σε σχέση με το μέσο όρο των χωρών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (19,1 %). Όπως επισημαίνουν όμως οι ειδικοί οι οποίοι ασχολούνται με το ζήτημα της ενδοοικογενειακής βίας, οι αριθμοί είναι ενδεικτικοί σε σχέση με την πραγματική έκταση του προβλήματος στην Ελλάδα – αποτέλεσμα της τακτικής προφανώς που υπαγορεύει το ρητό : «τα εν οίκω μη εν δήμω».

Αρχίζουν να μπαίνουν ερωτήματα!
Ποιοι είναι οι " οι ειδικοί" ;
"ενδεικτικοί αριθμοί"  και  κρυψινισμός («τα εν οίκω μη εν δήμω») παράγουν στοιχεία που ενοχοποιούν μεγάλο μέρος, και εν δυνάμει, όλον τον Ελληνικό ανδρικό πληθυσμό;
…και μάλιστα με τόση ακρίβεια!
 … 31 % λέει στην Ελλάδα η ενδοοικογενειακή βία!
Εκεί στις Βρυξέλλες, ξέρουν καλύτερα τι  γίνεται μέσα στα Ελληνικά σπίτια, περισσότερο από εμάς του ζούμε εδώ;

● Δημοσίευμα στην εφημερίδα "Η Αυγή" στης 14/12/2000, διαβάζω… 
(Μετά  μια παράθεση "στοιχείων"  από τον διεθνή, και Ευρωπαϊκό  χώρο φτάνουμε και την Ελλάδα.)

"Σπάστε την ελληνική σιωπή!
Στην Ελλάδα η βία κατά των γυναικών, και ιδιαίτερα μέσα στην οικογένεια, αποτελεί επίσης ένα πολύ διαδεδομένο φαινόμενο. Στοιχεία ωστόσο για τον αριθμό των γυναικών που κακοποιούνται δεν υπάρχουν γιατί η δημοσιοποίηση της ενδοοικογενειακής βίας \θεωρείται ταμπού\ στην ελληνική κοινωνία."
Αυτό ήταν!

…Επικοινωνία  μέσω  τηλεφώνου, που αναγράφεται στο φυλλάδιο,  για περισσότερες πληροφορίες και διευκρινήσεις.
Από την   νεαρή δικηγόρο που απαντά, και μετά από κουβεντούλα, μαθαίνουμε ότι για την Ελλάδα, ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΝ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΕ !

Ούτε η ελάχιστη αντιπροσωπευτική κοινωνική έρευνα δεν είχε, λέει, γίνει στη χώρα μας για το ζήτημα αυτό, μέχρι τουλάχιστον την ημερομηνία της κυκλοφορίας  του φυλλαδίου !

-Και το "1 στις 5 γυναίκες  υπήρξε θύμα ξυλοδαρμού…." από πού βγήκε ;!
- Ευρωπαϊκή Επιτροπή , λέει, και μας επισημαίνει τον  αστερίσκο που βρίσκεται κάτω από τον υπότιτλο του φυλλαδίου.
ΑΦΩΝΟΣ!

Κάποιοι θέλουν να μας κάνουν να πιστέψουμε πως δήθεν στις Βρυξέλλες ξέρουν, και μάλιστα πολύ καλά, τα «εγκλήματα» που διαδραματίζονται μέσα στα ελληνικά νοικοκυριά, τη στιγμή που στην Ελλάδα, κανείς δεν έμαθε ποτέ του τίποτε !!!
Στα ερωτήματα, πλέον, μόνο  η περίφημη «δημοσκόπηση» μπορεί να  δώσει απαντήσεις.
Και εκεί  προσφύγαμε!
«Η ΓΝΩΜΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΙΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΙΑΚΗ ΒΙΑ
ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΣ ΘΥΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ»
    ....σε μορφή αρχείου PDF ( .pdf )
… σφυγμομέτρηση με κωδικό 51.0 που ανάθεσε το Ευρωβαρόμετρο
για λογαριασμό της 10ης Γ. Δ/νσης ΕΕ, στο INRA (EUROPE)
 που είναι ένα δίκτυο γραφείων ερευνών αγοράς (σημ. και όχι κοινωνικών ερευνών !).
Η σφυγμομέτρηση αυτή, έγινε και στις 15 χώρες μέλη της ΕΕ
με απ’ ευθείας συνεντεύξεις, σε άτομα 15 ετών και άνω.
Στην Ελλάδα, 1010 ερωτηματολόγια συμπληρώθηκαν από το Γραφείο ΚΕΜΕ, μέλος του δικτύου INRA  και στάλθηκαν στις Βρυξέλλες για περαιτέρω επεξεργασία.
Οι συνεντεύξεις, έλαβαν χώρα μεταξύ 12/03/99 και 21/04/99.
Για περισσότερες πληροφορίες :  http://europa.eu.int/comm/dg10/epo/eb/eb51/violence_fr.pdf
στα γαλλικά,   http://europa.eu.int/rapid/start/cgi/guesten.ksh?p_action.gettxt=gt&doc=IP/99/508|0|AGED&lg=EN στα αγγλικά
και συντομογραφία : http://www.kethi.gr/greek/euro_bar.htm στα ελληνικά      

( Καμία από τις παραπάνω συνδέσεις δεν λειτουργεί πλέον)
 Διαβάζουμε την συντομογραφία της δημοσκόπησης στα Ελληνικά.

Έκπληξη !  …δεν πρόκειται για δημοσκόπηση!
Πρόκειται για σφυγμομέτρηση της κοινής γνώμης, που είναι τελείως άλλο πράγμα.

…και οι Εκπλήξεις συνεχίζονται!
Η σφυγμομέτρηση λοιπόν αυτή, δεν είχε σκοπό να καταγράψει γεγονότα, αλλά γνώμες και απόψεις όπως ακριβώς γίνεται στις έρευνες αγοράς ! Και, σαν τέτοια, περιλαμβάνεται φυσικά στο πλαίσιο των εργασιών του Ευρωβαρόμετρου, του οποίου κύρια αποστολή είναι, να καταγράφει το τι σκέπτονται οι ευρωπαίοι πολίτες για θέματα όπως η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, το κοινό νόμισμα, η ικανοποίηση ή η δυσαρέσκειά τους από την ΕΕ στην οποία ανήκουν κτλ. Εργασίες δηλαδή, στις οποίες είναι συνηθισμένα τα γραφεία έρευνας αγοράς και σφυγμομετρήσεων της κοινής γνώμης, στα οποία καταφεύγει.



Τι λένε, λοιπόν στην ουσία, οι σφυγμομετρηθέντες, και όχι δημοσκοπηθέντες ;

● Ότι συμφωνούν πως η βία κατά των γυναικών από τους άνδρες, όποιο κι αν είναι το είδος της, είναι κατακριτέα όταν ασκείται.
● Ότι πιστεύουν πως οι ένοχοι είναι, κατά κανόνα, άτομα άγνωστα στα θύματά τους.
● Ότι πρέπει να τιμωρούνται και ότι, φυσικά, καλό θα ήταν να τους προλαβαίνουμε και να βοηθούμε τα θύματα.
● Τέλος πως, φυσικά, η Ευρωπαϊκή μας Ένωση έχει το δικό της ρόλο να παίξει στην καταπολέμηση της βίας. (λέμε τώρα!)

Πιστεύετε, σοβαρά, πως υπάρχουν πολλοί που θα έλεγαν τίποτα αντίθετο από αυτά;

Εκεί όμως που μας αποκαλύπτεται κάτι το πολύ σημαντικό, είναι ότι οι σφυγμομετρηθέντες, ενώ έχουν την γνώμη πως η οικογενειακή βία κατά των γυναικών είναι πολύ έως και  πάρα πολύ διαδομένη, δεν έχουν δική τους αντίληψη του πράγματος !
Πως έμαθαν σχετικά; …από κάτι συζητήσεις που γίνονται στην τηλεόραση !!!
Αυτά, με λίγα λόγια, δήλωσε η συντριπτική πλειοψηφία των ερωτηθέντων, με όλες τις επιφυλάξεις της αντιπροσωπευτικότητας του δείγματος.(Η αντιπροσωπευτικότητα του δείγματος είναι πολύ χαμηλή όπως φυσικά δεν παραλείπουν να επισημάνουν οι επιστήμονες που επεξεργάστηκαν ψυχρά τα στοιχεία.)
Το μόνο αδιαμφισβήτητο συμπέρασμα της σφυγμομέτρησης είναι,  πως τουλάχιστον οι σφυγμομετρηθέντες έχουν υψηλή συνείδηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και κρατούν ψηλά, και ανεξαρτήτως φύλου, το αίσθημα του δικαίου  !
Και για τέλος το καλύτερο!
«Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, δεν φέρει καμιά ευθύνη για το περιεχόμενο της παρούσας έκθεσης»
Αξίζουν να σημειωθούν ότι:
 …στην ευρωπαϊκή εκστρατεία περιλαμβάνεται και  η βία κατά των παιδιών  που όμως έμεινε  απ’ έξω στην αντίστοιχη ελληνική !  Γιατί ; !

…η επιβολή απαγόρευσης (embargo) στα, κατά χώρες , Γραφεία σφυγμομετρήσεων που συμπλήρωσαν τα ερωτηματολόγια για λογαριασμό του Ευρωβαρόμετρου.
(Τι θα πει αυτό ; Ότι, πολύ δημοκρατικά, οι εκ Βρυξελλών οργανώτριες - Φεμινίστριες  της «δημοσκόπησης», τους απαγόρευσαν να κοινοποιήσουν σε οποιονδήποτε, οτιδήποτε από τις σφυγμομετρήσεις που έκαναν !)
  •  Είναι γεγονός πως το βάρος των γυναικείων οργανώσεων και των ευρωπαϊκών υπηρεσιών που υποστήριξαν (και υποστηρίζουν)  την εκστρατεία και το κίνημα, είναι εντυπωσιακό. Όμως, γεγονός είναι επίσης, πως όλα αυτά στηρίχτηκαν σε φεμινιστικές  πιέσεις, αφού η έρευνα που θα αποκάλυπτε την έκταση ενός τραγικού φαινομένου, δεν απέδειξε απολύτως τίποτε ! Ούτε αλλού, ούτε, κατά μείζονα λόγο, στη χώρα μας !
  • Είναι γεγονός πως σημαντικά κονδύλια έχουν διατεθεί ( και διατίθενται)  για συνέδρια γυναικών και άλλες σχετικές Φεμινιστικές εκδηλώσεις.
  • Είναι γεγονός ότι οι  φεμινίστριες έχουν διεισδύσει και κατευθύνουν τα διεθνή (αλλά και εθνικά)  όργανα αποφάσεων που μπορούν να εξυπηρετήσουν τις βλέψεις τους ...
  • Είναι γεγονός ότι, χωρίς στοιχεία, με προκατασκευασμένα ψεύδη και μισές αλήθειες, οι φεμινίστριες  έστησαν έναν ολόκληρο μηχανισμό στη χώρα μας και  δημιούργησαν, εκ του μη όντος, ένα μείζων κοινωνικό ζήτημα κατά των Ελλήνων ανδρών.
Θα μπορούσαν όλα αυτά να είναι μια φάρσα, αν οι συνέπειες του Φεμινισμού στην κοινωνία δεν ήταν τόσο τραγικές, με πρώτο την απαξίωση των ανδρών και  της κοινωνικής ευθύνης.  Δεν χρειάζεται, νομίζω, μεγάλη φιλοσοφία, για να αντιληφθεί κανείς ότι  δεκαετίες τώρα, και σε συνεχώς αυξανόμενο βαθμό, τελείται ένα πραγματικό κοινωνικό έγκλημα,  έως  γενοκτονία,  και στην χώρα μας!
Το Παγκόσμιο Φεμινιστικό κίνημα χώρισε τον πληθυσμό του πλανήτη στα δύο. Σε άνδρες και γυναίκες.  Όπου όλοι οι άνδρες είναι ίδιοι, και εν δυνάμει θύτες και άλλες οι γυναίκες ίδιες, και εν δυνάμει θύματα.
Προπαγανδίζουν, Προωθούν και Επιβάλουν νέα ήθη, πολιτισμό, δικαιοσύνη, ακόμα και θρησκεία.
Το "πακέτο" είναι πλήρες .



● Ζούμε σε καιρούς που "η βία κατά των γυναικών"  ερμηνεύεται όχι κατά τον  νόμο, αλλά «κατά την άποψη του "θύματος",  …και τα θύματα είναι μόνο γυναίκες!  
Φρόντισαν να το τεκμηριώσουν κατασκευάζοντας την ψευδοεπιστημονική θεωρία της «Έμφυλης Βίας»

● Αντικατέστησαν την λέξη γένος με την λέξη φύλο, για τον προσδιορισμό του αρσενικού θηλυκού, για να ταιριάζει με την κατασκευασμένη, ψευδοεπιστημονική θεωρία τους περί «Κοινωνικού Φύλου»
● Ο Φεμινισμός ήρθε να διαταράξει έναν ακρογωνιαίο θεσμό της κοινωνίας, θεσμό που ουσιαστικά είναι το κύτταρο της , δηλαδή την οικογένεια. Η σχέση των δυο φύλλων καθίσταται ανταγωνιστική αντί για συμπληρωματική, ασεβής αντί αγαπητικής, εκμετάλλευσης και ιδιοτέλειας αντί ολοκληρωτικής θυσίας.)
● Είναι πλάνη να πιστεύουμε, πλέον, πως τα κοινωνικά μας ήθη διαμορφώνονται από την παράδοση και εξελίσσονται με τη μόρφωση. Μας τα επιβάλλουν !

Μας τα επιβάλει το Φεμινιστικό κίνημα με Ευρωπαϊκά κονδύλια  και προγράμματα,  που αντιμετωπίζουν το "πρόβλημα" Πανευρωπαϊκά,  σαν να ζούμε όλοι σε έναν  ενιαίο  γεωγραφικό και πολιτιστικό χώρο.
Μας εγκαθιστούν ψευδαισθήσεις και μας επιβάλουν μέτρα!
Μέτρα της δικής τους "πραγματικότητας".

ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΠΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΙΩΠΗ
… και υπερασπιστείτε το δικαίωμα να αγαπάτε,
 να προστατεύετε,
 να υπερασπίζεστε,
 να υπάρχετε και να λειτουργείτε ΑΜΦΙΓΟΝΙΚΑ παράγοντας πολιτισμό.  





  • Θερμές ευχαριστίες στον "Jupiter" που πρώτος ασχολήθηκε και ερεύνησε το θέμα.
  • Όλα τα στοιχεία ήταν μέρος της "Ομιλίας - Εκδήλωσης" με θέματα :
  1. "Ευρωπαϊκή Χάρτα Ισότητας - Η χειραγώγηση της Γυναίκας"
  2. "Σχολική Διαμεσολάβηση - Ευνουχίζοντας τα παιδιά"
 ...την Παρασκευή 2 Μαϊου 2014, που οργάνωσε η  "Γενιά της Ταυτότητας".

Διαβάστε ακόμα :  "ΚΑΒΑΛΑ: Ποσοστό βίας κάτω του 1% αλλά νέα χρηματοδότηση του Συμβουλευτικού Κέντρου Γυναικών"