Eνα αστέρι που μέσα του νυχτώνει. 21 Νοεμβρίου 2010

21 Νοεμβρίου 2010

Την Κυριακή στης 19:00 ο μικρός ( 9χρονος)  πρέπει να επιστρέψει στο σπίτι της έχουσας την επιμέλεια μητέρα του, σύμφωνα με την δικαστική απόφαση επικοινωνίας.

Η επιστροφή δεν ήταν ποτέ εύκολη εδώ και 6 χρόνια.

Στης 19:00 επικοινώνησα με την μητέρα του της εξέθεσα την κατάσταση και παρακάλεσα παράταση για να ηρεμήσει το παιδί και να τον επιστρέψω.
Του μίλησε η μητέρα του, αλλά  ο .. ( 9χρονος)  ήταν κάθετος στην άρνησή του να επιστρέψει στο σπίτι της.
Τον πήρα μια βόλτα με το αυτοκίνητο προκειμένου να ηρέμηση και από εκείνη την ώρα , εγώ και το παιδί ,  ήμασταν συνεχώς σε επικοινωνία με την μητέρα και τον δικηγόρο της προκειμένου να πεισθεί να επιστρέψει, …χωρίς αποτέλεσμα.

Στης 8:23 δέχτηκα τηλεφώνημα από το Α.Τ. Καβάλας στο οποίο κατέφυγε η μητέρα προκειμένου να παραπονεθεί για την μη τήρηση της δικαστικής απόφασης.
Αμέσως πήγα στο αστυνομικό τμήμα μαζί με το παιδί  και το παρέδωσα.

Ενημέρωσα τον αξιωματικό υπηρεσίας για την κατάσταση που δημιουργήθηκε...
... ότι γνωρίζω την υποχρέωσή μου να τον παραδώσω, αλλά λόγο της κατάστασης του παιδιού ( άγχος κλάμα ) και της αντίστασης που προβάλει, μου είναι αδύνατον να τον οδηγήσω στο σπίτι της μητέρας του.

Ταυτόχρονα το παιδί δεν άφηνε την μητέρα του να τον πλησιάσει, κρυβόταν πίσω μου, και πότε με φωνές πότε με κλάματα φώναζε :  «Δεν γυρνάω πίσω, δεν θα γυρίσω ποτέ, δεν αντέχω άλλο βρίσιμο και ξύλο, δεν αντέχω άλλο, βοηθείστε με, θέλω να μείνω με τον πατέρα μου»

Τότε ζήτησα την παρέμβαση του εισαγγελέα για την προστασία του παιδιού, και αποχώρησα στον προθάλαμο αφήνοντας μόνο το παιδί με την μητέρα του, αν μπορέσει να τον πάρει.

Σε λίγη ώρα με ενημέρωσαν ότι επικοινώνησαν με τον Εισαγγελέα υπηρεσίας κ. Χατζηγεωργίου, και ζήτησαν οδηγίες.
Ο Εισαγγελέας παρήγγειλε να επιστρέψει το παιδί στην μητέρα του σύμφωνα με την δικαστική απόφαση, και, ότι αίτημα έχω να το θέσω την επομένη το πρωί στην Εισαγγελία.

Μη μπορώντας να κάνω τίποτα προσπάθησα να φύγω, αλλά το παιδί με ακολουθούσε αρνούμενο να με αποχωρισθεί  και να τον πλησιάσει η μητέρα του.

Από εκείνη την στιγμή  εντάθηκαν οι προσπάθειες, τόσο από τους αστυνομικούς όσο και  από την μητέρα του,  να πεισθεί να την ακολουθήσει.

Μου ζητήθηκε να  συμμετέχω, αλλά….

1) Γνωρίζοντας την κρίσιμη κατάσταση της ψυχικής του υγείας. ( Διάγνωση παιδοψυχίατρου)

2) Φοβούμενος να μην παρουσιάσει κάποια κρίση.  ( πρόσφατη κρίσει  στις  19 Σεπτεμβρίου όταν οδηγήθηκε στο νοσοκομείο καβάλας με κρίση πανικού εξ αιτίας της συμπεριφοράς της μητέρας του)

3) Γνωρίζοντας την κατάσταση που βιώνει και τα προβλήματα που του δημιουργεί η συμπεριφορά της ψυχιατρικά ασθενούς μητέρας του, ( Διπολική με ψυχώσεις  και στοιχεία Δραματικής Διαταραχής Προσωπικότητας, βάση ψυχιατρικής και ψυχολογικής γνωμάτευσης )

…. ( τα οποία και τους ενημέρωσα), 

...παρέμεινα αμέτοχος προσφέροντάς του μόνο την αγκαλιά μου όταν την επιζητούσε.

Με φωνές, κλάματα και επιχειρηματολογώντας,  το παιδί αρνιόταν πεισματικά να υποχωρήσει. Κάθε μέσω, προτροπή,  αλλά και πίεση και απειλές από την μητέρα του απέβαινε άκαρπο. Άκαμπτη και η μητέρα σε κάθε απόπειρα συμβιβασμού.

«Αν δεν με αφήσετε να πάω με τον πατέρα μου θα κοιμηθώ εδώ»,  «θέλω να είμαι μαζί με τον πατέρα μου ακόμα και αν τον βάλετε φυλακή», «με αυτήν δεν φεύγω» φώναζε,  και κούρνιαζε στην αγκαλιά μου.

Σε όλο αυτό το διάστημα οι αστυνομικοί επέδειξαν αξιοσημείωτη ψυχραιμία, σε μια κατάσταση απερίγραπτη.
Είναι τρομακτικά τα συναισθήματα που σου δημιουργούνται όταν ακούς το παιδί σου να φωνάζει ΒΟΗΘΕΙΑ, να ΥΠΟΦΕΡΕΙ, και εσύ να μην έχεις το δικαίωμα ούτε να κλάψεις για να μην το επιβαρύνεις περισσότερο.

Η στάση, μητέρας και Εισαγγελέα, στην επιβολή της δικαστικής απόφασης,  μόνο ερωτηματικά δημιουργεί,.
Και μεν η μητέρα -  λόγο ψυχιατρικής πάθησης και αγωγή - δεν έχει επαρκές συναίσθημα, απαλλάσσεται.
Ο Εισαγγελέας όμως!
 Αποφάσισε χωρίς καμία προσπάθεια διερεύνησης..
   Η προστασία της παιδικής ηλικίας αλλά και το συμφέρον του παιδιού επέβαλε να εφαρμοστή η δικαστική απόφαση επικοινωνίας!

Ούτε τα κλάματα, ούτε οι φωνές, ούτε οι καταγγελίες,  ούτε η θελήσει του παιδιού είναι ικανές να κάμψουν την νομιμότητα.
Η παραγγελία του εισαγγελέα  λειτούργησε υπέρ της απόφασης.
Για το παιδί ποιος θα λειτουργήσει;
 Άλλωστε αυτός που αποφάσισε, αυτό το βράδυ, δεν μοιράστηκε μαζί μας την εμπειρία. Την τραυματική της ανάμνηση  μέλλει να υποφέρουμε ανήμποροι,… παιδί και πατέρας.

Στης 10:30 η ένταση αυξήθηκε περισσότερο.
Ο αξιωματικός υπηρεσίας με ενημέρωσε ότι θα κατατεθεί μήνυση για μη τήρηση της δικαστικής απόφασης .
 Την διαδικασία αυτή την έχω υποστεί άλλες δύο φορές,  αφήνοντας τραυματικές εμπειρίες στο παιδί..

Έκανα μια τελευταία προσπάθεια συμβιβασμού, ζητώντας από την μητέρα του, να επιτρέψει στο παιδί να κοιμηθεί μαζί μου και το πρωί να τον οδηγήσω στο σχολείο.
Πρόταση που απεδέχθη (!!! ) και η περιπέτεια έληξε στης 10:45.

Αυτό που δεν υποχώρησε ήταν το άγχος του παιδιού να επιστρέψει στο περιβάλλον που κατήγγειλε.
Μέχρι και την εξώπορτα του σχολείου, το επόμενο πρωί,  έκλεγε και μου έλεγε πως «αν έρθει η μαμά να με πάρει στο σχόλασμα δεν θα την ακολουθήσω και θα φύγω από το σπίτι»
Πράγμα που έχει ήδη κάνει.

Στης 12 Ιουλίου 2010 στις 2:07 το μεσημέρι, ημέρα Δευτέρα, έφυγε από το σπίτι.  ( θα δημοσιευθεί )

Έτσι αμέσως μετά πήγα στην Εισαγγελία Καβάλας.
Με δέχτηκε σε ακρόαση η  Εισαγγελέας Πρωτοδικών κα, Ζωγράφου.
Της εξέθεσα το ιστορικό, τα περιστατικά και τους φόβους μου, ζητώντας την παρέμβασή της για την ευτυχία και την ασφάλεια του παιδιού .
Αρνήθηκε κάθε παρέμβαση και απέδωσε το περιστατικό στην φυσική μου παρουσία στο χώρο.
Αυτό ήταν που δεν επέτρεψε την εκτέλεση της δικαστικής απόφασης, .....η παρουσία μου στον χώρο.

Ενημερώνω, ότι από τον Φεβρουάριο του 2008 έχω καταθέσει μήνυση για ενδοοικογενειακή βία, μεταφέροντας την κατάσταση και τις μαρτυρίες και τις εκκλήσεις του παιδιού.
Τα υποστήριξα με φωτογραφίες, video, ηχογραφήσεις, ψυχολογικές και ψυχιατρικές γνωματεύσεις. Παρόλο που καταθέτω συνεχώς αναφορές, κανένα μέτρο δεν λαμβάνετε, καμία ενημέρωση δεν μου δίνεται για την πορεία της μήνυσης. Η τύχη της αγνοείτε.

Τα ίδια περιστατικά μετέφερα και επικαλέσθηκα  σε ασφαλιστικά μετρά που κατέθεσα τον Αύγουστο του 2008 για την προστασία και επιμέλεια του παιδιού ( θα δημοσιευθούν ). 
Αμέσως κατατέθηκε μήνυση από την πρώην σύζυγό μου για συκοφαντική δυσφήμηση.
Η ίδια εισαγγελέας την εδέχθη και με παραπέμπει να δικαστώ, …σε λίγες ημέρες. 
Η προστασία και η ευτυχία του παιδιού είναι υποδεέστερα της φήμης της μητέρας!

ΑΚΟΥΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ! ! !

 Διαβάστε ΕΔΩ το "ΕΚΤΑΚΤΟ ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ"  

που εξέδωσε ο "ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΑΝΔΡΩΝ" 

την Κυριακή  21 Νοεμβρίου 2010.

ΠΡΩΤΟΦΑΝΗΣ ΕΜΠΑΙΓΜΟΣ ΑΠΟ ΔΙΚΑΣΤΗ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΠΑΤΕΡΑ

Πατέρας που διεκδικεί την επιμέλεια των παιδιών του από δεκαετίας είναι στόχαστρο για κάθε άδικη αντιμετώπιση με αποτέλεσμα να καταστραφούν τα δύο παιδιά του.

Η απαράδεκτη υπ. αρ. 31525/10 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης γίνεται αφορμή ώστε να ξετυλιχθεί το κουβάρι πολλών άλλων αποφάσεων που οδήγησαν δύο παιδιά στην κατάθλιψη, στην πνευματική, ψυχική και σωματική υπανάπτυξη και στο σύνδρομο PAS (Parental Alienation Syndrome).

Ουσιαστικά, εγκατέλειψαν δύο αγοράκια σε Μήδεια με σκοπό να δημιουργήσει άλλους Οιδίποδες.

Αν η απόφαση εκπλήσσει, το αποτέλεσμα της είναι το ίδιο καταστροφικό  με  χιλιάδες άλλες.

Διαβάστε περισσότερα.

ΤΕΡΜΑ ΟΙ ΜΗΤΕΡΕΣ !!!

...τους Πατέρες, ήδη, τους τελείωσαν!

Συλλογική παραφροσύνη… 

- ἀπὸ τὸ κακό στο χειρότερο!

Μετά την απαξίωση του πατρικού ρόλου σειρά έχουν οι μητέρες.
Πατέρες, Μητέρες, ενωθείτε και αντισταθείτε για χάρη των παιδιών μας.

Τὸ Εὐρωπαϊκὸ Συμβούλιο ὑποδεικνύει τὴν ὑποβολὴ ἀποφάσεως 12267, διὰ τῆς ὁποίας μεταξὺ ἄλλων συνιστᾶται νὰ καταπολεμηθῇ ὡς σεξιστικὴ στερεοτυπία (!) ἡ χρῆσις τοῦ ὅρου «μητέρα» . Συνιστᾶται λοιπὸν ἡ παράκαμψις τῆς χρήσεως τῆς ἐννοίας αὐτῆς, ὡς ἀνασταλτικῆς τῆς «ἰσότητος τῶν φύλων». Ἔτσι ἀξιολογεῖται ὁ ῥόλος τῆς μητέρας ὡς παθητικὴ λειτουργία.

Ἰδιαιτέρως «προωδευμένη» ἐπ᾿ αὐτοῦ προκύπτει ἡ Ἑλβετία. Συμφώνως πρὸς νέαν ὁδηγίαν περὶ τῆς ὑπηρεσιακῶς ἐνδεικνυμένης γλώσσης, ἐμπίπτει ἡ χρῆσις τῶν ἐννοιῶν «πατέρας» καὶ «μητέρα» εἰς τὴν κατηγορίαν τῶν καλουμένων «ἐννοιῶν διακρίσεων»· συνεπῶς τὰ παιδιὰ δὲν θὰ μποροῦν ἐπισήμως νὰ ἔχουν πατέρα καὶ μητέρα ἀλλὰ «γονεϊκὰ μέρη» ἢ «α΄ καὶ β΄ γονικὸ» ὡς γονεῖς. «Ἡ ὁδηγία εἶναι ὑποχρεωτικὴ προκειμένου περὶ ὑπηρεσιακῶν δημοσιευμάτων καὶ ἐγγράφων», ἐξήγησε ἡ Isabel Kamber, ὑποδιευθύντρια τοῦ Γερμανικοῦ τομέως τῆς Κεντρικῆς Γλωσσικῆς Ὑπηρεσίας τῆς ὁμοσπονδιακῆς καγκελαρίας τῆς Ἑλβετίας. 

Τοιουτοτρόπως εὐθυγραμμίζονται οἱ πολιτικοὶ ἰθύνοντες τῆς Βέρνης πρὸς τὴν γραμμὴν τῆς κατ᾿ ἐφαρμογὴν τῆς ἰσότητος τῶν φύλων ὑποβολῆς ἀποφάσεως 12267 τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Συμβουλίου. Ἡ συγκεκριμένη ὑποβολὴ θὰ εἶναι καὶ εὐνοϊκὴ πρὸς τὴν διεκδίκησιν γονεϊκότητος ὑπὸ ὁμοφυλοφίλων ζευγῶν· ὁπότε κάποιο παιδὶ μὲ «κοινωνικοὺς γονεῖς» δύο λεσβίες γυναῖκες, δὲν θὰ εἶχε πλέον (ὅπως τώρα) μία μητέρα καὶ μία θετὴ μητέρα ἀλλὰ δύο «γονεϊκὰ μέρη»: γονεϊκὸ μέρος 1 καὶ γονεϊκὸ μέρος 2. 

Θὰ εἶναι ὅμως ἀναγκαίως καὶ συνεπὲς πρὸς τὴν ὡς ἄνω γραμμὴν νὰ ἀλλάξῃ καὶ ὁ παπποὺς εἰς προγονέα 1, ἡ γιαγιὰ εἰς προγονέα 2 - ἤ, ἀκόμη καλλίτερα, εἰς προγονεϊκὸν μέρος 1.1, προγονεϊκὸν μέρος 1.2  καθὼς καὶ προγονεϊκὸν μέρος 2.1 καὶ προγονεϊκὸν μέρος 2.2 …

Θὰ διερωτᾶτο κανεὶς εὐλόγως, τὶ  εἴδους σκληρὰ φάρμακα παίρνουν ἐκεῖ στὸ Εὐρωπαϊκὸ Συμβούλιο;

Kollektives Irresein… Es gibt immer noch Steigerungen…

Mutter gibt’s nicht mehr…

Der Europarat berät die Beschlußvorlage 12267, in der unter anderem empfohlen wird, die Verwendung des Begriffes „Mutter“ als ein sexistisches Stereotyp (!) zu bekämpfen. Es wird empfohlen, die Verwendung dieses Begriffes zu unterlassen, da es die „Gender-Gleichheit“ behindere. Die Rolle der Mutter wird demnach als passive Funktion bewertet.

Besonders weit ist da die Schweiz „fortgeschritten“. Laut neuem Leitfaden für die amtlich verbindliche Sprache in der Schweiz scheint die Verwendung der Begriffe „Vater“ und „Mutter“ unter die Rubrik „diskriminierende Begriffe“ zu fallen. Kinder könnten demnach in der offiziellen Amtsprache keinen Vater und Mutter, sondern den Begriff „der Elternteil“ oder „das Elter“ als Abstammung haben. „Der Leitfaden ist für amtliche Publikationen verbindlich“, erklärte Isabel Kamber, stellvertretende Leiterin Zentrale Sprachdienste, Sektion Deutsch, der Bundeskanzlei in der Schweiz.

Damit folgen die politisch Verantwortlichen in Bern den Vorschlägen in der Beschlußvorlage 12267 im Ausschuß für Chancengleichheit von Männer und Frauen des Europarates. Diese Regelung würde auch den Erwerb der Elternschaft durch homosexuelle Paare erleichtern. Ein Kind, dessen soziale Eltern zwei lesbische Frauen sind, hätte dann eben nicht mehr eine Mutter und eine Stiefmutter, sondern zwei „Elter“: Elter 1 und Elter 2.

Folgerichtig wäre dann aber auch, daß aus Großmutter und Großvater – Großelter 1 und Großelter 2 wird – oder noch besser – Großelter 1.1 und Großelter 1.2 sowie Großelter 2.1 und Großelter 2.2……………

Stehen der Europarat und manche Politiker unter Drogen, fragen wir uns???

EDMUND

Eνα αστέρι που μέσα του νυχτώνει.

 1 Νοεμβρίου 2004  –  21 Νοέμβριου 2010

Ο αγώνας ΣΩΤΗΡΙΑΣ του 9χρονου - πλέον - γιου μου συνεχίζεται...

7ος χρόνος ΟΜΗΡΙΑΣ

Το τελευταίο «επεισόδιο»  όπως Καταγγέλθηκε από τον
 "ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΑΝΔΡΩΝ" [ Πα.Συ.Α. ]

 Κυριακή, 21 Νοεμβρίου 2010
ΕΚΤΑΚΤΟ ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ

ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΣΤΗΝ ΚΑΒΑΛΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΕ ΕΞΕΛΙΞΗ: ΠΑΤΕΡΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΝΗΛΙΚΟ ΑΓΟΡΙ ΤΟΥ ΣΥΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΔΙΑΣΥΡΟΝΤΑΙ ΣΤΟ 1ο Α.Τ. ΚΑΒΑΛΑΣ ΕΝΩ ΤΟ ΠΑΙΔΙ .....
ΚΑΚΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΒΑΝΑΥΣΑ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΗΝ ΜΗΤΡΙΑΡΧΙΚΗ ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΚΑΚΟΠΟΙΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ

ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΑΓΟΡΙ ΚΛΑΙΕΙ ΚΑΙ ΟΔΥΡΕΤΑΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΩΡΕΣ ΔΙΟΤΙ ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΠΕΙΣΜΑΤΙΚΑ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΕΙ ΣΤΟ ΚΑΚΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ ΤΟΥ Η ΟΠΟΙΑ ΣΗΜΕΙΩΤΕΟΝ ΕΙΝΑΙ ΨΥΧΟΠΑΘΗΣ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΜΕΝΑ ΑΠΟ ΨΥΧΙΑΤΡΟΥΣ

ΕΔΩ ΚΑΙ ΩΡΕΣ ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΠΑΙΔΙ ΛΕΕΙ ΣΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥ ΚΛΑΙΓΟΝΤΑΣ:
"...μην με ξαναγυρίσεις εκεί δεν αντέχω άλλο..."

Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΕΧΕΙ ΤΟ ΑΝΑΦΑΙΡΕΤΟ ΦΥΣΙΚΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΑΠΟΔΩΣΕΙ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΑΝΗΛΙΚΟ ΤΕΚΝΟ ΤΟΥ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΥΨΙΣΤΗΣ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑΣ ΦΥΣΙΚΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΗ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΚΑΘΕ ΝΟΗΜΟΝΟΣ ΕΧΕΦΡΟΝΟΣ ΕΛΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΨΥΧΙΚΑ ΥΓΙΟΥΣ ΕΛΛΗΝΑ ΑΝΔΡΑ-ΠΑΤΕΡΑ

Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΕΧΕΙ ΗΘΙΚΗ ΚΑΙ ΝΟΜΙΚΗ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΑΜΥΝΑΣ ΠΟΥ ΠΗΓΑΖΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΚΗ ΤΟΥ ΙΔΙΟΤΗΤΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΡΑΔΩΣΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΚΑΚΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΕΝΩ ΟΙ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΙ ΕΧΟΥΝ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΝΑ ΣΥΝΔΡΑΜΟΥΝ ΑΥΤΟΝ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΟΧΙ ΝΑ ΕΦΑΡΜΟΣΟΥΝ ΜΙΑ ΠΑΡΑΝΟΜΗ ΚΑΚΟΠΟΙΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΤΥΡΑΝΝΙΚΗ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΟΔΗΓΩΝΤΑΣ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΩΣ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΣΤΟ ΑΥΤΟΦΩΡΟ ΓΙΑ ΠΑΡΑΒΙΑΣΗ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗΣ ΑΠΟΦΑΣΕΩΣ ΑΦΗΝΟΝΤΑΣ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΑΠΡΟΣΤΑΤΕΥΤΟ ΚΑΤΑΡΓΩΝΤΑΣ ΕΤΣΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΑΜΥΝΑΣ ΠΑΤΕΡΑ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙΟΥ

ΝΑ ΤΙ ΛΕΕΙ Ο ΝΟΜΟΣ ΠΟΥ ΕΞΑΣΦΑΛΙΖΕΙ ΤΗΝ ΔΡΑΣΗ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ

Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την άσκηση των Δικαιωμάτων των Παιδιών, ΝΟΜΟΣ ΥΠ' ΑΡΙΘ. 2502, ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΑΡΧΩΝ, Δυνατότητα Αυτεπάγγελτης ενέργειας, Άρθρο 8, «Στις διαδικασίες που αφορούν ένα παιδί, η δικαστική αρχή έχει την εξουσία, στις περιπτώσεις που καθορίζονται από το εσωτερικό δίκαιο και που απειλείται σοβαρά η ευτυχία του παιδιού, να επιληφθεί αυτεπαγγέλτως».

http://anakoinwths.pa-sy-a.gr/2010/11/21/20-30/pa-sy-a_anakoinwths_2010-11-21_20-30.htm#plohghsh_03
"ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΑΝΔΡΩΝ"
[ Πα.Συ.Α. ]
στις 9:58 μ.μ.  από http://ksipnistere.blogspot.com/2010/11/blog-post_2423.html

Ευχαριστώ θερμά  τον "ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΥΝΔΕΣΜΟ ΑΝΔΡΩΝ"

καθώς και όλους τους Blogger που ανάρτησαν την  καταγγελία.
.




Διαβάστε ΕΔΩ τα γεγονότα της Κυριακής  21 Νοέμβριου 2010

«Ανήλικοι σε υψηλό κίνδυνο – Ευθύνη όλων»

21 Νοεμβρίου 2010

"Παγκόσμια Ημέρα Δικαιωμάτων του παιδιού"

Με αφορμή την...
ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΗΜΕΡΙΔΑ – ( Ε.Π.Α.Α )
 της Εταιρία Προστασίας Ανηλίκων Αθηνών  
 την Τετάρτη 8 Απριλίου 2009
στην Αίθουσα Εφετείου Αθηνών

Η ευθύνη δεν είναι συλλογική στην περίπτωση των παιδιών των διαζευγμένων.
Είναι Αποκλειστική ευθύνη του κράτους και του δικαστικού συστήματος που επιμένει να επιβάλει το ιδιοκτησιακό καθεστώς των μητέρων στα παιδιά μας, χρησιμοποιώντας  ολόκληρο τον  δημοσιοϋπαλληλικό του μηχανισμό.

Δικαστές που καταλήγουν πάντα, ότι το Συμφέρον του τέκνου είναι να μένει με την μητέρα του -  δίνοντας  μάλιστα και την αποκλειστική επιμέλειά.
( βλέπε: Δηλώσεις Κατσιβαρδάκου)

Εκπαιδευτικοί που αδιαφορούν ή συγκαλύπτουν την κακοποίηση των παιδιών.

Εισαγγελείς που στην καλύτερη περίπτωση κάνουν τα πάντα προκειμένου να μην κάνουν ΤΙΠΟΤΑ. Και φυσικά δεν διστάζουν να συγκαλύψουν καταγγελίες κακοποιήσεις ή να προκαλέσουν την κακοποίηση  διατάσωντας την …άποψη τους.

Αστυνομικοί που συντάσσουν …«Εκθέσεις κατ οίκον Έρευνας και Κατάσχεσης» απείθαρχων παιδιών που καταγγέλλουν την κακοποίησή τους και αρνούνται να επιστρέψουν στην ιδιοκτήτρια μητέρα..

Αστυνομικοί που συλλαμβάνουν τον μη έχοντα την επιμέλεια γονέα που καταγγέλλει κακοποίηση, ενώ οι υπόλοιποι του τμήματος κυνηγούν  το παιδί μέσα στο τμήμα προκειμένου να το παραδώσουν στον «νόμιμο κάτοχο του» (την μητέρα του).

Δικαστικός ( γυναίκα) που απορεί με 6χρονο που δεν θέλει να επιστρέψει στην μητέρα του γιατί τον δέρνει και προσπαθεί να τον πείσει να επιστρέψει σε αυτή, με το ακαταμάχητο επιχείρημα : « Και εγώ έδερνα τα παιδιά μου αλλά τα αγαπούσα» « έτσι είναι οι μανούλες», «…( και άλλα πολλά ).

Κοινωνική λειτουργός ( στην ίδια περίπτωση ) έδρασε πιο …διπλωματικά!
«Αν δεν έρθεις να πάμε στην «μαμά» θα πας σε ίδρυμα, άλλα αν έρθεις  θα κανονίσω να βλέπεις τον πατέρα σου περισσότερο»!

Θα μπορούσα να συνεχίσω με Ψυχιάτρους, Παιδοψυχίατρους, Υπεύθυνο Ιατροπαιδαγωγικού κέντρου, και άλλους δημοσίους υπαλλήλους.
Χρειάζεται όμως, να γράψω ιδικό κεφάλαιο για τον καθένα,  και θα γίνει εν καιρώ...

Αυτή είναι η κατάσταση  και η παρεχόμενη προστασία του κράτους στα παιδιά μας. ( ιδικά των διαζευγμένων )

Προσπαθούν να μας πείσουν ότι η κατάσταση αυτή επιδέχεται βελτίωσης.

ΟΧΙ!
Η κατάσταση αυτή απαιτεί ΑΝΑΤΡΟΠΗ.

Καμία «βελτίωση» δεν είναι ικανή να… καθαγιάσει τους σημερινούς θύτες σε σωτήρες.   

Αν το θέμα της επιμέλειας δεν αφορούσε τις ζωές των παιδιών μας θα ήταν απλά υποκρισία.
Τώρα, μόνο σαν έγκλημα μπορεί να χαρακτηριστεί η Δικαστική πρακτική απόδοσης επιμέλειας, η  «Υπερασπίσεις του συμφέροντος» των παιδιών μας και η προστασία της παιδικής  ηλικίας..

Η μακροχρόνια αυτή τακτική και το πλήθος των δικαστικών αποφάσεων παραπέμπει ευθέως σε ΠΑΙΔΟΜΑΖΩΜΑ και ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ.

Διαβάστε:

Το Σχολείο ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις των καιρών;
Πενταρβάνη-Υφαντή Θεοδοσία Εκπαιδευτικός-φιλόλογος ,
Μέλος του Δ.Σ. της Ε.Π.Α.Α

«Ανήλικοι σε υψηλό κίνδυνο – Ευθύνη όλων». ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ – ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

Διαφάνεια 1

Διαφάνεια 2

Fathers for Justice all memebrs united world wide protest

19th of November is International Men's Day

19η Νοεμβρίου - Διεθνής Ημέρα Ανδρών

Κηδεμονία σε ναρκομανή πατέρα, γιατί η μητέρα ήταν χειρότερη.

Δημοσιεύθηκε από PredGR στις 6 Ιουλίου 2010

Δικαστήριο στην Αυστραλία αποφάσισε να δώσει την επιμέλεια μιας 5χρονης στον ηρωινομανή πατέρα. Και αν αναρωτηθεί κάνεις πως γίνεται ένας ηρωινομανής να κερδίζει την επιμέλεια της κόρης του;
Η απάντηση είναι απλή.
Η μητέρα ήταν ακόμα πιο ακατάλληλη!

Η μητέρα της μικρής εκτός από ηρωινομανής ήταν και ιερόδουλη. Έτσι ομόφωνα οι δικαστές αποφάσισαν να μένει το παιδί με τον πατέρα του, χρηστή ναρκωτικών χωρίς λευκό ποινικό μητρώο καθώς στο παρελθόν είχε καταδικαστεί για σεξουαλική παρενόχληση!

Η μητέρα όμως ήταν σε χειρότερη κατάσταση. Αμέσως μετά τη γέννα του βρέφους παράτησε το παιδί της και πήγε να αγοράσει ηρωίνη.

Αντί λοιπόν σαν μάνα να προστατεύσει το νεογέννητο παιδί της το εγκατέλειψε και κοιμόταν στους δρόμους. Όταν κάποια στιγμή δεν είχε χρήματα για να αγοράζει την δόση της εκδιδόταν.

Το ζευγάρι χώρισε λίγο μετά τη γέννησή της μικρής γιατί ο πατέρας φέρεται να είχε βίαιες συμπεριφορές. Ο πατέρας έχει να εργαστεί σχεδόν 10 χρόνια, λόγω κατάθλιψης και το κράτος του χορηγεί σύνταξη αναπηρίας.

Το 5χρονο κοριτσάκι εξετάστηκε από παιδοψυχίατρους. Διαπιστώθηκε ότι έχει προβλήματα στη συμπεριφορά και στην ομιλία.

Ο id65 συμπληρώνει:

Οι Δίκες «Επιμέλειας Τέκνου»  είναι κάτι το σύνηθες στα Ελληνικά δικαστήρια.
Η «εμπειρική γνώσει» των δικαστικών  έχει απλοποιήσει σε μέγιστο βαθμό την διαδικασία. Θεωρείτε αυτονόητο να δοθεί η επιμέλεια στην μητέρα χωρίς πολλούς – πολλούς προβληματισμούς, σε κάθε περίπτωση , ακόμα και στην παραπάνω.
Την πρακτική αυτή ( των Ελληνικών Δικαστηρίων ) υποστηρίζει , και θεωρητικά, η Γενική Γραμματεία Ισότητας.

Με δήλωσή της η κα. Δ. Κατσιβαρδάκου, ειδικός στα ανθρώπινα δικαιώματα της Γ.Γ.Ι., ξεκαθάρισε την «αόριστη έννοια» του «συμφέροντος του τέκνου» που ταλαιπωρεί παιδιά και γονείς, σταθεροποιώντας την δικαστική πρακτική.

«Δεν θέλουμε να έρθουμε με κανέναν σε αντιπαράθεση, γιατί ο οποιοσδήποτε έχει το δικαίωμα να πιστεύει ότι θέλει.
Ωστόσο, η ελληνική Δικαιοσύνη θεωρεί ότι είναι καλύτερο για ψυχολογικούς λόγους ( ποιανού άραγε!) , το παιδί να μεγαλώνει με την μητέρα του.»

Βεβαίως, τόσο η δήλωσή της όσο και η πρακτική της εφαρμογή, έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την Επιστημονική γνώση, αλλά και αυτή κατέστη ανενεργή μιας και σπανιότατα εφαρμόζετε ακόμα και από αυτούς που την διδάσκουν.

ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΣΟΥΡΛΑΚΗΣ κατά ΕΛΛΑΔΑΣ

ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ
15 Οκτωβρίου 2009

ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΣΟΥΡΛΑΚΗΣ κατά ΕΛΛΑΔΑΣ
ΠΑΡΑΒΙΑΣΗΣ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 6 ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ
ΠΑΡΑΒΙΑΣΗΣ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 8 ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ
ΕΠΙ ΤΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 41 ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ

"Κηρύσσει την προσφυγή παραδεκτή ως προς την αιτίαση την ελκόμενη από το άρθρο 8 της Σύμβασης, σε ό,τι αφορά την άρνηση των αρχών να του γνωστοποιήσουν την έκθεση της κοινωνικής έρευνας σχετικά με τις συνθήκες διαβίωσης του τέκνου του, και απαράδεκτη κατά τα λοιπά. "


Διαβάστε περισσότερα...

Παιδί και Διαζύγιο

Μια εικόνα, χίλιες λέξεις.
Μαθητής δημοτικού εκφράζει σε μια ζωγραφιά πως βιώνει τον
χωρισμό – διαζύγιο των γονιών στην οικογένειά του.

«Και θα νοιώθω – σας αρέσει;-  πως με κόβουν μεσ’ τη μέση!»

Ζωγραφιά  μαθητή Δημοτικού από το βιβλίο του Χάριτου Κατάκη, 
"Οι τρεις ταυτότητες της Ελληνικής οικογένειας", εκδ. Κέδρος, σ. 112., διά της ΠΕΦΙΠ

ΠΗΓΗ    

Δίκες Ανηλίκων

Περίπτωση 1η.

Τον Αύγουστο Ξεκίνησε στην στρατιωτική βάση του Γκουαντάναμο η πρώτη δίκη παιδιού για «εγκλήματα πολέμου» από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Κατηγορούμενος είναι ο Ομαρ Χαντρ, που συνελήφθη όταν ήταν 15 ετών.

Ο 23χρονος σήμερα Ομαρ Χαντρ κατηγορείται ότι έριξε μία χειροβομβίδα που σκότωσε έναν αμερικανό στρατιώτη τον Ιούλιο του 2002 στο Κοστ του Αφγανιστάν. Ο ίδιος είχε τραυματιστεί σοβαρά κατά τη διάρκεια ανταλλαγής πυροβολισμών.

«Το ψήφισμα του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου ξεκαθαρίζει ότι κανείς κάτω των 18 ετών δεν θα δικάζεται για εγκλήματα πολέμου και οι εισαγγελείς σε άλλα διεθνή δικαστήρια το χρησιμοποίησαν για να μην διώξουν ποινικά παιδιά. Από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο κανένα παιδί δεν έχει διωχθεί ποινικά για εγκλήματα πολέμου», υπογράμμισε η ειδική απεσταλμένη του ΟΗΕ για τα παιδιά σε ένοπλες συγκρούσεις Ράντικα Κουμαρασουάμι.


Περίπτωση 2η

Μια μικρούλα Νεουορκέζα όχι μόνο κάθισε στο σκαμνί για φόνο αλλά κινδυνεύει να καταδικαστεί καθώς όταν ήταν 4 ετών και 9 μηνών χτύπησε με το ποδήλατό της ηλικιωμένη που πέθανε τρεις μήνες αργότερα.
Το απίστευτο περιστατικό έγινε σε δρόμο της Νέας Υόρκης όταν η μικρή Τζούλιετ Μπράιτμαν και ο φίλος της Τζέικομπ Κον έκαναν αγώνα με τα ποδήλατα στο πεζοδρόμιο μπροστά στις μητέρες τους, που τα συνόδευαν.

 Η Τζούλιετ με το ποδήλατό της όμως έπεσε πάνω στην 87χρονη Κλερ Μένα και της προκάλεσε σοβαρά τραύματα που οδήγησαν στο θάνατό της. Ο γιος της γυναίκας μήνυσε τα παιδιά υποστηρίζοντας ότι υπήρξαν αμελή στο χειρισμό του ποδηλάτου τους και το δικαστήριο δέχτηκε τον ισχυρισμό καθώς όταν έγινε το περιστατικό ήταν πάνω από τεσσάρων χρονών. Σύμφωνα με τον νόμο της πολιτείας ωστόσο η εξάχρονη σήμερα Τζούλιετ μπορεί να διωχθεί κανονικά, γιατί μόνο όταν ένα παιδί είναι κάτω από 4 δεν μπορεί να του καταλογιστεί αμέλεια.

Το δικαστήριο έκρινε ακόμη ότι ο δικηγόρος της δεν προσκόμισε στοιχεία που να δείχνουν ότι το παιδί υστερούσε σε ωριμότητα ή σε εφυία, συνεπώς καταλάβαινε τις συνέπειες του να πέφτουμε με το ποδήλατο πάνω σε έναν άνθρωπο.

Στην περίπτωση της μικρή Τζούλιετ Μπράιτμαν φαίνετε να μην παρενέβη κανείς.
Αναμένουμε και την πρώτη δίκη ζώου, κατά τα Μεσαιωνικά πρότυπα, και τον ξεσηκωμό των φιλοζωικών οργανώσεων.




ΠΗΓΕΣ: The BEST news - TVXS    -    ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ   -   Otherside