Εκρυβε τα παιδιά από τον πατέρα τους

Πέντε χρόνια και 30.000 ευρώ πρόστιμο σε Ισπανίδα
που έκρυβε τα παιδιά από τον πατέρα τους 

Η Χουάνα Ρίβας, που κατηγορεί τον Ιταλό πατέρα Φραντσέσκο Άρκουρι για βιαιοπραγία, διέφυγε το 2016 από τον πρώην -πλέον- σύντροφό της μέσω Σαρδηνίας

 

Μια Ισπανίδα διαζευγμένη μητέρα καταδικάστηκε σήμερα σε φυλάκιση πέντε ετών, διότι έφυγε και κρυβόταν με τα δυο παιδιά της, αν και δικαστήριο είχε διατάξει να αναλάβει την επιμέλειά τους ο Ιταλός πατέρας τους, τον οποίο κατηγορούσε για ενδοοικογενειακή βία.

Το δικαστήριο της Γρανάδας, εκτιμώντας ότι η Χουάνα Ρίβας «εκμεταλλεύτηκε το επιχείρημα της βιαιοπραγίας» για να κρατήσει μαζί της τα δύο παιδιά της, ηλικίας σήμερα 12 και 14 ετών, την καταδίκασε για «απαγωγή ανηλίκου».

Εκτός της ποινής φυλάκισης, θα πρέπει επίσης να καταβάλει αποζημίωση ύψους 30.000 ευρώ στον πρώην σύντροφό της και δεν θα έχει την επιμέλεια των παιδιών για ένα διάστημα έξι ετών.

Η Ρίβας κατηγορεί τον πρώην σύζυγό της, τον Ιταλό Φραντσέσκο Άρκουρι, για βιαιοπραγία. Η γυναίκα διέφυγε από τη Σαρδηνία, όπου ζούσε το ζευγάρι, με τα δυο παιδιά της τον Μάιο του 2016 και κατέθεσε μήνυση για ενδοοικογενειακή βία τον Ιούλιο της ίδιας χρονιάς. Τις κατηγορίες αρνείται ο πρώην σύζυγός της.

Η δικαστική διαμάχη για την επιμέλεια των παιδιών έγινε ευρέως γνωστή τον Ιούλιο του 2017, όταν δικαστήριο απεφάνθη υπέρ του Άρκουρι και διέταξε την πρώην σύζυγό του να του δώσει τα παιδιά.

Αφού κρυβόταν για έναν μήνα με τα παιδιά της, κατόπιν παραδόθηκε και τα παρέδωσε στις αρχές.

Η υπόθεση προκάλεσε έντονες αντιπαραθέσεις στην Ισπανία, όπου η μάχη για την αντιμετώπιση της ενδοοικογενειακής βίας έχει αναχθεί σε μία από τις βασικότερες προτεραιότητες της κυβέρνησης.

Ορισμένοι επέκριναν τη μητέρα, γιατί αρνήθηκε να υπακούσει στην απόφαση του δικαστηρίου, εκτιμώντας ότι οι κατηγορίες περί βίας ήταν ψευδείς. Μεταξύ των επικριτών της βρίσκονταν και γυναίκες, που κατήγγειλαν τον τρόπο με τον οποίο εκείνη χρησιμοποίησε προς όφελός της τα βάσανα που υπέστησαν πολλές άλλες γυναίκες.

Άλλες γυναίκες στάθηκαν στο πλευρό της με το επιχείρημα ότι ο Φραντσέσκο Άρκουρι είχε ήδη καταδικαστεί για ενδοοικογενειακή βία σε βάρος της Χουάνα Ρίβα το 2009.

Όμως, το ισπανικό δικαστήριο εκτίμησε ότι το γεγονός πως εκείνη επέστρεψε στον σύζυγό κι απέκτησαν και δεύτερο παιδί θέτει υπό αμφισβήτηση τους ισχυρισμούς της.

Στη μήνυση που κατέθεσε το 2016, η Ρίβας υποστήριζε ότι έζησε μια κόλαση στη Σαρδηνία, περιγράφοντας ότι ο σύντροφός της «την έκλεινε σε ένα δωμάτιο για ώρες, την χτυπούσε, την έφτυνε, της τραβούσε τα μαλλιά» κι ότι τα παιδιά, ιδίως το μεγαλύτερο, «υπέφεραν πολύ και υπήρξαν μάρτυρες πολλών περιστατικών».

Ωστόσο, ο ψυχολόγος, που ορίστηκε από το δικαστήριο να εξετάσει το παιδί, ανέφερε ότι δεν εντόπισε καμία ένδειξη ψυχικού τραύματος, το οποίο οφειλόταν σε ενδοοικογενειακή βία. Επομένως, το δικαστήριο κατέληξε ότι δεν υπήρξαν άλλα περιστατικά ξυλοδαρμού μετά το 2009.

ΠΗΓΗ

Η αξία του πατέρα

Συντάχθηκε από Katy Faust

Τα κορίτσια των διαζευγμένων οικογενειών, μας προβληματίζουν.

Οι μπαμπάδες κάνουν κάτι για τα παιδιά που οι μητέρες δεν μπορούν να κάνουν.

Επηρεάζουν τη συμπεριφορά του παιδιού τους με τρόπο που οι μητέρες δεν έχουν την δυνατότητα.

Η συμμετοχή τους στην οικογένεια επηρεάζει τα αγόρια και τα κορίτσια τους με συγκεκριμένους τρόπους και ανάλογα με το φύλο του παιδιού.

Το γνωρίζουμε αυτό γιατί όταν ο πατέρας απουσιάζει, τα αγόρια και τα κορίτσια αντιμετωπίζουν ξεχωριστά προβλήματα. Τα αγόρια που στερούνται  τον πατέρα τείνουν  περισσότερο στην  παραβατική συμπεριφορά, ενώ τα κορίτσια τείνουν να εμπλέκονται σε πιο ελεύθερη σεξουαλική συμπεριφορά (RSB-Risky Sexual Behaviour). Αυτό το  αποκαλούμενο "φαινόμενο του πατέρα" έχει αναγνωριστεί ευρέως μεταξύ των μελετητών της οικογενειακής δομής. Αλλά ποιά ακριβώς είναι η υποκείμενη αιτία; Λόγοι Θρησκευτικοί; Περιβαλλοντικοί; Γενετικοί; Μια πρόσφατη μελέτη απεκάλυψε ότι το ποσό του ποιοτικού χρόνου  με τον μπαμπά είναι το κλειδί όταν πρόκειται για την προστασία των κοριτσιών από την ανεύθυνη σεξουαλική συμπεριφορά. Και άν αναρωτιέστε ποιό ήταν το κρίσιμο εργαλείο για την ανακάλυψη της δύναμης της συμμετοχής του μπαμπά στην οικογένεια, η απάντηση είναι-δυστυχώς: Το Διαζύγιο.

Οι ερευνητές επέλεξαν 101 ζεύγη κοριτσιών, αδελφών μεταξύ τους, 42 που χρησίμευσαν ως ομάδα ελέγχου από αγαπημένα έγγαμα ζευγάρια, και 59 ζεύγη αδελφών που έζησαν το διαζύγιο των γονέων τους, με μια κρίσιμη διαφορά - οι μεγαλύτερες αδελφές από τις "διαταραγμένες οικογένειες" είχαν φθάσει ήδη στην ηλικία των 18 ετών με τη μαμά και τον μπαμπά στο σπίτι και κατόπιν ακολούθησε το διαζύγιο. Η νεώτερη αδελφή γνώρισε το διαζύγιο των  γονέων  της πριν την ηλικία των  14  ετών, μιά ηλικία κατά την οποία  ξεκινούν συνήθως οι περισσότεροι σεξουαλικοί πειραματισμοί.

 Επειδή κάθε ζευγάρι κοριτσιών είχε την ίδια μητέρα και το ίδιο σπίτι, οι ερευνητές μπορούσαν να αποκλείσουν περιβαλλοντικούς, γενετικούς, κοινωνικοοικονομικούς, φυλετικούς και θρησκευτικούς παράγοντες. Αυτό επέτρεψε να εστιασθεί η μελέτη των διαφορών σε μία μεταβλητή,  στην επαφή πατέρα / κόρης. Το διαζύγιο, το οποίο μεταφράζεται σε λιγότερο χρόνο με τον μπαμπά, επέτρεψε στους ερευνητές να έχουν μια μοναδική (και για την νεώτερη κόρη μια ατυχή) ευκαιρία.

Οι ερευνητές αντιλήφθηκαν ότι σε οικογένειες με διαζευγμένους / εν διαστάσει γονείς , η παρουσία του πατέρα – και η συμπεριφορά του - έδειξε πολύ πιό συχνά την  ισχυρότερη και ευεργετική επιρροή  της στη  μεγαλύτερη παρά στη νεώτερη κόρη, αφού οι μεγαλύτερες κόρες ελάμβαναν συστηματικά μεγαλύτερες «δόσεις» ενδιαφέροντος και φροντίδας από τον μπαμπά.

Και είχαν δίκιο. Οι μεγαλύτερες κόρες με πατεράδες που έδειχναν ενδιαφέρον για τα κορίτσια τους, ασχολούνταν  λιγότερο με  Risky Sexual Behaviour,RSB.  Eιχαν λιγότερες πιθανότητες να εμπλακούν σε πολλές σεξουαλικές σχέσεις, με καταχρηστικά άτομα, να κάνουν χρήση αλκοόλ και ναρκωτικών, να παρασυρθούν στην πορνεία. Οι νεώτερες κόρες, οι οποίες είχαν λιγότερη επικοινωνία με τους πατέρες τους δυστυχώς λόγω του διαζυγίου, δεν ήταν τόσο τυχερές.

Εάν είστε κόρη διαζευγμένης οικογένειας, αυτό δεν σας εκπλήσσει. Τα κορίτσια είναι αγαπητά και προστατεύονται από τους πατέρες τους. Όταν ο μπαμπάς είναι έξω από την ζωγραφιά της οικογένειας, τα κορίτσια  είναι μόνα τους στην εξερεύνηση  του αγορίστικου κόσμου που τον βιώνουν μεν ως συναρπαστικό αλλά και συγχρόνως επικίνδυνο και συγκεχυμένο. Τείνουν επίσης να αναζητούν την ανδρική προσοχή που τους λείπει από τον πατέρα τους, στη σεξουαλική σχέση.

Να μερικά παραδείγματα παιδιών που μεγαλώνουν μακριά από τον  πατέρα:

Το ότι δεν υπήρχε πατέρας ήταν ολοφάνερο, αλλά η μητέρα μου μου είπε ότι δεν ήξερε ποιος ήταν. Ένας από τους 3 άνδρες. Ήμουν απελπισμένη γιατί ως τότε πίστευα ότι είχε παντρευτεί τον πατέρα μου και πήραν διαζύγιο 10 μήνες αργότερα ...Όταν τα έμαθα όλα αυτά στα 14 μου, το μυαλό μου τρελλάθηκε... Άρχισα να πίνω και να περνώ πάρα πολύ χρόνο με τα αγόρια, ψάχνοντας κάποιον να με δεχτεί... - Πάμελα.

Όταν ήμουν περίπου 22 ετών, είχα ήδη βιώσει τρία διαζύγια: το διαζύγιο των ίδιων των γονιών μου και δύο διαδοχικά διαζύγια του μπαμπά μου ...Aγάπησα κάποιον στην ηλικία των 19 ετών, έκανα έναν κανονικό γάμο, και αναγκάστηκα να συμμετέχω και να εγκρίνω τη  φρικτή κακοποίηση και  εκμετάλλευση των άλλων που έβλεπα, ώστε να μπορώ να ενταχθώ στο  νέο περιβάλλον και να μην θεωρηθώ ως ξένη... - Τζένιφερ.

Οι γονείς μου ήταν παντρεμένοι για 20 χρόνια και στη συνέχεια όταν ήμουν 15 ετών, η μητέρα μου αποφάσισε ότι ο γάμος της τελείωσε. Είχα πολύ περιορισμένη επικοινωνία με τον πατέρα μου μετά από αυτό ... Έκανα κάποιες γνωριμίες εκείνο τον καιρό για τις οποίες δεν είμαι περήφανη. Κοιτάζοντας το παρελθόν, νομίζω ότι αναζητούσα την αγάπη ενός άνδρα  στη ζωή μου γιατί αυτή μου έλειπε, και  παραχώρησα περισσότερα από τον εαυτό μου από αυτά  που πραγματικά ήθελα. -Μέλοντυ.

Το διαζύγιο στερεί από τα παιδιά  αυτό που έχουν αληθινά ανάγκη -  το περίσσευμα αγάπης και επικοινωνίας με τη μαμά και τον μπαμπά συγχρόνως. Αν κοιτάξουμε τα αποδεικτικά στοιχεία, δεν μπορούμε να ξεφύγουμε από την αλήθεια ότι τα κορίτσια χρειάζονται πολύ περισσότερο από το μέρα παρά μέρα ή κάθε άλλο Σαββατοκύριακο επαφή με τον μπαμπά. Ακριβώς όπως και τα αγόρια, χρειάζονται καθημερινή αγάπη, προσοχή και επικοινωνία  με τον μπαμπά τους. Εάν δεν την πάρουν από αυτόν, είναι πιθανόν πως θα αναζητήσουν και θα βρουν  ένα υποκατάστατο υψηλού κινδύνου.



ΠΗΓΗ

Ο ρόλος του πατέρα.

Πατρότητα

Ο ρόλος του πατέρα
με τον ψυχολόγο Κωνσταντίνο Σταμπουλίδη 

..